خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از استان تهران، انسان بدون استقامت در مسیر اهدافش هرگر نمی‌تواند به آرزوها و آرمان‌های خود دست پیدا کند. موفقیت مسیر پرفراز و نشیبی است که تنها کسانی به آن دست پیدا می‌کنند که با همت بی‌پایان و نگاه پرامید بی‌وقفه درحرکت‌اند. شبنم و شقایق فرجی دو جوان اهل شهریار هستند که با عزمی راسخ و اراده‌ای پولادین در مسیر اهداف و علاقه‌مندی‌هایشان گام برداشتند. شبنم متولد 64 و شقایق متولد 69 است. در گفت‌و‌گوی زیر با بخشی از مسیر زندگی این دو بانوی قهرمان آشنا می‌شویم.
لطفا آن‌طور که دوست دارید خودتان برای ما معرفی کنید.
به نام خدا و با عرض سلام شبنم فرجی هستم؛ متولد 1364، لیسانس حسابداری دارم و در چند دوره مسابقات قهرمان کشوری در دو رشته آمادگی جسمانی و دومیدانی شرکت کرده و دارای یک مدال طلا، چهار مدال نقره و سه مدال برنز هستم.
درباره حرفه یا تخصصی که در آن مشغول به فعالیت هستید، توضیح بفرمایید.
در زمینه دو میدانی و تی.آر.ایکس مشغول به فعالیت هستم. در واقع دونده نیمه استقامت در این رشته هستم. برای حضور در این رشته باید پشتکار و علاقه زیادی داشته باشید تا موفق شوید.
از چه سنی و چطور با این ورزش آشنا شدید؟
من از زمان بچگی در زمینه‌های مختلف ورزشی فعالیت داشتم و حدود سه سال است که در رشته دومیدانی فعالیت می‌کنم. من با پیشنهاد یکی از دوستانم در مسابقات دو میدانی در ماده ۸۰۰ متر شرکت کردم و توانستم به مقام سوم دست پیدا کنم و پس از آن این رشته را ادامه دادم و به موفقیت‌های بیشتری رسیدم.
هفته ای چند روز را به ورزش اختصاص می‌دهید؟
من هر روز به طور منظم ۳ ساعت تمرین می‌کنم و به طورکلی سه روز در هفته تمرین تخصصی رشته استقامت دارم.
چه کسانی مشوق شما بودند؟
خانواده‌ و دوستانم مشوق من بودند از کودکی که به ورزش علاقه زیادی داشتم خودم به شخصه پیگیر بودم.
آیا زمانی که وارد این رشته ورزشی شدید به قهرمانی فکر می‌کردید؟
من در اصل به خاطر علاقه بسیار زیادی که به ورزش داشتم و دارم خودم بسیار پیگیر این رشته بودم که در این راه خانواده به ویژه مادرم و مربی دومیدانی به من کمک کردند.
چون با نگاه قهرمانی وارد رشته آمادگی جسمانی شدم و وقتی پا در رشته دو میدانی گذاشتم تنها هدفم فقط و فقط قهرمانی بود که به کمک خداوند و همت و تلاش خودم و حمایت مربی عزیزم توانستم به موفقیت برسم و چون از آمادگی جسمانی بالایی برخوردار بودم، به خودم ایمان داشتم که می‌توانم به قهرمانی برسم و این خودباوری توانست من را در این عرصه به موفقیت برساند.
اولویت شما به عنوان یک بانوی موفق، خانواده است یا تخصصتان و با وجود مشغله کاری زیاد چگونه توانسته‌اید بین این دو تعادل ایجاد کنید؟
اولویت زندگی من همیشه خانواده‌ام است. می‌توان با برنامه‌ریزی و مدیریت به تمام اهداف زندگی خود رسید و من همیشه در زندگی با برنامه و یک هدف مشخص جلو رفته و توانسته‌ام آن‌ها را مدیریت کنم. نا گفته نماند اگر حمایت خانواده‌ام نبود هرگز به این موفقیت نمی‌رسیدم. انسان اگر بخواهد به اهداف اصلی زندگی خود برسد باید با برنامه‌ریزی، مشورت و راهنمایی با افراد برجسته و متخصص در مسیر تحقق اهدافش گام بردارد.
در رابطه با اهمیت ورود به این عرصه و دغدغه‌ها و محدودیت‌های این رشته بفرمایید.
این رشته برای من همیشه دغدغه و محدودیت‌های زیادی داشته است، برای مثال نبود یک فضای مناسب و عدم وجود یک مربی حرفه‌ای از مواردی است که در مسیر پیشرفت این رشته سنگ‌اندازی می‌کند. همچنین از نظر مالی نیز دچار مشکل بودم.
من وقتی خواستم رشته دو میدانی را شروع کنم با اولین مشکلی که روبرو شدم این بود که شهریار یک فضای مناسب و یا یک پیست دومیدانی مناسب برای تمرین نداشت و من مجبور بودم برای تمرین به استان البرز بروم که هزینه‌های رفت و آمد سنگین و زمان‌بر بودند. رفت و آمد از مشکلاتی بود که با آن روبه‌رو بودم. در صورتی که اگر فضای مناسبی در این منطقه وجود داشت در وقت و هزینه صرفه‌جویی می‌شد.
برای نسل جوان یا کسانی که دوست دارند وارد عرصه ورزشی شما شوند چه پیشنهاد و راهکاری دارید که موفق‌تر عمل کنند؟
من به کسانی که به رشته دومیدانی علاقه‌مند هستند توصیه می‌کنم به طور مداوم و سخت تلاش کنند، ورزش را اولویت زندگی خود قرار بدهند و با یک شکست ناامید نشوند، هر شکست یک پله برای رسیدن به پیروزی است. من به علاقه‌مندان رشته دو میدانی پیشنهاد می‌کنم از کودکی وارد این عرصه شده و دست از تلاش و کوشش برندارند برای رسیدن به موفقیت باید سخت تلاش کرد. خانواده‌ها باید از فرزندان خود حمایت کنند تا آنها بتوانند به موفقیت برسند.
من از افراد جامعه درخواست دارم به ورزش اهمیت بیشتری بدهند ورزش می‌تواند آنها را به درجات بالایی در زندگی برساند من خود در این رشته درس‌های زیادی آموختم که تا آخرین لحظه شکست را قبول نکنم و برای پیروزی بجنگم و این در زندگی شخصی‌ام بسیار موثر بوده است که هرگز ناامید نشدم.
درخواست یا انتظارتان از مسئولان کشور که به صورت مستقیم با رشته ورزشی شما در ارتباط هستند چیست؟
من از مسئولان درخواست دارم از ورزشکاران قهرمان و با استعداد از نظر مالی و معنوی حمایت کنند تا آنها به موفقیت بالاتری برسند و با ایجاد فضای مناسب و همچنین به‌‌کارگیری مربیان مجرب در این رشته ورزشی به علاقه‌مندان این ورزش کمک کنند.
به عنوان سخن پایانی هر آنچه تمایل دارید بفرمایید.
من در آخر از خانواده‌ها درخواست می‌کنم از فرزندان خود جهت فعالیت در رشته‌‌ ورزشی مورد علاقه‌شان حمایت کنند. همانطور که درس و کسب مدارج عالی تحصیلی اهمیت بسیار زیادی در زندگی فرزندان دارد، ورزش هم به همان اندازه دارای اهمیت است.
خبرنگار: سمیه عباسی
انتهای پیام/