|
|
|
وقتی حیوانات جانشین خواهر و برادر میشوند/ کودکان تنهاتر از همیشه در دنیای مدرن |
|
|
|
در روزگاری که خانوادهها زیر فشار اقتصاد و سبک زندگی تازه، فرزندآوری را به حاشیه راندهاند، حیوانات خانگی به همدم و همبازی کودکان بدل شدهاند؛ اما مهر بیقید و شرط حیوانات، هرگز نمیتواند جای خالی رابطههای انسانی، صبر، تعامل و عشق خواهر و برادری را برای کودک پر کند. |
|
|
خراسان شمالی – واقعیت این است که امروز شماری از خانوادهها با بهانههایی چون وضعیت اقتصادی، دغدغههای معیشتی و دشواری تربیت فرزند، از فرزندآوری فاصله گرفتهاند یا تنها به تکفرزندی بسنده میکنند. در کنار این، برخی خانوادهها به نگهداری حیوانات خانگی روی آوردهاند و آنها را جایگزین خواهر یا برادر فرزند خود میدانند؛ پدیدهای که در ظاهر صمیمانه، اما در عمق خود پیامدهای اجتماعی و عاطفی نگرانکنندهای دارد.
این جایگزینی غیراصولی، به تدریج فرزندان را به انسانهایی پرتوقع، لجباز، منزوی یا گاه پرخاشگر تبدیل کرده است. کودک بیش از نوازش یک حیوان نیازمند مهر خواهر و برادری است؛ نیازمند رشد در کنار همسالان، تجربهی تعامل، همدلی، و تمرین تحمل مشکلات زندگی در بستر خانواده است.
رسانههای غربی با تبلیغ گسترده نگهداری حیوانات در منزل، فرهنگی را ترویج دادهاند که ابتدا از خانوادههای مرفه شروع شد و اکنون به عموم جامعه رسیده است. در گذشته، داشتن فرزندان متعدد نشانهی سلامت خانواده بود و اعضا در مناسبتها دور هم جمع میشدند و از باهمبودن لذت میبردند، اما امروز در برخی خانهها حضور حیوانات باعث سردی روابط خانوادگی شده است.
تکفرزندی یا بیفرزندی را نمیتوان معیار سلامت خانواده دانست؛ هیچ حیوانی نمیتواند جای خواهر و برادر را برای کودک پر کند یا در سالهای پیری تکیهگاه والدین باشد. نگاه لحظهای و «الانپسند» خانوادهها، آیندهی رابطههای انسانی را کمرنگ کرده است.
از سوی دیگر، نگهداری حیوانات در منازل موجب تغییر رفتار اجتماعی، کاهش روابط خانوادگی و گاه مشکلات بهداشتی از جمله آلرژی و عفونتهای قارچی میشود. آنچه امروز به عنوان سبک زندگی مدرن معرفی میشود، در حقیقت ما را از گرمای روابط انسانی دور و به سردی عادتهای مصنوعی نزدیک کرده است.
انتهای پیام/** |