|
|
|
والدین در تکمیل پازل تربیتی فرزندان نقشی مشترک دارند |
|
|
|
مشاور خانواده گفت: مه شرایط و همه جوانب تربیتی مثل یک پازل کنار هم قرار می گیرند و باعث رشد شخصیتی، رفتاری و روانی دختر در آینده می شوند پس اگر بخواهیم یک رابطه سالم و پایدار بین دختر و پدر باشد باید از همان سال های ابتدایی ضمن درستی و اصلاح روابط پدر و مادر با توافق همدیگر روش تربیتی فرزندان پیاده شود. |
|
|
زینب شیخی یگانه در گفت و گو با زنان نیوز از لرستان در رابطه با ضرورت انتخاب صحیح سبک فرزند پروری توسط والدین اظهار داشت: سبک فرزند پروری منتخب والدین، اعم از سبک های سهل گیرانه،قاطعانه و یا مستبدانه در تربیت فرزندان بسیار مهم است . پدر و مادر با همراهی هم نقشی فعال در تربیت فرزند واتخاذ تصمیم ها دارند نمی توانیم آن ها را از هم تفکیک کنیم.
وی افزود: بعضاَ در اجرای سبک فرزند پروری احساس می شود پدر با ایفای نقش کم رنگ تر در جایگاه دوم قرار دارد و در فرهنگ عامه، پدر یک فرد بی کفایت در احساسات و عاطفه معرفی می شود و نقش احساس فقط برای مادر در نظر گرفته می شود؛ این نوع نگاه موجب شده بسیاری از کارهای تربیتی فرزند بر دوش مادرخانه باشد.
شیخی یگانه عنوان کرد: در تحقیقات علمی اثبات شده است ، زمانی که پدران در دوران رشد و تکامل کودک خود با شخص مادر مشارکت فعال دارند معمولا فرزندانشان از لحاظ تحصیلی و اجتماعی افراد بهتری در جامعه بوده و با برخورداری از عزت نفس در محیط اجتماعی مشکلات رفتاری کم تری دارند.
مشاور خانواده با انتقاد از برخی نگاه های مادی گرایانه به نقش پدر در خانواده تصریح کرد: پدر جایگاه والا و ارزشمندی در خانواده دارد او می تواند در تمام ابعاد روانی، جنسیتی و حتی رشد فکری فرزند نقش بسیار مهمی ایفا کند؛پدر هم به اندازه مادر باید در بین اعضای خانواده مهربان و دوست داشتنی باشد نه این که فرزند وقتی به پدرش نگاه می کند او را یک فرد مستبد بداند.
شیخی یگانه خاطرنشان کرد: ارتباط عاشقانه پدر و مادر در خانه بسیار اهمیت دارد مخصوصا فرزند دختر باید پایه ریزی عشق و محبت را از عشق و محبت بین پدر و مادر دریافت کند،اگر پدری با درستی و زیبایی عشق را به همسر خود نثار کند و فرزند بیننده آن باشد در روند تربیتی دختر بسیار موثر است وقتی پدری محبتی به همسرندارد دختر کمبود محبت را در خود می بیند، گوشه گیری و عدم موفقیت در زندگی زناشویی از عواقب کمبود محبت است.
وی بیان کرد: دختری که محبت ندیده است ممکن است با دریافت کم ترین محبت در مسیر بروز رفتارهایی قرار بگیرد و بعد رفتاری و اجتماعی خود را زیر سوال ببرد و هم چنین در هنگامه ازدواج با گدایی محبت خود را لایق محبت نبیند؛از طرفی گاهاَ محبت های بیش از اندازه پدرانه موجب بروز آسیب هایی می شود چون دختر از لحاظ محبت پدری بیش از حد اشباع شده است محبت همسر به چشم او نمی آید و برای او اهمیت ندارد.
مشاور خانواده تاکید کرد: همه شرایط و همه جوانب تربیتی مثل یک پازل کنار هم قرار می گیرند و باعث رشد شخصیتی، رفتاری و روانی دختر در آینده می شوند پس اگر بخواهیم یک رابطه سالم و پایدار بین دختر و پدر باشد باید از همان سال های ابتدایی ضمن درستی و اصلاح روابط پدر و مادر با توافق همدیگر روش تربیتی فرزندان پیاده شود.
شیخی یگانه اذعان داشت:.پدر بایدخیلی زیرکانه و هوشمندانه چارچوب ها و قواعد تربیتی ابراز محبت به دختر را آگاه شود و در کنار مادر درزندگی فرزند دختر خود پیاده کند چراکه اولین مردی که وارد زندگی یک دختر می شود پدر اوست پدر می تواند نماد مردانگی کامل برای دختر در ذهن او باشد و هر مردی که وارد زندگی دختر می شود او را ناخودآگاه با پدر خود مقایسه می کند.
وی گفت:رفتار و سبک فرزند پروری پدر در رفتار دختر بسیار تاثیرگذار است پدر با اعطا اجازه آزمون و خطا به فرزند زمینه حضور او با آسیب پذیری کم تر در اجتماع را فراهم می کند ؛عشق و ارتباط بین دختر و پدر قابل شکستن نیست و پدر در برابر شکست ها و مشکلات دختر نباید او را تنها بگذارد با اجرای وظایف پدری درراستای درست دختر با اعتماد بنفس و عزت نفس بالاتری در جامعه حاضر می شود.
انتهای پیام/* |