|
|
|
تأملی بر تأثیرات توسعه مشاغل خانگی؛ از ارتقاء شاخص اقتصادی کشور تا احیای فرهنگ کار در خانواده |
|
|
|
یکی از این راه ها توسعه مشاغل کوچک و متوسط به طور عام و توسعه مشاغل خانگی به طور خاص است که افزایش درآمد و ثروت جامعه را به دنبال دارد. |
|
|
به گزارش خبرگزاری زنان ایران، استان سمنان؛ در دنیای امروز که توسعه پایدار و کاهش فقر و محرومیت دغدغه کلیه دولت هاست نقش سیاست های اقتصادی در توسعه اشتغال پررنگ تر می نماید؛چرا که اشتغال و بیکاری به عنوان شاخصی مهم برای ارزیابی سیاست های کلان کشورها محسوب می شود. از این رو دولت ها می کوشند تا به طرق مختلف نرخ بیکاری را کاهش دهند.
یکی از این راه ها توسعه مشاغل کوچک و متوسط به طور عام و توسعه مشاغل خانگی به طور خاص است که افزایش درآمد و ثروت جامعه را به دنبال دارد.
در کشور ما ایران نیز کاهش نرخ بیکاری و ایجاد اشتغال از جمله اهداف و تکالیف تصریح شده در سند چشم انداز و قوانین پنج ساله توسعه کشور محسوب شده و به این منظور رویکرد توسعه مشاغل خانگی به دلیل برخورداری از پیامدهای مثبت و متعدد در حوزه های اقتصادی فرهنگی و اجتماعی مورد توجه مسئولین امر قرار گرفته است مطابق قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی منظور از مشاغل یا کسب و کار خانگی آن دسته از فعالیت هایی است که با تصویب ستاد سازماندهی و حمایت از مشاغل خانگی توسط عضو یا اعضای خانواده در فضای مسکونی در قالب یک طرح کسب و کار بدون مزاحمت و ایجاد اخلال در آرامش واحدهای مسکونی شکل می گیرد و منجر به تولید خدمت و یا کالای قابل عرضه به بازار خارج از محیط مسکونی می گردد.
همچنین توسعه کسب وکارهای خانگی در بین افراد آسیب پذیر جامعه به لحاظ روانی و اجتماعی باعث افزایش رفاه ذهنی و عینی و بهبود سطح زندگی آن ها می شود، همچنین موجب افزایش اعتماد و سرمایه اجتماعی و گسترش روابط اجتماعی افراد آسیب پذیر می گردد. بر این اساس توجه به اشتغال و کارآفرینی زنان آسیب پذیر در منزل، یکی از راهکارهای موثر در بهبود وضعیت اقتصادی آنان در جوامع محلی است.
اما علیرغم تجربه های مثبت و موفقیت های چشمگیر سایر کشورها چنین طرح‌هایی مستلزم زمینه‌ها و بسترهای لازم است تا منابع و سرمایه‌های کشور هدر نرود و بتواند برای افراد اشتغال و برای کشور آبادانی به همراه آورد. تحقق سیاست توسعه مشاغل خانگی در ایران در شکل صحیح آن علاوه بر کارکردهای عمومی که همانند دیگر جوامع بر متغیرهای اقتصادی چون اشتغال و تولید داخلی و درآمد سرانه خواهد داشت در حوزه‌هایی همچون احیای فرهنگ کار در خانواده ها، جلب مشارکت مردم، تقویت ویژگی های کارآفرینی، ارتقای شاخص‌های اقتصادی در سطوح خرد و کلان جامعه، اصلاح نظام تربیتی، بسترسازی حقوقی مناسب و تاثیر روانشناختی بر اعضای جامعه به ویژه زنان و کودکان نیز منشأ تاثیرات مثبت و قابل ملاحظه‌ای خواهد بود.
یادداشت به قلم: فاطمه نعیمی |