کد خبر: 193824 تاريخ انتشار: 1403/03/07 - 10:56
کِی تحمل می کند دل، این غم جانکاه را
فکر می کنم این دل غمگین و پرخونم قراره برای همیشه در غم و ماتم، مهر و موم بماند.
زهرا دریکوند کوچکترین نویسنده کشور در حوزه ایثار و شهادت از استان لرستان با ارسال دل نوشتی به زنان نیوز درباره احساس خود بعد از شهادت خادم الرضا ایت الله سیدابراهیم رئیسی می گوید:
فکر می کنم این دل غمگین و پرخونم قراره برای همیشه در غم و ماتم، مهر و موم بماند.
فکر می کنم این دل غمگین و پرخونم قراره برای همیشه در غم و ماتم، مهر و موم بمونه، حس پردرد پرواز مردان آسمانی دل کوچکم را از آرام و قرار انداخته...
به عنوان دختر کوچکی از سرزمین شهدا، جای خالی ریئس جمهور شهید آیت الله سید ابراهیم ریئسی، امیرعبداللهیان و بقیه ی شهدای سانحه ی بالگرد را به شدت احساس می کنم...
نمی توانم باور کنم که این مردان میدان شهید شده باشند! هنوز باور کردنش برایم سخت است وقتی عکس این شهدا را می بینم، نمی توانم باور کنم که شهید شده باشند، بسیار ناراحت و اندوهگین می شوم و گریه امانم نمی دهد، قلبم پرآشوب شده...
اما به قول شهید بهشتی: "سرنوشت مقلدان خمینی چیزی جز شهادت نیست"
به خدا سوگند شهید زندگی کردن. سرنوشت این مردان خدا جز شهادت چیزی نبود.
خادم الرضا! چه لقب برازنده ای برای آیت الله رئیسی...
کاش می ماندی و شهید نمی شدی! گرچه حالا در کنار امام رضا، امام زمان و کسانی که می خواستی در کنارشان باشی آرام گرفته ای!
با خیال راحت استراحت کن به اندازه یک عمر بیقراریات برای مردم، اما با رفتنت و رفتن بقیه ی شهدای بالگرد؛ یک چهارم مردم دنیا را عزادار و دل آنها را به خصوص مردم ایران دلم را به آشوب کشیدید
چه دلنشين سروده؛
دیدم این مشهد چرا هی بیقراری میکند؛
جای باران؛ سیل در این شهر جاری میکند
دیر فهمیدم که او اندر فراق خادمش؛
عزم خود را جزم دارد گریه زاری میکند
دلمان را بردی و جای خود یک دنیا غصه و غم به جا گذاشتی، سید با رفتنت دختران این سرزمین را از نعمت پدر محروم کردی! می دانی دختراها عشق زیادی به پدر دارند، پدر مهربانمان چرا رفتی و ما دخترانت را تنها گذاشتی؟
تو که می دانی مادرت چه علاقه ای به تو دارد!
چگونه دل از مادر بریدی؟!
این مردم چگونه غم دوری تو را تحمل کنند؟ مگر سید محرومان نبودی؟ مگر پدر یتیمان نبودی؟ تو که می دانستی این مردم علاقه ی بسیاری به تو دارند! تو که بودی استان به استان سفر می کردی تا مشکلات مردم حل شود! حالا دیگر کدام رئیسی پشتیبان مردم مستضعف باشد و به آن ها کمک کند؟
اما این را بدان که ما مردم ایران تلاش خود را در راه پیشرفت کشور بیشتر کرده و راه تو، رجایی، بهشتی و بقیه ی قهرمانان کشور را ادامه می دهیم و نمی گذاریم زحمات شماها به باد برود و همیشه به یاد شماها هستیم و خواهیم بود.
گرچه بغض در گلو داریم اما محکم ایستاده ایم و راه شما را ادامه می دهیم...
خداحافظ ای رئیس جمهور خستگی ناپذیر
خداحافظ ای سید محرومان
خداحافظ ای پدر یتیمان
خداحافظ ای مردان میدان
خداحافظتان ای شهدای خدمت
خداحافظتان باد
ما به یادتان هستیم و خواهیم بود..
انتهای پیام*