|
به مناسبت میلاد با سعادت امام محمدباقر(ع) |
|
امام محمدباقر (ع) پرچمدار مبارزه با تحریف در معارف و احکام اسلامی |
|
|
|
دوران زندگی امام محمد باقر را می توان دوران سازندگی فکری و تشکیلاتی نامید و به طور کلی ادامه مسیر منطقی پدر بزرگوارشان امام سجاد علیه السلام است.
لیکن اوضاع زمانه از چند جهت در زمان امام باقر علیه السلام به سود تشیع رقم می خورد دوران امامت ایشان را گامی پیشرفته وتلاش وکوشش شیعه رابه سمت مرحله ای فراتر برده است ؛وهمین است که شاخصه دوران امام محمد باقر علیه السلام را تشکیل می دهد. |
|
|
پنجمین پرتو از انوار مقدس ولایت و امامت در اول ماه رجب سال ۵۷ هجری قمری در مدینه منوره چشم به عالم ناسوت گشود و جهان را به قدوم خود درخشان ساخت.
پدرش امام سجاد(ع)زینت عبادت کنندگان عالم وجود؛ومادرش ام عبدالله دختر امام حسن مجتبی علیه السلام است.امام باقر(ع)هم از جهت پدرومادر، فاطمی وعلوی است.مادر ایشان شخصیت بسیار والامقامی بوده است.برای اوالقاب سیده، زکیه،فاضله وصدیقه استفاده می کرده اند.
در باره نامگذاری امام باقر (ع) روایت داریم که رسول اکرم (ص) نام اورا برای اولین بار انتخاب کرد .وایشان رااباجعفر نامیدند.این نکته قابل توجه است که ائمه همگی بیش از یک کنیه دارند ولیکن امام پنجم شیعیان تنها یک کنیه دارند. امام باقر علیه السلام القاب متعددی دارد؛شاهد،هادی،شاکر،امین وشبیه واین بدلیل شباهت ایشان به پیامبر (ص) است.
از خصوصیات انسانی _الهی امام محمد باقر (ع) بسیار سخن گفته شده است وآن حضرت را با صفاتی بلند همچون ساده زیستی ،خدمت به مردم ،حج گزاردن، پرهیز دادن از دنیا طلبی ستوده اند.
زندگی امام محمد باقر علیه السلام مصادف با حکومت ده تن ازخلفای آموزی به نام های معاویه، یزید بن معاویه، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان، ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک بود. امام محمد باقر علیه السلام در سال‌های آخر حیاتِ معاویه، مصادف با زمانی که معاویه می‌کوشید برای فرزندش، یزید بیعت بگیرد، در مدینه به‌دنیا آمد. دوران حکومتِ عمر بن عبدالعزیز که دوران برداشته شدنِ فشارها از روی شیعیان وباز گرداندن فدک به اهل بیت بود، در واقع زمان شروعِ جدی تدریس امام علیه السلام و مکتوب شدن احادیث به‌حساب می‌آید.
دوران محمد باقر دوران شروع تدریس نظام‌مندِ فقه و عقاید شیعهٔ امامیه است. این دوران توسط فرزندش ، امام جعفر صادق علیه السلام در اوج خود قرار گرفت. امام محمد باقر علیه السلام شاگردان زیادی داشتند و با اینکه در مدینه سکونت داشتند، بیشترین شاگردانش کوفی بودند. بعد از کوفه از بصره و شام و مکه می‌توان نام برد. تفسیرُ الْباقر، «اَلْمناسِک»، اُم‌ُّالْکتاب و «رسالهٔ جُعفی» بخشی از سخنان امام باقر علیه السلام است که توسط شاگردانش گردآوری شده‌است.
دوران زندگی امام محمد باقر را می توان دوران سازندگی فکری و تشکیلاتی نامیدوبه طور کلی ادامه مسیر منطقی پدر بزرگوارشان امام سجاد علیه السلام است.دعوت شیعیان که چند سالی بر اثر حوادث کربلا و پس از آن حادثه حره ،توابین وخلفای جور آن دوران متوقف شده بود اکنون در بسیاری از ممالک اسلامی بالاخص حجاز، خراسان ،عراق این فرصت طلایی به وجود آمده و پیوند فکری و عملی برای ایجاد یک تشکیلات در این زمینه فراهم است.
لیکن اوضاع زمانه از چند جهت در زمان امام باقر علیه السلام به سود تشیع رقم می خورد دوران امامت ایشان را گامی پیشرفته وتلاش وکوشش شیعه رابه سمت مرحله ای فراتر برده است ؛وهمین است که شاخصه دوران امام محمد باقر علیه السلام را تشکیل می دهد.
دونکته مهم در دوران امامت ایشان حائز اهمیت است که عبارتست از مبارزه آن حضرت باتحریف در معارف واحکام اسلامی است. |