کد خبر: 189700                      تاريخ انتشار: 1402/11/15 - 15:30
یادداشت / ملیحه سادات ضیایی
زنان و نقش آفرینی در عرصه انقلابی از مبارزه با طاغوت تا تمدن سازی در گام دوم انقلاب
 
زنان زینبی و انقلابی در گام دوم انقلاب اسلامی باید به نقش پیش برنده و تمدن ساز خویش بیش از پیش واقف شوند و دسیسه دشمنان را در حمله به حریم عفاف و حیا و تخریب نظام خانواده باشکست سنگین مواجه کنند.
 
از اصفهان :نقش و جایگاه بانوان در شکل‌گیری انقلاب اسلامی بسیار محوری است و می‌توان گفت بسیاری از بانوان در صف مقدم مبارزه قرار داشتند؛ امام خمینی (ره) بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی در سخنان خود ضمن اشاره به حضور زنان در تظاهرات خیابانی آنان را به‌عنوان پیشروان نهضت اسلامی قلمداد می‌کردند که در پیروزی انقلاب اسلامی بانوان نقش محوری داشتند زیرا زنان در بسیاری از مواقع پیشاپیش مردان قیام کردند و این را می‌توان در مستندات تاریخی مشاهده کرد برای مثال بانوی مجاهد و فرهیخته مریم بهروزی از دوران کودکی همراه با پدر در جلسات و نشست‌های دینی - سیاسی شرکت می‌کرد. از سال‌های ۴۱-۴۲ مرید و مقلد امام خمینی رضوان الله تعالی علیه بود و از سال ۵۰ مستقیما وارد مبارزات سیاسی علیه رژیم ستمشاهی پهلوی شد. تا رمضان ۵۷ با دستور صریح امام خمینی (ره) علناً به سخنرانی پرداخت و در مسجد قبا بعد از سخنرانی در مورد حکومت اسلامی و حقوق زن دستگیر و روانه زندان ستمشاهی شد.
تاریخ زنان ایران، سیری بسیار پر پیچ و خم و پر فراز و نشیب را تجربه کرده است و زنان در ادوار تاریخی مختلف، جایگاه های متفاوت اجتماعی را تجربه کرده اند. حکومت پهلوی، اگرچه به ظاهر تلاش می کرد تا جایگاه زن ایرانی را ارتقا بخشد، اما در عمل در حال تبدیل زنان به صورتک های تقلید شده از فرهنگ غرب بود.
این دوگانگی زبان و عمل باعث شد تا زنان، همپای مردان در روند انقلاب اسلامی شرکت کنند و به این ترتیب نقش خانم ها در پیروزی انقلاب، به نقشی بسیار پرنگ تبدیل شد.
یکی از مهم ترین های نقش زنان در پیروزی انقلاب، حضور مستقیم شان در این اتفاقات بود، که زنان مسلمان ایرانی با پیروی از دستورات و اصول دین مبین اسلام، به صورت مستقیم و دوشادوش مردان در تظاهرات های مختلف آن دوران شرکت کردند. که اوج این حضور، فاجعه هفدهم شهریور بود.
مردان ایران بدون کمک و پشتیبانی معنوی و مادی زنان، نمی توانستند چنان حضور پررنگ و تاثیرگذاری داشته باشند.
پس مشخص می شود که اگر زنان در حرکت اجتماعی یک ملتی حضور نداشته باشند، آن حرکت به جائی نخواهد رسید، موفق نخواهد شد. اگر زنان در یک حرکت حضور پیدا بکنند، یک حضور جدی و آگاهانه و از روی بصیرت، آن حرکت به طور مضاعف پیشرفت خواهد کرد.
زنان مسلمان ایرانی در تمام عرصه‌های اجتماعی، سیاسی حضور داشته و دارند و اعتقادات دینی آنان مانع از شرکت در فعالیت‌های اجتماعی نخواهد شد، آنها ثابت کردند که در عین حفظ دیانت و پاک‌دامنی می‌توان تاریخ‌ساز بود. همچون الگویشان فاطمه زهرا س که در همسری و مادری بی نظیر بود و در کوچه ها ی مدینه هم به نحو احسن از رهبر و مولایش دفاع نمود.
از زنانی که الگوی اصلی آنان حضرت زهرای مرضیه(سلام الله علیها) بود، غیر از این انتظار نمی رود که در برابر ظلم سر خم کرده و بیشتر از این خود را در دام خفت و خاری رژیم طاغوت و پشتوانه های غربی آن ببینند. زنان بعد از انقلاب جایگاه شخصیتی خود را بدست آوردند و بدون نگرانی و ترس از سوء استفاده از خود، قدم در اجتماع گذاشته و به فعالیت پرداختند.
جامعه امروز ما نیازمند زنان مومن انقلابی است تا بتوانند نسل بعدی را برای حفظ انقلاب تربیت کنند؛ زنان نقش اساسی در مبارزه با دشمن در جنگ نرم دارند زیرا هدف نهایی دشمن در جنگ نرم از بین بردن واژه مقدس زن و مادر است، دشمن می خواهد انسان را به واسطه علایق شان از نقش فطری خود دور کند تا بتواند در دنیای خودساخته خویش به حکومت بپردازد.
زنان زینبی و انقلابی در گام دوم انقلاب اسلامی باید به نقش پیش برنده و تمدن ساز خویش بیش از پیش واقف شوند و دسیسه دشمنان را در حمله به حریم عفاف و حیا و تخریب نظام خانواده باشکست سنگین مواجه کنند.
ملیحه سادات ضیایی
انتهای پیام/*