|
خبرگزاری زنان ایران |
|
جایگاه سیاسی زنان از دیدگاه امام خمینی (ره) |
|
|
|
تبریز-از جمله مسائلی که در جامعه ما اهمیت بسیار دارد، آشنایی با اندیشه ناب امام خمینی است. تردیدی نیست که مسأله جایگاه و نقش زنان در ابعاد مختلف جامعه، رابطه تنگاتنگی با جریانات فردی و اجتماعی تمام ملتها در طول تاریخ دارد. |
|
|
آذربایجان شرقی امیر عبدی افزود: چون خداوند زن را در کنار مرد آفرید و در سایه هردو زندگی سرو سامان می یابد، لذا نیل به مراتب عالیه انسانی و تربیت نسلی سرافراز، وحدت و یگانگی هردو را می طلبد. خانواده بنیان جامعه است و جوامع عظیم انسانی از اجتماع این هسته های اولیه پدید می آید و شکل
می گیرد. در اندیشه امام نیز زن دارای جایگاه والایی است و ایشان زنان را در کسب فضیلت ها و صفات نیکو، همرتبه با مردان می دانند.
نظریاتی که امام خمینی؛ هنگام پیروزی انقلاب اسلامی و پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی بیان کرد سبب تحول بنیادی در نگرش به مسائل مربوط به زنان شد. امام خمینی؛ همواره به احقاق حقوق اساسی زنان مسلمان اهتمام داشت. ایشان به خوبی می‌دانست که بدعت‌های ظاهر شده در دین و پیرایه‌های به ناحق بسته شده به اسلام در مسائل زنان سبب شده است که القائات فاسد و افکار مخرب بر زنان تاثیر بگذارد. مصاحبه‌ها ، سخنرانی‌ها ، پیام‌ها، نامه‌ها و رفتار عملی ایشان بیانگر توجه عمیق و جدی امام؛ به این موضوع حیاتی است.
یکی از نکات اساسی نظر ایشان در مورد زنان، توجه به بعد انسانی زنان است که در این مورد می فرماید:
(( زن انسان است ، آن هم یک انسان بزرگ . زن مربی جامعه است ، از دامن زن انسان ها پیدا می شوند ، مرحله اول مرد و زن صحیح از دامن زن است ؛ مربی انسان ها زن است)).
در اندیشه امام خمینی زنان همانند مردان باید در تمامی ابعاد و شئون اجتماع دخالت داشته باشند و جامعه تنها به دست مردان
نمی تواند آباد گردد.
حضرت امام در سال 1341 با لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی که یکی از سه بند آن حق رأی زنان بود مخالفت کردند که این مخالفت باز می گشت به شرایطی که در آن حضور اجتماعی زنان با سوءاستفاده های سیاسی و خدشه به کرامت انسانی آنها توأم بود و توسعه و پیشرفتی از آن حاصل نمی شد. به تعبیر دیگر از آنجا که روح حاکمیت و حکومت شاهنشاهی، الهی و مردمی نبود، امام همکاری در شئون سیاسی و حکومتی آن زمان را به خصوص از جانب بانوان که مورد بهره برداری رژیم قرار می گرفت به مصلحت نمی دانستند. اما در آستانه خیزش انقلابی مردم مسلمان ایران، موضوع حضور زنان در عرصه های انقلاب نه تنها به عنوان یک وظیفه بلکه به عنوان یک حق مطرح شد.
حضرت امام در روشنگری و بیان سوء برداشت ها و نیت های پلیدی که سعی و تلاش وافر برای توقف رشد بهینه زنان جامعه مسلمان داشتند فروگذاری نکردند. امام در جایگاه احیاگر ارزشهای اصیل دینی، ساحت دین را از باورها و نواهای بی ریشه ای که با رنگ دین در ارتباط با بانوان درجامعه رسوخ کرده بود، پاک نمود.
ایشان می فرمایند:
((اسلام می خواهد که زن و مرد رشد داشته باشند. اسلام زنها را از آن چیزهایی که در جاهلیت بوده نجات داده است. آنقدر که اسلام به زن خدمت کرده است خدا می داند به مرد خدمت نکرده است. شما نمی دانید که در جاهلیت زن چه بوده و در اسلام چه شده. حالا هم اینها دارند از جاهلیت بدتر می کنند. آن وقت آنها زن را بی اهمیت میکردند، و حالا ایشان (شاه) می فرمایند که زن باید لعبت باشد! زن باید نمی دانم چه باشد، یک چنین حرفی که به کرامت زن برمی خورد اعتقاد ایشان درباره زن این است که باید- یک تعبیر سوئی کرده بود- اینطوری باشد. اسلام می خواهد زن این طوری نباشد. اسلام می خواهد زن همان طوری که مرد همه کارهای اساسی را می کند، زن هم بکند اما نه اینکه زن یک چیزی بشود که آقا دلشان می خواهد که بزک کرده بیاید توی جامعه و با مردم مخلوط بشود، با جوان ها آن طوری مخلوط شود! اسلام می خواهد اینها را جلو بگیرد. اسلام می خواهد حیثیت و احترام زن را حفظ کند. می خواهد به زن شخصیت بدهد که از این شیئیت بیرون بیاید. اینها میخواهند زن را بفروشند و او را از این دست به آن دست کنند، این را مخالف است اسلام. با زن مخالف است اسلام؟! اسلام به زن خدمتی کرده است که. اسلام زن را از توی آن لجنزارها برداشته آورده و به او شخصیت داده اینها تبلیغات است.)) (صحیفه امام،ج4،ص 428-427)
بعد از پیروزی انقلاب نیز امام بر حضور فعال زنان در عرصه های سیاسی و اجتماعی و مشارکت در صحنه های مختلف تأکید داشتند. امام خمینی در مصاحبه ای با روزنامه لوس آنجلس تایمز به تاریخ 16/9/57 در ارتباط با حضور زنان در دانشگاه و ادارات فرمودند:
«زنان در جامعه اسلامی آزادند و از رفتن آنان به دانشگاه و ادارات و مجلسین به هیچ وجه جلوگیری نمی شود. از چیزی که جلوگیری می شود فساد اخلاقی است که زن و مرد نسبت به آن مساوی هستند و برای هر دو حرام است.»
بنا به عقیده امام؛ حقوق سیاسی زنان و مردان مساوی است و همانطور که مردان باید در امور سیاسی دخالت کنند و جامعه خود را حفظ نمایند، زن ها نیز باید دخالت کنند و باید در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی همدوش مردان باشند و البته در این راه حفظ موازین شرعی و آنچه اسلام فرموده، لازم است.
در چارچوب فکری امام؛ اسلام مخالفتی با فعالیت های سیاسی زنان ندارد ، بلکه ناسالم بودن محیط اجتماعی و دیدگاه های غلط رایج درباره زن است که حضور او را محدود می کند، ولی در شرایط فعلی جمهوری اسلامی ایران دامنه حضور و مشارکت سیاسی زنان گسترده است. به این ترتیب ، حضرت امام ؛ با به رسمیت شناختن حقوق سیاسی زنان ، بر حضور فعال آنها تأکید می کند.
جریان انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی ؛سبب شد که زنان از نظر فکری و عملی به جایگاه واقعی خود که اسلام مشخص کرده است، برسند. با شکل گیری نظام جمهوری اسلامی مبتنی بر دیدگاه‌های مترقی امام راحل، حقوق سیاسی زنان در چارچوب تساوی
حقوق انسانی و اجتماعی زن و مرد و عدم وجود مانع جدی در صورت رعایت موازین اسلامی از جانب همه ، برای مشارکت سیاسی زنان شکل گرفت.
براساس دیدگاه امام ؛ دخالت در سرنوشت خود ، حق زنان است و در شرایط فعلی ، حضور آنان در صحنه های سیاسی نه فقط حق،بلکه تکلیف آنان است.این شرایط فکری ، زمینه را برای شکل گیری حقوق سیاسی متناسب با شأن زن مسلمان در چارجوب قانون اساسی ، فراهم کرد. در نتیجه باعث شد که جایگاه زنان در نظام اسلامی بالا رود و الگویی برای زنان مسلمان در همه جهان ، باشند.
منابع و مأخذ:
1.صحیفه امام
2.جایگاه و حقوق سیاسی زنان در نظام اسلامی از دیدگاه امام خمینی (ره)-فاطمه کاشف الغطا
3.جایگاه زنان در منظر امام خمینی- مینا آونج |