کد خبر: 212588 تاريخ انتشار: 1403/10/24 - 16:36
ایام البیض، فرصت تفکر عمیق در ارزش های الهی
آنچه در این ایام مبارک مورد تاکید است «ارزشهای الهی» است. اما نیاز به تفکری عمیق است که ارزشهای حقیقی الهی کدامند!
در فضیلت ماه رجب حضرت آیت الله خامنه ای فرمودند: «ماه رجب یک فرصت تقرب به ارزشهای الهی و تقرب به ذات مقدس پروردگار و فرصت خودسازی است، از ماه رجب قدردانی کنید.»
در علل الشرایع از پیامبر(ص) آمده است: «جبرئیل آدم(ع) را پس از این که از درگاه الهی رانده شد در حالی که سر تا پا سیاه شده بود به زمین فرود آورد. فرشتگان وقتی آدم را با این هیئت دیدند به ضجه در آمده و گریستند و به درگاه حق تعالی عرضه داشتند: پروردگارا مخلوقی را آفریدی و از روح خود در او دمیدی و فرشتگانت را به سجده کردنش وادار نمودی حال با یک گناه رنگ سفیدش را به سیاهی مبدل فرمودی!؟
منادی از آسمان ندا میدهد: امروز را برای پروردگارت روزه بگیر، آدم آن روز را که مطابق با روز سیزدهم ماه بود روزه گرفت، پس ثُلثِ (یک سوم)سیاهی از او زائل گشت. سپس منادی در روز چهاردهم نداء کرد: امروز را برای پروردگارت روزه بگیر. آدم آن روز را هم روزه گرفت و ثُلث (یک سوم) دیگر از سیاهی زائل گردید. روز پانزدهم باز منادی او را به گرفتن روزه دعوت نمود، وی آن روز را هم روزه گرفت و تمام سیاهی او زائل گردید و به همین خاطر این ایام به ایام البیض موسوم شد.
آنچه در این ایام مبارک مورد تاکید است «ارزشهای الهی» است. اما نیاز به تفکری عمیق است که ارزشهای حقیقی الهی کدامند!
اسلام جدایی از زندگی، گوشه گیری و دوری از مردم را امری ناپسند اعلام می کند؛ اما اعتکاف را فرصتی برای بازگشت انسان به خویشتن و خدای خویش می داند تا بتواند با اعتماد و ایمانی راسخ و امیدی بیشتر به زندگی ادامه دهد و خود را همواره در محضر خداوند حاضر بیند.
در این شبهای ماه کامل یا لیالی مقمره که شأن رفیع و جایگاه بزرگی دارد آنچه دارای اهمیت است روزه داری، خلوت گزینی و تزکیه نفس است.
از رسول خدا صلوة الله عليه نقل شده که وقتی ایشان در مقام حضرت ابراهیم عليه السلام مشغول نماز خواندن بودند جبرئيل بر ایشان نازل می شود و دعای مجیر را میآورد، دعایی که خاص ایام البیض و مورد توجه علما و اهل دین است.
انسان از زمان حضرت آدم علیه السلام همواره به دنبال تقرب و کسب نور الهی و مسیری برای خلوت با خالق حقیقی جهان بوده است ، شرح و شأن نزول برخی آیات بر این گواهند که این ایام در ادیان الهی نیز سابقه دیرینه داشته و در اسلام استمرار یافته است.
بسیار واضح است که نفس اعتکاف و ترویج آن در جامعه تاثیرات گسترده و فراوانی دارد و از جنبههای اجتماعی حائز اهمیت است؛ رفع مشکلات مردم و جامعه ، همبستگی و آشتی با مساجد، کاهش آسیبهای اجتماعی، پیدا شدن مسیرهای درست و برنامه ریزی و امید به آینده را میتوان از این نمونهها برشمرد.
اشتیاق بیشتر به تلاش با توکل به پروردگار و امید به آینده و رزق پاک و گرایش به معنویت از جمله برکات این ایام است.
خداوند در قرآن میفرماید: ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع و سجودکنندگان از هرگونه آلودگی پاکیزه نمایند. زمانی که حضرت مریم(س) به افتخار دیدار با فرشته الهی نائل آمد از مردم فاصله گرفت و این خلوتگزینی چیزی جز همان سنت اعتکاف نبوده است.
متقابلا خداوند نیز مشتاق تر بر هدایت و نزدیکی انسان به خود است و از مسیرهای متعدد تقرب به درگاهش را برای انسان هموار میکند، مثلا ایامی را خاص خلوت گزینی، دعا و نیایش قرار میدهد تا خلوت و جدایی از جهانی پر از دغدغه و مشغله باشد.
باشد که ما هم در خانه امن الهی معتکفی حقیقی و لایق تقرب به درگاه الهی باشیم.
سمیه مقدومی