|
چرا برخی زنان ایرانی مناسبتی شده اند؟ / زندگی تقویمی زناشویی! |
|
اخیرا بازهم در تقویم شاهد روز دختر بودیم. روزی که در فضای شبکههای اجتماعی از جمله اینستاگرام به شدت به آن پرداخته شد و فضای تبریک و شادمانی برای این روز در شبکههای اجتماعی طنین انداز شد. هر چند بعدا خبر آمد که این روز در تقویم جهانی به روز جهانی دختربچهها نامگذاری شده است! |
|
اخیرا بازهم در تقویم شاهد روز دختر بودیم. روزی که در فضای شبکههای اجتماعی از جمله اینستاگرام به شدت به آن پرداخته شد و فضای تبریک و شادمانی برای این روز در شبکههای اجتماعی طنین انداز شد. هر چند بعدا خبر آمد که این روز در تقویم جهانی به روز جهانی دختربچهها نامگذاری شده است!
این مناسبتها به چند جهت در فضای شبکههای اجتماعی بسیار پر تب و تاب و پر جنب و جوش دنبال میشود.
یکی از این موارد به سبب بازار فروشی است که کسب کارهای آنلاین و مغازه داران از قبل آن کسب درآمد میکنند. رکود در بازارهای مختلف به سمتی رفته است که بازاریان از هر ترفندی ولو شلوغ کاری مناسبتی برای رسیدن به سود بهره میبرند.
حتی خود بازاریان با ساختن مناسبتهای مختلف در این خصوص سعی میکنند تحرکی در خریداران ایجاد کنند و تب خرید را بوجود آورند. مثلا جمعه سیاه از جمله همین مناسبتهای بازاری است.
اما از این موارد که بگذریم به موضوع شدت گرفتن مناسبتها در زندگی زناشویی میرسیم. زنان خصوصا در این حوزه نسبت به مناسبتهای تقویمی با حساسیت ویژهای برخورد میکنند و توقعات مختلفی از جمله دریافت هدیه و برگزاری دورهمی و گرفتن جشن دارند.
چه بسیار زندگیهایی که به سبب فراموشی این موارد توسط مردان به مرز جدایی و طلاق کشیده شده است. این مسئله به یکی از موارد آسیب در زندگیها و همچنین بروز ناراحتی برای مردان تبدیل شده که حتی ولو به زور باید این موارد را به یاد داشته باشند.
نکته حائز توجه حساسیت و حتی ترازی است که زنان در این خصوص قائل هستند و همسر خود را به دادن توجه به آنان خصوصا با خرید هدایای مختلف ترغیب و حتی عادت میدهند و مردی را مناسب و رویایی میدانند که دست و دل باز باشد و آنان را غافلگیر و سورپرایز کند.
شبکههای اجتماعی نیز در یک دور باطل باز منتشر کننده همین رویدادهای مناسبتی در صفحات خانوادگی و زنان هستند. همین موضوع یک رفتار و سبک زندگی زناشویی تقویمی را به وجود آورده است که خانم ها حتی خواهان توجه و ابراز عشق وعلاقه زوری و اجباری از طرف مرد به زن هستند.
در طول زندگی این روند فرسایشی خصوصا برای آقایان عذاب آور میشود و یک زندگی مصنوعی را میسازد که به مرور زمان باعث کم رنگ شدن علاقه و شاید طلاق عاطفی و جدایی واقعی شود. تا جایی که این رفتار مناسبتی برای بسیاری از مردان تا جایی ناراحت کننده است که آنان بعد از متارکه اعلام میکنند که به آرامش رسیده است.
در میان شلوغی های مهم زندگی و سختی کسب معیشت این موارد به بار خاطر مردان تبدیل می شود و فراموشی بهانه ای برای عدم توجه می گردد که سرآغاز جدال های سایشی همسران است.
با این اوصاف به نظر میرسد باید در حد حوزه زناشویی و علاقه در زندگی افراد با کنار گذاشتن این ظواهر و لااقل انجام امور مهم در این مسائل نسبت به ایجاد یک محیط آرام و بدون حساسیت و توقع بیجا تلاش کرد.
حساسیتهایی که در افراد ایجاد استرس و اضطراب کند و سبب شود روابط زناشویی به باری بر روی دوش یک فرد تبدیل شود و حساسیتهای بیجا علاوه بر مشکلات زندگی به وی تحمیل کند قطعا در بلند مدت سبب دوری و اصطکاک میشود.
این در حالی است گذران زندگی به صورت بدون دغدغه فیک و جعلی و استفاده و ایجاد شادیهای ساده بیشتر میتواند در استحکام زندگی و ساخت یک خانواده ساخت از لحاظ روانی و شاد به افراد کمک کند و شادی های ساده و عمیق واقعی آرزوی هر فردی در کانون خانواده است که به سلامت روان و جسم افراد کمک می کند.
انتهای پیام /* |