خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از مازندران : ازدواج, نقش مهمي در ایجاد سکون و آرامش دروني دارد, زیرا ازدواج نوعي نیاز فطري است. اگرچه ازدواج در همه ملل و اقوام مرسوم است، ولی اسلام به ازدواج و تشکیل نهاد خانواده اهمیتی فراوان داده است.از مجموعه آیات و روایات، اهمیت ازدواج به‌خوبی درک می‌شود.
ازدواج در هر منطقه‌ای با آداب و رسومی برگزار می‌شود که در مازندران نیز با رسومی همراه است که در این گزارش نگاه مختصری از ان اشاره می شود.
اولین قدم در امر ازدواج مراسم خواستگاری از دختر توسط اقوام نزدیک داماد صورت می گیرد. بعد از رضایت خانواده عروس فردای آن شب میوه و شیرینی تهیه دیده برای خانواده عروس می فرستند.
بعد از آن مراسم اَره گیران صورت میگیرد که برای این مراسم که بله برون هم گفته می شود خانواده و بزرگان داماد به خانه عروس می‌روند و با دادن انگشتر به عروس در واقع او را برای پسرشان نشان می‌کنند و یک روسری و چادر از طرف مادر داماد به عروس هدیه می شود.
در همان شب اره گیرون میزان شیربها را نیز معین می‌کنند بعد از این مراسم دوران نامزدی آغاز شده که معمولاً از 6 ماه تا 2 سال طول می کشد.
چند روز مانده به مراسم عروسی مقدمات آن را فراهم می‌کنند و به خرید می‌روند و برای عروس و داماد خرید می کنند.در روز خرید از طرف عروس وداماد یک نفر به همراه انها می رود که در پایان بعنوان هدیه که رخت سَری گفته میشود برای همراه ها تهیه می شود.
برای دعوت کردن مردم به عروسی، زنی را به عنوان خور گیر یا خبر گیر به خانه‌های مردم می فرستند تا اقوام و آشنایان را برای عروسی دعوت کند.
یک روز قبل از جشن از خانه داماد قسمتی مخارج جشن عروسی از قبیل برنج، مرغ، گوشت، روغن به نام خرج بارو همراه چند گوسفند به خانه عروس می‌فرستند که در گذشته این وسایل را بار اسب می کردند.
مردم نیز کمک‌هایی به نام سوری در مجمع‌های مسی گذاشته و روی آن را با پارچه‌های رنگی می پوشانند و آن را بر سر گرفته به خانه داماد می برند.
جهاز عروس را چند روز قبل از عروسی در خانه ی مادر عروس برای تماشا پهن میکنند و جهاز دیدن می گویند که بعداز ان به خانه داماد می‌برند.
شب قبل از عروسی در استان جشن حنابندان برگزار می‌شود این مراسم در خانه عروس برگزار شده که اکثر مهمانان آن را دختر و پسرهای دم بخت تشکیل می دهند.
در این شب داماد به همراه خویشاوندان با تهیه چند مجمع که حاوی میوه، شیرینی محلی، تنقلات و حناست به خانه عروس می روند تا مراسم حنابندان را با رقص و پایکوبی برگزار کنند.
در پایان مراسم فردی که معمولا سید می باشد به دست عروس و داماد حنا می گذارد, پس از اینکه به دست و پای عروس و داماد حنا بستند از حنای باقیمانده در دست دختران و پسران دم بخت قرار داده تا بختشان باز شود.
صبح روز بعد از حنابندان که روز عروسی یا عاروسی به زبان مازندرانی گفته میشود، عروس و داماد جداگانه با جشن و پای کوبی به حمام می‌روند دلاک در حمام به عروس و داماد شربت و شیرینی می دهد و اسپند دود می‌کند و سپس عروس و داماد جداگانه سوار بر اسب، همراه دوستان به خانه می روند.
بعدازظهر عروسی داماد به همراه فامیل و دوستان برای آوردن عروس به طرف خانه عروس راه می‌افتد و داماد از قبل اسبی را تزیین می کند تا عروس را روی آن بنشاند وقتی به خانه عروس رسیدند خانواده عروس با نقل و شیرینی و دود کردن اسپند به استقبال آنها می رود.
پدر یا برادر عروس، نانی را به کمر عروس با شال سفید یا سبز می‌نشانند به این نیت که اولین فرزندشان پسر باشد و بچه دیگری آیینه به دست جلوی اسب عروس راه می افتد در بین راه دوستان داماد با پای کوبی و تیر اندازی، در شادمانی سهیم می‌شوند و گاهی نیز با گذاشتن مسابقه اسب دوانی بر عروسی می افزایند.
وقتی که به در خانه داماد رسیدند داماد از اسب پیاده نارنج، انار، یا سیبی، را در دست می گیرد و به سمت عروس پرت می کند عروس باید آن را بگیرد و سپس آن را با هم بخورند.
عروس ابتدا وارد خانه نمی‌شود مگر اینکه پدر داماد سکه‌ای یا یک راس گاو و یا زمینی را به عنوان رونما یا پاناز به عروس بدهد.
وقتی عروس وارد حیاط خانه شد مادر و خواهرهای داماد اسپند دود می‌کنند و نقل و نبات و شیرینی به همراهان می‌دهند تمام مهمانان شام را در خانه داماد می خورند و پس از خوردن شام آنجا را ترک می‌کنند.
تنها زنی به نام عروس مار همراه عروس می ماند و صبح روز بعد از عروسی عروس باید صبحانه را آماده کند و به خانواده داماد بدهد و خانواده داماد نیز لباس، پول، پارچه‌ای را به عنوان خلعت به عروس می دهند.
سه روز بعد از عروسی، عروس و داماد به عنوان سلام به مادرزن، به خانه عروس می‌روند که به آن زن مار سلام می گویند.
مادر عروس نیز اهل فامیل را دعوت می‌کند و تدارک شام می‌بیند در آن شب، عروس دستمال‌های کوچکی را که با گلاب عطرآگین کرده به اهل فامیل هدیه می‌کند و مهمانان نیز مبلغی پول به عنوان رو نما به عروس می دهند