|
|
|
نگاهی بر جایگاه زنان در ادبیات آئینی ایران/ قلم و عواطف زنانه در خدمت انتقال مفاهیم و ارزش های بلند آیینی |
|
|
|
امروزه حضور زنان در عرصه ادبیات جلوه خاصی به خود گرفته است و علی رغم دوران قبل از انقلاب در رشته فرهنگ و ادب، آنان توانسته‌اند از نردبان معرفت بالا روند و نام خود را در دفتر تاریخ ادبیات آیینی ثبت کنند. گاه زنان عاشورایی ما در مجلس با مدیحه و مرثیه سرایی پیام عاشورا و زندگی ائمه و خونخواهی دشمنان را به تصویر می‌کشانند و به گوش همگان می‌رسانند که در گوشه و کنار شاهد کتاب های معتبر آنها هستیم. |
|
|
از فارس - سهیلا رهگذر: زنان ما اگر بخواهند قلم به دست گیرند احساسات آنها در بیان شعر و شاعری فراوان جلوه می کند و از این کوه آتشفشان گدازه‌های عشق و حماسه در مدح ولایت و امامت جاری می‌شود.
امروزه و در دوران پس از انقلاب اسلامی در حوزه ادبیات زنان پا به پای مردان در عرصه ادبیات آیینی قدم برمی‌دارند و از آن جا که در وجود زن احساس و عواطف جریان دارد به مراتب بهتر می‌تواند از این گل واژه استفاده کند و رایحه دل انگیز آن را در متون ادبی پراکنده سازد . شعرهای آیینی از آن دسته شعرهای عاشورایی،حماسی و مرثیه سرایی می‌باشد که در هر سرزمینی با تفاوت‌های سروده می‌شود و حاوی پیام‌هایی است.
هرچند چالش‌هایی بین قلم زنان و مردان در آیین‌ها می‌باشد،اما هستند زنانی که در میدان ادبیات آیینی گوی سبقت را از مردان ربوده‌اند و در محافل و انجمن‌های ادبی خوش می‌درخشند و و این امر وقتی پررنگ شد که رهبر معظم انقلاب از این قشر حمایت کردند و با سخنرانی پر از افتخارشان عرصه را برای زنان نویسنده باز کردند. به نظر می‌رسد زنان در وصف سوز و گداز حضرت زهرا(س) ، مصیبت‌های حضرت زینب ، داغ رباب و فراق فرزند بهتر می‌توانند حس خود را بیان کنند چرا که الطاف مادری وزن بودن را با آن بزرگان برابر می‌کند و این میسر نمی‌شود مگر با ارادت قلبی که زنان با جان و دل به ائمه و معصومین دارند. شعر آیینی یک پیام است و تاریخ نشان داده که از زمان‌های گذشته تا به امروز زنان می‌توانند پیام رسان موفقی باشند. زنان ادیب این میراث ماندگار را در هر مکان و زمان دست به دست منتقل کرده‌اند و آن را انتشار داده‌اند.
امروزه حضور زنان جلوه خاصی به خود گرفته است و علی رغم دوران قبل از انقلاب در رشته فرهنگ و ادب، آنان توانسته‌اند از نردبان معرفت بالا روند و نام خود را در دفتر تاریخ ادبیات آیینی ثبت کنند. گاه زنان عاشورایی ما در مجلس با مدیحه و مرثیه سرایی پیام عاشورا و زندگی ائمه و خونخواهی دشمنان را به تصویر می‌کشانند و به گوش همگان می‌رسانند که در گوشه و کنار شاهد کتاب های معتبر آنها هستیم. این امر بدیهی است که زنان ما اگر بخواهند قلم به دست گیرند احساسات آنها در بیان شعر و شاعری فراوان جلوه می کند و از این کوه آتشفشان گدازه‌های عشق و حماسه در مدح ولایت و امامت جاری می‌شود. از آنجا که ایران اسلامی زیر ذره بین شرق و غرب واقع شده و آنها با نیرنگ می‌خواهند دین را از سیاست و از مردم جدا سازند،مسئولیت زنان و مردان می‌طلبد که آیین و سنت‌های مقدس و مذهبی را در هر قالبی تقویت کنند و به ملت‌های مسلمان نشر دهند. بانوانی مانند طاهره صفارزاده،راضیه تجار ،فریبا یوسفی ، عارفه دهقانی، خورشیدهای بی غروب کشور ما در ادبیات آیینی هستند که توانسته‌اند در این عرصه تلاش کنند ، امید است زنان سرزمین من هر کدام به تنهایی باقلم، مدینه فاضله دین را تشکیل دهند.
امروزه زنان با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته و سواد رسانه‌ای نقش مهمی در انتشار آیین ها دارند تا اقلیم و سرزمین خود را بهتر به نمایش بگذارند. مادران ایران زمین باید در وجود خود این احساس را داشته باشند که با زبان وبا قلم آنچه را تاریخ در وجود خود نگه داشته است بیرون بکشند و به دیگران ارائه دهند و چون زینب سلام الله علیها مبلغ باشند تا مبادا حماسه‌ها و شهادت‌ها و جهادها و انقلاب‌ها در نطفه خفه شوند. بایدجهانیان بدانند زنان ما تنها یک زن یا یک مادر و همسر نیستند بلکه انسان‌هایی هستند که می‌توانند ایران را با ادبیات آیینی شکوفا سازند و این هدیه گرانبها را نسل به نسل زنده نگه دارند تا همگان بدانند حماسه‌ها جاودانه اند.مردان با شهادت نمی‌میرند، اشک‌ها و مصیبت ها در خاطره‌ها فراموش نمی‌شود و در آخر (ما می‌توانیم). |