|
|
|
برای غدیر چه کنیم؟ استمرارِ مرامِ غدیر... |
|
|
|
در عید غدیر باید غدیر دل را صیقل داد، و دریافت که این عید فرصت به میدان آوردن ظرفیت‌های ماست برای اهل‌بیت باید هر کسی به فراخور ظرفیت‌ها و امکانات، و شرایط خودش کاری کند. اگر سرمایه‌دار است به نحو خودش، اگر مادر است به نحو خودش بهترین مادری را انجام دهد، مسئول به نحو خودش، کارگر، نویسنده، مداح، معلم، استاد، و همه... و بدانیم غدیر روز جشنِ ظرفیت‌ها و استعدادهای انسانی و استمرارِ این جریان‌سازی در امتدادِ روزهای پسا غدیر است. |
|
|
از کردستان، از روز عید قربان زمزمۀ غدیر به‌کرات شنیده می‌شد. این حس کاملاً توی همه مشهود بود، حس خوب عیدهای مذهبی، حس خوب مهمان بودن در محضر حضرت دوست. چقدر دلرباست که در کشوری نفس می‌کشیم که اکثر مردمان آن هم قدردان این اعیاد هستند و هم در بزرگداشت آن سعی بر پیشی‌گرفتن از یکدیگر را دارند. این را مدیون انقلاب و نظام هستیم.
امروز ما نسل سومی‌های انقلاب با مروری بر خاطرات گذشته درک می‌کنیم که فرصت جشن‌گرفتن غدیر به برکت تلاش‌های خالصانه و امیدها و عبادت‌های امام راحل (رحمةالله‌علیه) و شهدای عزیز است.
وقتی به ماجرای غدیر خم و آنچه در آن روزگار در پی آن واقعه اتفاق افتاد نگاه عمیق می‌کنیم، می‌بینیم که جدی‌نگرفتن جانشینی حضرت علی (علیه‌السلام) ترکش‌هایی چون واقعهٔ عظیم عاشورا را در برداشت. آری ما دریافتیم که سهل‌انگاری در امر وجوب قبول ولایت، حاصل آن به مسلخ رفتن ولایت خواهد بود. اکنون، ایرانیان به تاریخ و مردمان هم‌عصر امام علی (علیه‌السلام) درس بزرگی دادند، مردمان عصر علی سخن ولایت را پایمال کردند، اما مردمان عصر امام خمینی سخن نایب ولایت را روی چشم گذاردند؛ و این‌گونه شد که غدیر، بعد از چندین سال از مهجوریت‌درآمد، و اکنون ندای غدیر به گوش عالم رسیده است. اکنون نوبت آن رسیده است که شکر نعمت غدیر و جشن‌گرفتن و ابراز شادمانی را به برکت زندگی در کشوری که شعائر و مناسک دینی پررنگ است را بدانیم. در سراسر عالم هستی، تنها دنیای اسلام است که نسبت به تعظیم شعائر خودش این‌گونه حساس است؛ و همواره مردم در راستای به میدان آوردن این عشق آتشین به دین و اهل‌بیت کاملاً مردمی پای‌کار هستند. گویا عید غدیر، عید به میدان آوردن مردم در سطح جامعه است. بارها شاهد این صحنه‌های رنگین خدایی بوده‌ایم که مدیریت کارهای غدیری تماماً به عشق علی مردمی و با تمام اخلاص می‌باشد و از این مراسمات است که بوی همدلی و زندگی بر پایهٔ تعاون به مشام می‌رسد. آری به واقعیت عید غدیر عید به رخ کشاندن روح همدلی و زیر بار مسئولیت رفتن، برای تعظیم مقام ولایت و حول محور اهل‌بیت می‌باشد.
اکنون باید در این رحم زمانی غدیر دل را صیقل داد، و دریافت که این عید فرصت به میدان آوردن ظرفیت‌های ماست. حتماً همهٔ ما دیده‌ایم که همه به عشق علی در پی کاری برای بزرگداشت امام علی (علیه‌السلام) هستند؛ و عاشقان مولا این رؤیای زیبا را ذهن‌های مبارکشان است که ما برای مولا چه کنیم؟
برای اهل‌بیت باید هر کسی به فراخور ظرفیت‌ها و امکانات، و شرایط خودش کاری کند. اگر سرمایه‌دار است به نحو خودش، اگر مادر است به نحو خودش بهترین مادری را انجام دهد، مسئول به نحو خودش، کارگر، نویسنده، مداح، معلم، استاد، و همه...
بدانیم غدیر روز جشنِ ظرفیت‌ها و استعدادهای انسانی و استمرارِ این جریان‌سازی در امتدادِ روزهای پسا غدیر است. چه خوب است که هر انسانی با هر ظرفیتی که برای مولا کاری می‌کند، این امر نیکو را در خودش تقویت کند. یادمان باشد یکی از بهترین کارها برای بزرگداشت قدمی در جهت تسریع امر فرج وارث غدیر است؛ و از زیباترین کارها بیعت با نایب امام و پیوندخوردن با اندیشه‌های ولی جامعهٔ اسلامی است. آری بیاییم زین‌پس به عشق علی به اندیشه علی زمانه نزدیک‌تر شویم.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ‌السَّلاَمُ
یادداشت: صغری راضی
انتهای پیام/* |