|
یادداشت؛ |
|
نقش مادران در آموزش فرزندان برای احترام به طبیعت |
|
|
|
یکی از با ارزش ترین سرفصل های تربیتی کودک احترام به طبیعت و حفظ محیط زیست است. مادر با تکیه بر مهارت های تربیتی خود و با استفاده از روش های درست تربیتی از ابتدای رشد، کودک را آموزش دهد |
|
|
در همدان سیما یونسی در یادداشتی بیان کرد خانواده اولین محیط تربیتی کودک است. وقتی نوزاد پا به دنیا می گذارد و چشمانش را باز می کند رفتارهای والدین مانند کتابچه ای جلو چشمان او ورق می خورد و نوزاد تمام حرکات را در ذهن خود ضبط می کند.
نقش مادر را در تربیت فرزندان به هیچ وجه نمی توان انکار کرد. مادر اولین مربی کودک است. و محیط خانه مدرسه کوچکی است که کودک آن را حس می کند و رفتارهای اعضای آن اولین الگوی تربیتی برای او به شمار می رود.
مادر به عنوان یک مربی آموزشی می تواند تمامی ارزش های اخلاقی را با رفتار خود در ضمیر ناخودآگاه فرزند خود نهادینه کند.
یکی از با ارزش ترین سرفصل های تربیتی کودک احترام به طبیعت و حفظ محیط زیست است. مادر با تکیه بر مهارت های تربیتی خود و با استفاده از روش های درست تربیتی از ابتدای رشد، کودک را آموزش دهد. به چند مورد از نمونه های آموزشی برای حمایت از محیط زیست و طبیعت اشاره می کنیم👇
الگودهی: مادر به جای اعمال زور و امر و نهی کردن می تواند با انجام رفتار درست خود آموزش دهد. برای مثال: برای آموزش مصرف درست از انرژی یا آب با مصرف درست آب برای مسواک زدن از آب لیوان استفاده کرد. یا با کمترین مقدار آب وضو گرفت.
اختصاص دقایقی برای بحث و گفت و گو و در باره اهمیت حفظ طبیعت. داشتن میز مشارکت والدین با کودکان.
مادر می تواند ماهرانه برای فرزند خود توضیح دهد که حفظ محیط زیست یک ارزش اخلاقی است.
استفاده مفید از فیلم ها و کارتون های آموزش کودک و کتاب داستان در باره اهمیت طبیعت و محیط زیست.
اعمال مهارت های مادرانه در خانه مثل:
آموزش تفکیک زباله به این صورت که کیسه یا سطل های زباله با علامات خاصی در دسترس کودک باشد مثل: سطل کاغذ و تراشه های مداد جدا و شیشه جدا و متفاوت از هم در دسترس کودک باشد.
استفاده از ساک های پارچه ای به جای پلاستیکی.
رها نکردن زباله در محیط زندگی و فضای عمومی.
تشویق کودکان به رعایت نظم در خانه جهت تمرین برای تربیت نسلی مفید در جامعه.
شرکت در جمع آوری زباله در محیط بیرون از خانه مثل کمک به پاکسازی گروهی محیط زیست یا پارک و میدان و مراسم...، استفاده درست از منابع طبیعی و انرژی ،مراقبت از گیاهان در درون خانه یا بیرون و محوطه ، آبیاری به اندازه درختان، کاشت گل و گیاه در باغچه خانه با کمک کودکان و آموزش نگهداری صحیح از آن ها.
مادر می تواند شرایط حفظ نگهداری گیاهان آپارتمانی را فراهم کند و گیاهی را اختصاصی در اختیار کودک قرار داده و با آموزش مواظبت و نگهداری از آن را به کودک بسپارد. از این طریق می توان کودکان را به علاقه به کشاورزی و اهمیت آن ترغیب کرد.
با کاشت نهال در روز درختکاری همراه اولیا و مربیان مدارس و همراه همکلاسان علاقه کودک را به طبیعت زمین سبز بیشتر کرد.
با استفاده از وسایل دور ریز ساختن کاردستی و اسباب بازی را به او یاد داد.
آموزش استفاده از محصولات و تغذیه طبیعی بدون مواد شیمیایی.
نتیجه: مادر می تواند مربی آموزش شکل گیری ارزش ها و رفتارهای کودکانه برای ارائه مدل های صحیح و آموزش مفاهیم حفظ طبیعت باشد.
انتهای پیام/* |