کد خبر: 212436                      تاريخ انتشار: 1403/10/18 - 09:20
شجاعت نشأت گرفته از ایمان و بصیرت، عنصری که شهدای دانشجو را متمایز می کند
 
یک دختر دانشجو گفت: گذشتن از جان کار راحتی نیست، واقعا نیازمند ایمان قلبی است، نیازمند شجاعتیست که نشأت گرفته از ایمان و اعتقاد باشد؛ این همان چیزیست که شهدای دانشجو را متمایز می‌کند.
 
تهران بزرگ - بسیج جامعه زنان ناحیه حبیب بن مظاهر: روز شانزدهم دی ماه؛ روز شهدای دانشجو نام گذاری شده، به نام دانشجویان شجاعی که برای دفاع از هویزه تا آخرین قطره خون ایستادگی کردند و به شهادت رسیدند. در طی هشت سال جنگ تحمیلی ما شاهد رشادت ها و فداکاری های بسیاری از سوی مردان و زنان این مرز و بوم بودیم؛ مردان و زنان قهرمانی که نگذاشتند حتی یک وجب از خاک وطن به تاراج برود. الگوی ما همین مردان و زنان هستند؛ همین ها که وطن خود را از جان عزیزتر دانستند و در راه محافظت از وطن به شهادت رسیدند. به مناسبت روز شهدای دانشجو هم صحبت شدیم با زهرا هادیان دانشجوی انقلابی تا یاد و خاطره شهدای گرانقدر این روز را گرامی بداریم.
.می‌دانید چرا روز شانزدهم دی ماه به روز شهدای دانشجو نام گذاری شده؟
روز شانزدهم دی ماه روزیست که حماسه بزرگی در آن رقم خورد؛ آن طور که بنده مطالعه کردم در آذرماه 1359 سپاه هویزه به فرماندهی سید محمد حسین علم الهدی در هویزه مستقر شدند که از آنجا محفاظت کنند و حتی با صدور دستور تخلیه هویزه از سوی رئیس جمهور وقت مخالفت کردند و آنجا ماندند و وظیفه خود را به عنوان سرباز بسیجی به بهترین نحو انجام دادند؛ وقتی که نیروهای بعثی در شانزدهم دی ماه آنها را محاصره کردند؛ دانشجوی شهید محمد حسین علم الهدی و همرزمان دانشجویش تا پای جان در برابر دشمنان مقاومت کردند و سرانجام همان جا به شهادت رسیده و پس از آزادسازی منطقه همان جا به خاک سپرده شدند. این روز به روز شهدای دانشجو نام‌گذاری شد تا یاد و خاطره جوانان دانشجویی که نترسیدند و در برابر دشمن شجاعانه مقاومت کردند، زنده بماند و آنها بتوانند الگویی باشند برای دانشجویان انقلابی حال حاضر که بدانند آنها هم می‌توانند راه شهیدان والامقام را ادامه دهند.
.چرا به دانشجو بودن شهدای والامقام حماسه شانزدهم دی ماه توجه ویژه‌ای صورت گرفته؟
به نظر بنده اینکه چند دانشجو ایستاده و تا پای جان از شهرشان محافظت کردند خیلی مسئله قابل تاملیست، آنها با وجود سن کمشان نترسیدند، ایستادگی کردند، تسلیم نشدند؛ همه این ها نشان دهنده این است که این جوانان چه اعتقاد و ایمان محکمی به خدا داشته‌اند، چقدر مطیع فرمان رهبری بوده‌اند، چقدر از دنیا و مادیات جدا بوده‌اند و محافظت از شهرشان، خاکشان، کشورشان برایشان اهمیت داشته که جان خود را کف دست گذاشتند و تن به تن با نیرو های بعثی جنگیده‌اند. آنها دانشجو بودند و اگر می‌توانستند درسشان را ادامه دهند امروز جزء کسانی بودند که در دستگاه های مختلف در حال خدمت به کشورند؛ اما آنها به این مسئله فکر نکردند که با علمشان هم می‌توانند به کشور خدمت کنند و حفاظت از خاک سرزمینشان را الویت قرار دادند و ترجیح دادند با جان خود از کشورشان محافظت کنند. من به عنوان یک دانشجو اگر در چنین شرایطی بودم احتمالا ترجیح می‌دادم درسم را بخوانم و جرئت نمی‌کردم حتی با وجودی که دستور تخلیه شهر صادر شده آنجا بمانم و مقاومت کنم، آنها واقعا نترس بودند و مقاومتشان نشان دهنده شجاعت، اعتقاد و ایمان قلبی آنها بوده، امیدوارم که من و سایر دانشجویان انقلابی هم بتوانیم راه این شهیدان والامقام را با هر کاری که امروز از دستمان برمی‌آید ادامه دهیم.
.به نظر شما نام گذاری روز شانزدهم دی ماه به روز شهدای دانشجو تا چه حد اهمیت دارد؟
به نظر بنده نام گذاری این روز به روز شهدای دانشجو اقدام درست و به جایی بوده؛ اینکه هر سال در دانشگاه ها سعی کنند که این روز را گرامی بدارند و از رشادت دانشجویان انقلابی صحبت کنند خیلی با ارزش و اثر گذار است. صحبت از اقدامات قهرمانانه چند دانشجو باعث می‌شود بنده به عنوان دانشجو به این فکر بیفتم که من هم به نوبه خودم می‌توانم اثر‌گذار باشم؛ می‌توانم راه این شهدا را ادامه دهم؛ اصلا به عنوان یک دانشجوی انقلابی وظیفه‌ی من ادامه دادن راه شهیدان است؛ وظیفه‌ی من عمل به وصیت آنهاست؛ آنهایی که با ایثار و فداکردن جانشان باعث شدند ما امروز در امنیت و آرامش زندگی کنیم؛ ما باید آنها را الگو قرار داده و سعی کنیم مانند آنها رفتار کنیم؛ آنهایی که از بند دنیا رها بودند و به قول حاج قاسم شهید زندگی کردند و شهید شدند.
. به نظر شما آن طور که باید و شاید به روایت حماسه دانشجو ها در هویزه پرداخته شده؟
به نظر بنده آن طور که باید و شاید به روایت این موضوع پرداخته نشده؛ بنده تا همین چند وقت پیش چیز زیادی از این موضوع نمی‌دانستم؛ وقتی که شنیدم روز شانزدهم دی به طور خاص روز شهدای دانشجو است رفتم و در موردش مطالعه کردم و متوجه شدم که شهیدان والامقام دانشجو چه اقدام شجاعانه ای انجام دادند، همین که تسلیم نشدند و از شهر هویزه محافظت کردند؛ شاید در ظاهر اقدام کوچکی به نظر بیاید؛ یا این طور به نظر بیاید که هر کس در این موقعیت بود همین کار را انجام می‌داد؛ اما من وقتی به این موضوع فکر می‌کنم که اگر جای آنها بودم چه کار می‌کرد می‌توانم درک کنم که چقدر این اقدام بزرگ و قهرمانانه بوده؛ اینکه دست خالی در برابر دشمن بایستی و بدانی که احتمال شکست در چنین موقعیتی خیلی بیشتر از پیروزیست اما بازهم تا آخرین لحظه ایستادگی کنی؛ این شجاعت و رشادت واقعا مرا شگفت زده کرد. کاش ما هم بتوانیم مانند آنها حماسه ساز باشیم؛ ما هم تسلیم شرایط نشویم و تا جایی که ممکن است وظایف خود را به درستی و به نحو احسن انجام دهیم و ان‌شاءالله ما بعد از این بتوانیم روایتگر حماسه شهدای دانشجو باشیم تا بیشتر و بیشتر در جامعه شناخته شده والگو قرار گیرند.
.به طور کلی دانشجویان تا چه حد می‌توانند در به وجود آمدن چنین حماسه هایی نقش داشته باشند؟
نقش دانشجو ها در جامعه واقعا نقش بزرگیست. ما در جایگاهی قرار داریم که اقدامات مهمی می‌توانیم انجام دهیم. دانشگاه مکان مناسبی برای خودشناسی و تغییر است و دانشجو می‌تواند در به وجود آمدن این تغییرات موثر باشد. در جامعه امروز که کمی اعتقادات کمرنگ شده ما دانشجویان می‌توانیم با اقدامات متنوع در دانشگاه ها قشر مقابل را به خود جذب کنیم؛ روی آنها تاثیر مثبت بگذاریم؛ با تاثیر گذاری روی همین ها می‌توانیم روی کل جامعه تاثیر گذار باشیم. این روزها در دانشگاه ها بسیج های دانشجویی فعالیت می‌کنند؛ اما شاید در همه دانشگاه ها این فعالیت ها پر رنگ نباشد. به نظرمن این اقدامات حتی می تواند در سطح چند دانشگاه و با همکاری دانشجویان انقلابی این دانشگاه ها برگزار شود تا تاثیر گذاری بیشتری داشته باشد. تبادل نظر شود راجع به اینکه چه روشی اثرگذاری بیشتری دارد و چه روشی بی اثر یا کم اثر است. به نظر من اینکه چند دانشجو با هم نسل های خودشان بخواهند صحبت کنند تاثیرش بیشتر است و احتمال اینکه از سوی طرف مقابل پذیرفته شوند نیز بیشتر خواهد بود. در زمان جنگ دانشجو ها توانسته اند به تنهایی در برابر دشمن ایستادگی کنند و تن با تن با دشمن بجنگند؛ امروز جنگ به آن صورت در میدان نیست و جنگ نرم با افکار و رسانه هاست؛ ما باید تلاش کنیم در این عرصه ها فعال باشیم و نقش آفرینی کنیم؛ باید سعی کنیم مانع اثرگذاری دشمن بر تفکر جوانان شویم و خود این تاثیر را به نحو مثبت بر روی افکار آنها بگذاریم. باید در فضای مجازی که عرصه فعالیت دشمن است فعال باشیم و به نحو مثبت سعی کنیم از این فضا برای اثرگذاری استفاده کنیم.
.اینکه چند دانشجو چنین حماسه ای را رقم زده اند نشان دهنده چیست؟
به نظر من نشان دهنده ایمان و اعتقاد قوی آنهاست؛ در آن سن کم از بند مادیات و دنیا رها بودند و به این درجه از ایمان رسیده بودند که تسلیم نشدند و عقب نشینی نکردند و جانشان را در راه دفاع از وطن فدا کردند. جدا شدن از این دنیا و فقط به فکر آخرت بودن کار راحتی نیست؛ گذشتن از جان کار راحتی نیست، واقعا نیازمند ایمان قلبی است، نیازمند شجاعتیست که نشأت گرفته از ایمان و اعتقاد باشد؛ این همان چیزیست که شهدای دانشجو را متمایز می‌کند.
.در حال حاضر و در جامعه امروز وظیفه دانشجویان انقلابی چیست؟
در جامعه امروز وظیفه ما این است که با تمام توان خود در همه‌ی عرصه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اجتماعی، فضای مجازی و ... فعالیت کنیم و میان اقشار مختلف مردم حضور داشته باشیم.، سعی کنیم که آنها را آگاه کنیم و واقعیت ها را به آنها نشان دهیم تا شایعات و دروغ های دشمن را باور نکنند. سعی کنیم که در فعالیت هایمان متحد باشیم و این اتحاد را حفظ کنیم و نگذرایم چیزی این اتحاد را دچار خدشه کند چرا که وحدت خود عامل مهمی در رسیدن به اهداف است. باید مطالبه گر باشیم و از مسئولین بخواهیم در این راه امکانات لازم را در اختیار ما قرار دهند و کمک حال ما باشند. ما هم با الگو گرفتن از شهدای دانشجو نباید در برابر مشکلات و سختی ها تسلیم شویم و باید سعی کنیم مشکلات را حل کنیم و راه خود را به سوی هدف با قدرت ادامه دهیم. باید سعی کنیم که از اتفاقات و اخبار روز جهان باخبر باشیم و خود را با آنها هماهنگ کنیم تا بتوانیم سنجیده عمل کنیم و از بروز یک سری مسائل جلوگیری کنیم. وظایف سنگینی بر دوش ما دانشجویان انقلابی است که به مدد حضرت زهرا (س) با تمام توانمان به آنها عمل خواهیم کرد تا هدفی که مد نظرمان است محقق شود.
.آیا می‌توانید با توجه به اهمیت روز شهدای دانشجو توصیه‌ای به دانشجویان کنید که چگونه آنها هم می‌توانند حماسه ساز باشند؟
به نظر بنده حماسه ساز بودن سخت نیست، مقام رفیع شهادت مقامیست که هر کسی لیاقت رسیدن به آن را ندارد؛ ما شاید نتوانیم شهید شویم اما می‌توانیم مانند شهدا رفتار و عمل کنیم، می‌توانیم به وصیت آنها عمل کنیم؛ اینگونه که مطیع امر رهبر خود باشیم و در هر مسئله‌ای به صحبت های ایشان رجوع کنیم و خودسرانه عمل نکنیم. همچنین اگر به وظایفی که در پاسخ به سوال قبل گفتم عمل کنیم ما هم می‌توانیم حماسه ساز باشیم. شاید در آینده بر روی زبان ها بیفتیم از ما هم به عنوان دانشجویان حماسه ساز یاد شود، مثلا حماسه دانشجویانی که با تلاش و پشتکار باعث به وجود آمدن تغییرات مثبت در جامعه خود شدند، جو جامعه‌ی خود را تغییر دادند و مانع دخالت و اثرگذاری دشمن بر اذهان عمومی شدند. من واقعا به رسیدن همچین آینده ای امید دارم، ان‌شاءالله با یاری خداوند این هدف محقق شود.
با تشکر از دانشجوی عزیزی که وقت گذاشتند و با صحبت از شهدای دانشجو یاد و خاطره آنها را زنده کردند.