خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از استان خراسان جنوبی -اگر به کارگاه تولیدی پوشاک طهورا در بیرجند سری بزنید، این دو بیت شعر را بر روی کارت های تبلیغاتی آویز روی لباس ها می‌بینید:
پروردگارا هرکه این جامه بپوشد به سلامت دارش/عاشق و منتظر مهدی زهرا(س) دارش
او پناهنده عشق است بدارش حرمت/ عزتش دار و دلباخته حضرت زهرا(س) دارش
با ورود به این کارگاه، احتمالا از صدای بلند پخش سوره‌ها و ادعیه قرآنی متعجب می‌شوید، اما صاحب این کارگاه معتقد است با این کار، پوشاک تولید شده متبرک می‌شوند.
اینجا کارگاه تولیدی پوشاک عفاف و حجاب "طهورا" است، مکانی که "عشق" و "هدف" دست در دست هم نهاده‌اند تا در دریای متلاطم هجمه‌های فرهنگی دشمن، پوشاک ایرانی اسلامی عرض اندام کند.
در یکی از روزهای منتهی به بهمن‌ماه جاری به سراغ بانوی کارآفرین شهر بیرجند رفتیم تا قصه عشق او را در مسیر رسیدن به هدف والایش روایت کنیم.
در ادامه مصاحبه خبرنگار خبرگزاری زنان ایران، سهیلا عباسی اول از استان خراسان جنوبی را با این بانوی کارآفرین می‌خوانید؛
*در ابتدا لطفا خودتان را معرفی کنید؟ و کمی از کسب و کارتان برای مخاطبین بفرمایید؟
سمیه علیدوست هستم، طراح و تولیدکننده پوشاک عفاف و حجاب ایرانی اسلامی.
کارشناسی این رشته را با معدل ۱۹/۲۴ به پایان رساندم و در سال ۹۶ رتبه یک کنکور کاردانی به کارشناسی را کسب کردم.
۲۰ سال در این زمینه فعالیت دارم و مبنای تمام فعالیت های من عفاف و حجاب بوده است؛ در این مسیر تاکنون ۸ اختراع و طرح صنعتی را در کارنامه دارم.
*لطفا در رابطه با شکل‌گیری این کارگاه از ابتدا تاکنون توضیح دهید؟
جواز کسب این کارگاه را ۲۰ سال پیش به نام خودم گرفتم و ابتدا در پاگرد ۹۰ متری منزلم هم تولید می‌کردم و هم درس و پژوهش داشتم.
بعد از فراز و فرودهای مختلف توانستم در کوچه‌های خیابان مدرس بیرجند یک کارگاه تولیدی راه‌اندازی کنم.
در طول این سال‌ها علاوه بر تولید، تحقیق و پژوهش، تحصیل، شرکت در نمایشگاه‌ها را باهم انجام می‌دادم.
برای من فرصت تحصیل در دانشکده افسری مهیا بود اما چون اولویت زندگی‌ام همسر و فرزندانم بودند، برخلاف میلم تغییر رشته دادم و رشته طراحی دوخت را انتخاب کردم.
سه فرزند دارم و در طول این سال‌ها، فرزندانم بر روی نیمکت‌های دانشگاه بزرگ شدند و به نوعی همکلاسی‌های من بودند و ما خانواده‌ای هستیم که با هم بزرگ شدیم.
از ایام اغتشاشات ۱۴۰۱ تاکنون بسیار تلاش کردم که گامی موثر در زمینه عفاف و حجاب بردارم، وقتی حمایتی از سوی مراکز دولتی نشد، دست به زانوان کم‌توان خودم زدم و با همراهی همسرم آنچه در زندگی را می‌شد فروختیم و این کارگاه را به واسطه عشق به مادرمان حضرت زهرا(س) به نام "طهورا" نامگذاری کردیم.
در حال حاضر در این کارگاه از تولید به مصرف فعالیت داریم به طوری که طراحی، برش‌کاری، دوخت تا عرضه به بازار در همین مکان انجام می‌شود.
با توجه به شرایط سخت اقتصادی و کم‌توجهی به پوشاک اسلامی، هدف شما از راه‌اندازی این کارگاه چه بود؟
کسب درآمد برای خانواده اولویت آخر در این کارگاه است چراکه همسرم شاغل هستند و من هم مانند بسیاری از بانوان می‌توانسم در خانه بمانم.
هدف بزرگتر من از شروع این کار این بود که بتوانم همراه با خانواده ام در آماده سازی زمینه‌ ظهور امام عصر(عج) نقشی هر چقدر کوچک داشته باشم ، به طوری که فردای ظهور من هم حرفی برای گفتن داشته باشم و بگویم به سهم خودم سربازتان بودم.
عفاف و حجاب امروز در جامعه مورد تهاجم فرهنگی قرار گرفته و غرب به صورت زیرپوستی در پوشاک ایرانی نفوذ کرده به طوری که حتی برخی از خانواده‌های مذهبی هم ناخواسته مجبور به پوشیدن پوشاک نامناسب هستند.
هر طرحی که برای پوشاک دست می‌گیرم شاید تا ۶ ماه زمان ببرد و برخی از پروژه‌ها آنقدر سنگین است که از زمان استخراج طرح، تحقیق روی طرح و تعیین پارچه و دوخت ممکن است تا یکسال هم زمان ببرد.
با تمام تلاشی که برای بهبود پوشاک ایرانی اسلامی دارم، امیدوارم امام زمان(عج) و مادرمان حضرت زهرا(س) از این کار رضایت داشته باشند.
از همراهی خانواده در این مسیر برایمان بگویید؟ برای راه‌اندازی این کارگاه مخالفتی نداشتند؟
فررندان و همسرم در گرمای داغ تابستان و سرمای زمستان همیشه همراهم بودند و گاهی شرایط سختی را گذراندند اما همین که با هم بودیم روزگار خوبی بود، اولویت اول من خانواده است و نمی‌شود فردی زهرایی باشد و اهل خانواده نباشد، چراکه حضرت زهرا(س) اولویت اولشان حضرت علی(ع) بود و در راه حمایت از ایشان شهید شدند.
*در مسیر کسب و کارتان چطور با موانع اقتصادی کنار آمدید؟ و رمز موفقیت‌تان چه بود؟
برای شروع و در ادامه برای گسترش کارم بسیار تحقیق کردم، این در حالی بود که ۹۹ درصد اطرافیان و حتی بازاریان من را از ورود به این حیطه منع می‌کردند اما چون هدفم خشنودی حضرت زهرا(س) بود، برایم خیلی اهمیت داشت، وارد این کار شدم و در شرایط اقتصادی پوشاک امروز خلاف جریان رودخانه مانند یک ماهی قرمز کوچک در حال حرکت هستم.
قیمت پارچه در عرض یک ماه سه بار افزایش یافته و چیزی جز عشق در این راه نمی‌تواند باعث دوام آوردن شود.
آیا در کارتان اهداف بلندمدت هم دارید؟برای پیشرفت های بیشتر چه برنامه‌ های دیگری دارید؟
قطعا برنامه دارم، امیدوارم خداوند به من توان بدهد، دوست دارم که با کارم به جای تاثیر گزاری روی یک نفر، بتوانم روی حجاب بینهایت جوان تاثیرگذار باشم.
*به عنوان یک فرد حرفه‌ای در این مسیر، به جوان‌ها چه توصیه‌ای دارید؟
نزدیک ۱۵ سال پیش در یک نمایشگاه به من گفتند که کارهای شما در سطح استان و حتی در سطح کشور نیست و به من گفتند تو می‌خواهی به کجا برسی؟ من را دلسرد می‌کردند اما اگر انسان هدف داشته باشد از فرش زیر پایش می‌گذرد چون حرکت در کار اقتصادی آسان نیست، من پای عقیده‌ام ایستادم و در استان هم نشان دادم که با وجود تنش‌ها می‌شود کار کرد.
اگر بخواهیم کاری انجام دهیم باید سختی‌ها را به جان بخریم چراکه مسیر سختی پیش‌رو داریم و این جریان یک هفت‌خوان رستم است.
توصیه‌ام به تمام کسانی که تخصصی دارند این است که انگیزه‌شان این باشد که با سختی‌ها کنار بیایند.
من در این مسیر بسیار از حرف اطرافیان شکستم، سرزنش‌ها و تمسخرها نباید اهمیت داشته باشد.
برای پریدن باید مثل یک پرنده بود که زمانی که پرواز خود را آغاز می‌کند به موانع سر راه توجه نمی‌کند، به محض اینکه اوج می‌گیرد موانع را ریز و کوچک می‌بیند.
طهورا معتقد است دشمن ۴۵سال است عزم خود را جزم نموده تا اسلام را بواسطه سرمایه های فراوانش همچون فلسطین غصب نماید، از هیچ راهی نتوانسته تا اینکه با شناخت اصالت خانواده ایرانی متوجه شده علت اصلی شکست هایش اعتقاد و عقیده جوانان این کشور است که از خانواده نشأت میگیرد و زن ایرانی ستون وقطب خانواده است که سازنده این مهم است. این چیزی است که دشمن به خوبی شناسایی کرده و برای از بین بردنش تمامی همت و تلاشش را بکارگرفته است و دست به از بین بردن هویت و‌پوشش زن ایرانی زده است. مطلب مهمی که سالها، خیلی نرم دستخوش غرب قرار گرفته و بسیار نگران کننده است از بین رفتن فرهنگ پوشش اسلامی زنانمان است.
انتهای پیام/*