|
|
|
نگاهی بر بحران‌های کنونی انقلاب اسلامی و مقایسه آن با عصر امیرالمومنین(ع) |
|
|
|
تاریخ همواره عبرت آموز بوده است برای متفکران، تفکر و تأمل در رویدادهای تاریخی به‌ویژه تاریخ سیاسی جوامع مختلف درس‌های خوبی را گوشزد می‌کند. |
|
|
از بوشهر، بیست و سوم از ماه مبارک رمضان سال‌روز شهادت قطب عالم تشیع امیرالمومنین (ع) همواره برای شیعیان حزن انگیز بوده است؛ ایشان در طول حیات خویش نکاتی قابل اهمیت را به همگان گوشزد و درس‌هایی مهم را برای ایشان بازگو می‌کند بر همین اساس در این بخش گفت‌وگو می کنیم با یک کارشناس مذهبی در خصوص بحران‌ها و فتنه‌های کنونی خواص بی بصیر تاریخ انقلاب اسلامی و مقایسه آن با عصر امیرالمومنین (ع) که مطالعه‌ی آن بینش سیاسی خوبی از عصر حاضر به ما می‌دهد.
سلام بر شما اگر بخواهیم مقایسه‌ای بین فتنه های کنونی و فتنه‌های عصر امیرالمومنین و برخوردهایی که با آنها شده داشته باشیم، چه وجه تشابهاتی بین آنهاست؟
پاسخ: در فتنه‌های دوران رهبری حضرت آقا، چه فتنه سال 78 و چه فتنه بسیار گسترده و حساب‌شده سال 88، فتنه سال 97 و فتنه های اخیر عملکرد رهبر انقلاب بر مبنای آیات قرآنی و سیره پاک نبوی بود. آنچه حضرت آقا در دوره رهبری خود با آن روبه‌رو شدند، با آنچه در عهد امیرالمومنین(ع) پیش آمد، بسیار شباهت داشت.
برای مولای متقیان امیرالمومنین علی(ع) این مسئله پیش آمد که در پی رحلت پیامبر اسلام(ص)، امیرالمومنین علی(ع) را به بهانه نداشتن تجربه کافی و حساس بودن بزرگان قریش، کنار زدند و متاسفانه چون مردم در آن زمان، مثل مردم ما دارای بصیرت نبودند، امام 25 سال خانه‌نشین شد. اگرچه ایراداتی به حضرت آقا هم وارد شد اما از آنجایی‌که مردم در اوج بصیرت و ولایت‌مداری بودند، مشکلی پدید نیامد.
سوال: تحلیل شما در خصوص فتنه 88 چیست چه کسانی فتنه را به پا کردند و چگونه با عصر امیرالمومنین قابل مقایسه است؟
کسانی‌که بعضا در کسوت روحانیت بودند، سوابق انقلابی داشتند، در تسخیر لانه جاسوسی نقش مهمی داشتند اما در گذر زمان هویت انقلابی آنها تغییر پیدا کرده بود و خواهان تغییر اساس نظام بودند و چشم امید به حمایت غربی‌ها بسته بودند. یعنی در آن توطئه چشم به حمایت‌های خارجی داشتند. اما حضرت آقا با تیزبینی و خردورزی این قضیه را مدیریت کردند و نگذاشتند ابعاد وسیعی پیدا کند. در سال 88 فتنه‌ای که به پا شد، با فتنه سران پیمان‌شکن یعنی ناکثین عهد امیرالمومنین(ع) مطابقت دارد. در دوره ما شخصیت‌هایی به میدان آمدند که سابقه ریاست‌جمهوری، ریاست مجلس، نخست‌وزیری و... داشتند و بسیاری از آنها دارای سوابق درخشان و طولانی مبارزاتی قبل از انقلاب بودند. در اتحاد و ائتلافی که ایجاد کردند، از سلطنت طلب های غاصب، منافقین جنایتکار، کمونیست ها، اراذل و اوباش و همه زیر یک پرچم حضور داشتند. وجه مشترک همه آنها دشمنی با ولایت بود. همین قضیه را در زمان امیرالمومنین(ع) هم می‌بینیم که طلحه و زبیر، به‌عنوان اصحاب باسابقه و پیشتاز در اسلام علیه امیرالمومنین (ع) اتحادی پدید آوردند و حاضر شدند با بنی‌امیه در یک صف بایستند.
آنها خوشحال بودند که مروان حکم، از اینها حمایت می کند، قبیله خود را برای یاری آنها به میدان آورده و حاضر شدند حمایت های معاویه را به همراه داشته باشند.
بعد از این فتنه افرادی آمدند و حتی مقلد ایشان شدند؛ در صورتی که قبل از آن مخالف حضرت آقا بودند. در واقع حقیقت موضوع برای آنها آشکار شد.
سوال: حضرت آقا خیلی با ملایمت، صبوری چندین ماه صبر کردند تا آن هایی که فریب خوردند بیایند و صف خود را جدا کنند، با این حال بعضی خارج نشینان و فتنه گران، نظام را متهم به برخورد تند و خشن با فتنه انگیزان می کنند؛ اگر بخواهیم مقایسه ای بین برخوردی که حضرت آقا در فتنه 88 داشتند با برخوردی که امام علی (ع) با فتنه گران در جنگ جمل داشتند، انجام دهیم چه وجه تشابهاتی وجود دارد؟
پاسخ: کسی که بیعت خود را می‌شکند یا در روی نظام حق می‌ایستد یا نظام حق را متهم به خروج از مسیر اسلام می‌کند و براندازی پیشه می‌کند، اینها مستحق مقابله و سرکوبی و نابودی هستند. کسی که فتنه‌انگیزی می‌کند و این فتنه را تا مرحله براندازی می‌کشاند حکم او سرکوبی و قتل است، مگر رهبر جامعه اسلامی مصلحتی ببیند و به خاطر آن مصلحت حکم الهی را بر او جاری نکند. فتنه گران سال 88 دقیقا مثل فتنه‌گران جمل، حکم آنها سرکوبی بود و قتل سران فتنه و هر کسی که در آن عرصه آمد و ایستاد تا وقتی که ایستادگی می‌کند باید سرکوب شود و از میان برود. کسی که امنیت جامعه را به هم زده، خرابی به بار می آورد، متعرض جان و مال و ناموس مردم و اموال عمومی می‌شود، این محارب است و در آن شکی نیست. در این فتنه هم ما می‌بینیم که اینها به این شیوه عمل کردند. فضایی را ایجاد کردند و گروهی را فریب دادند.
بنابراین کار اینها مقابله بود و درآن شکی نیست ولی امیرالمومنین (ع) که می‌دانست خیلی از مردم هنوز توجیه نشدند. اگر چه حق سران آن فتنه و بازمانده فتنه‌گران مرگ بود، امیرالمومنین (ع) بعد از جنگ جمل دستور داد، فراری‌ها را تعقیب نکنید، زخمی‌ها را نکشید و کاری به آنها نداشته باشید، خود عایشه که از رئوس این جریان بود را با احترام، در حصر قرار داد که عایشه دیگر حق نداشته باشد به فتنه انگیزی‌های خود ادامه دهد. در اینجا حضرت آقا دستور دادند نسبت به آنها خوشتنداری صورت بگیرد.
سوال: در تشابه سازی بین انقلاب اسلامی که بعد از یک دوره بسیار طولانی دین را به عرصه حکومت و عرصه عمومی جامعه آورد و بعد از ایشان حضرت آقا، این مسیر را به خوبی و با صلابت ادامه داد و دوره ظهور اسلام و بعد از آن امیرالمومنین و تشابه های زیادی هم بین اینها هست، سختی هایی که کاملا مشابه هست با دوران امیر المومنین (ع). شما نظرتان چیست؟
پاسخ: فتنه 88 هم اگرچه تشابه‌هایی با دوره امیرالمومنین (ع) داشت اما وقتی اصل ولایت در خطر بود مثل دوره امام حسین (ع) هم شد. همان طور که عرض کردم حسین زمان حضرت آقا حفظه الله تعالی بود که ایشان نیاز به یاری داشت. امام حسین (ع) درخواست یاری کرد ولی آن بزرگوار یاری نشد. اینجا ولایت یاری شد و این عمر بن سعد و یزید زمان بودند که به لطف الهی ناکام شدند. پس تا وقتی که این بصیرت در مردم هست که امیدواریم انشاالله مستدام باشد و ادامه داشته باشد ما هیچ نگرانی از توطئه‌های داخلی و خارجی نخواهیم داشت. |