در میان انوار معنوی که بر پهنه ایران اسلامی می‌تابد، نام شاهچراغ، حضرت احمد بن موسی (ع)، چون نگینی درخشان می‌درخشد. شخصیتی که نه تنها برادر گرامی امام رضا (ع) بود، بلکه با ایمان راسخ، شجاعت بی‌نظیر و کرامت بی‌کران خود، به چراغ هدایتی برای شیعیان و محبان اهل بیت (ع) تبدیل شد. در ۱۷ رجب سالروز بزرگداشت شهادت این امامزاده واجب‌التعظیم، نگاهی به زندگی پربار و شهادت مظلومانه ایشان می‌اندازیم.
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - فارس : در میان انوار معنوی که بر پهنه ایران اسلامی می‌تابد، نام شاهچراغ، حضرت احمد بن موسی (ع)، چون نگینی درخشان می‌درخشد. شخصیتی که نه تنها برادر گرامی امام رضا (ع) بود، بلکه با ایمان راسخ، شجاعت بی‌نظیر و کرامت بی‌کران خود، به چراغ هدایتی برای شیعیان و محبان اهل بیت (ع) تبدیل شد. در ۱۷ رجب سالروز بزرگداشت شهادت این امامزاده واجب‌التعظیم، نگاهی به زندگی پربار و شهادت مظلومانه ایشان می‌اندازیم.
حضرت احمد بن موسی (ع)، ملقب به شاهچراغ و سیدالسادات الاعاظم، فرزند بزرگوار امام موسی کاظم (ع) و برادر تنی امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) است. ایشان از شخصیت‌های برجسته خاندان عصمت و طهارت به شمار می‌روند که در علم، تقوا، شجاعت و سخاوت، زبانزد بودند.
برخی از ویژگی‌های برجسته حضرت شاهچراغ (ع):
ایمان و ولایتمداری: حضرت احمد بن موسی (ع) از پیروان راستین ولایت و امامت بودند و پس از شهادت پدر بزرگوارشان، به امامت برادر خود، حضرت رضا (ع)، شهادت دادند و مردم را به پیروی از ایشان دعوت کردند. این اقدام ایشان، نقشی مهم در تثبیت امامت امام رضا (ع) ایفا کرد.
شجاعت و دلاوری: ایشان در برابر ظلم و ستم حاکمان جور ایستادگی کردند و در راه دفاع از حق و حقیقت، از هیچ کوششی فروگذار نبودند. نقل است که پس از شهادت امام رضا (ع) به خونخواهی برادر به همراه جمعی از بنی هاشم به سمت توس حرکت کردند که در نزدیکی شیراز با سپاهیان حکومت وقت درگیر شدند و پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسیدند.
کرامت و بخشندگی: حضرت شاهچراغ (ع) به کرم و بخشندگی شهرت داشتند و همواره به نیازمندان و گرفتاران کمک می‌کردند.
شهادت مظلومانه:
پس از شهادت امام رضا (ع)، حضرت احمد بن موسی (ع) به همراه جمعی از سادات و شیعیان، به قصد خونخواهی و زیارت مرقد برادر، از مدینه به سمت طوس حرکت کردند. اما در نزدیکی شیراز، با سپاهیان حکومت عباسی روبرو شدند و پس از نبردی سخت و نابرابر، به همراه بسیاری از یاران خود، به شهادت رسیدند. پیکر مطهر ایشان در شیراز به خاک سپرده شد و امروزه، حرم مطهر ایشان، زیارتگاه عاشقان اهل بیت (ع) از سراسر جهان است.
در مورد وجه تسمیه ایشان به شاهچراغ، روایات مختلفی وجود دارد. مشهورترین روایت آن است که در زمان عضدالدوله دیلمی، پیرزنی در نزدیکی محل دفن ایشان، شب‌ها نوری را مشاهده می‌کرد که از آن مکان به آسمان می‌تابید. پس از بررسی، مشخص شد که این نور از قبر مطهر حضرت احمد بن موسی (ع) ساطع می‌شود و از آن پس، ایشان به شاهچراغ، یعنی "شاه نور" یا "چراغ شاه"، مشهور شدند.
هر ساله، در ششم ذی‌القعده، همزمان با دهه کرامت و در فاصله بین ولادت حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع)، مراسم بزرگداشت حضرت شاهچراغ (ع) در سراسر ایران، به ویژه در شهر شیراز و حرم مطهر ایشان، برگزار می‌شود. اما باید این را دانست که شهادت این بزرگوار مصادف است با ۱۷ رجب که در مناسبتهای کشوری کمتر به آن پرداخته شده است و معمولادر شهر شیراز ودر حرم شاه چراغ آیین لاله‌گردانی خدام حرم مطهر حضرت احمدبن موسی الکاظم علیه السلام، به همراه دیگر مراسمات عزاداری برگزار میگردد
این مراسمات، فرصتی برای تجدید بیعت با آرمان‌های اهل بیت (ع) و گرامیداشت یاد و خاطره این شخصیت بزرگوار است.