خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - اصفهان - طالبیان دکتری مشاوره، مدرس دانشگاه، درمانگر کودک و نوجوان در یادداشتی پیرامون بزرگداشت حضرت خدیجه کبری سلام الله و حماسه بانوان غزه نوشت: برداشت من از شخصیت حضرت ام المومنین خدیجه سلام الله،به عنوان یک فعال حوزه تربیت که با والدین و جوانان و نوجوانان ارتباط دارد این است که ابعاد متفاوت شخصیت ایشان تاکنون آنطور که شایسته است برای جامعه زنان ما به تفکیک تبیین نشده است.
ایشان در زمانه ای کاملا متفاوت از ما، حضور اجتماعی بسیار تأثیرگذاری داشتند.
ایشان بانویی ثروتمند بودند پس حتماً برای تدبیر امور خود مشارکت فعال داشته‌اند این حضور بعد از ازدواج با رسول خدا نمودی متفاوت پیدا کرد که تا پایان عمر پربرکت ایشان ادامه یافت. پس زنان ما باید به طور ویژه به مسئولیت اجتماعی خود فکر کنند. قطعا منظورم انجام هرکاری برای حضور در اجتماع نیست! منظورم پیدا کردن رسالت شخصی است. پیدا کردن خلائی که فقط به دست من قرار است برای جامعه تامین شود.
ایشان ثروت خود را در مسیری صرف کردند که حال بعد از ۱۴ قرن شاهد آن هستیم که در سراسر جهان رشدی بی‌نظیر دارد. اگرچه که در زمان خود به ظاهر تمام شد!
موقعیت شناسی ایشان در آن زمان که عده قلیلی رسالت پیامبر(صلی الله) را تایید می‌کردند نشان از ذکاوت ویژه ایشان دارد. پس خوب است ما زنان به یاد داشته باشیم که گاهی تصمیم صحیح ما می‌تواند تاثیراتی تا چند نسل بعد از ما داشته باشد. همچنانکه مادران و همسران نسل شرکت کننده در جنگ تحمیلی احساسات زنانه و مادرانه خود را ذیل باورهای دینی خود ساماندهی کردند و عشق خود را در از دست دادن عزیزانشان معنا کردند.
در روانشناسی مثبت گرا مفهومی به نام «تاب آوری» مطرح است مطرح است که به معنا مواجهه موثر با چالشها و بحرانهاست.
زمانی که زنان فلسطینی را بالای سر پیکر بی جان فرزندان و عزیزانشان می‌بینیم در حالی که آنها را قربانی فلسطین عزیز می نامند نسلی از ما که تنها از جنگ تحمیلی علیه ایران شنیده‌ایم می‌توانیم کاملا عینی شنیده‌ها را لمس کنیم. این زنان جان عزیزان خود را نذر خاک و باورهای خود میکنند.
ما صحنه‌های حمله هوایی اسرائیل را می‌بینیم که فلسطینیان در این شرایط می‌خندند، فرزندان خود را حمام می‌کنند و ازدواج میکنند! آنها نه فقط هیمنه اسرائیل که کل استکبار جهانی را به سخره میگیرند.
زنان و کودکان غزه مرگ را به سخره گرفتند.
ما خوانده ایم که در شرایط جنگی، افراد دچار تروما میشوند و از لحاظ روانی دچار آسیب میشوند(دچار اختلال پس از حادثه میشوند) اما این ملت از سرسختی و تاب آوری عبور کرده اند که لازم است کتابها پیرامون تحلیل این روحیه این ملت باورمند نوشته شود.
و این جز با ایمان قوی و اتکا به نیروی عظیم الهی امکان پذیر نیست.
هویت ملی و دینی را به معنای تام آن در ملت غیور فلسطین میتوان دید. هویت یعنی معنای زندگی، یعنی آنچه عمیقا به آن باور داریم.
هویت در تعامل ما با محیط برساخت میشود پس این مادران و پدران فلسطینی هستند که عامل شکل گیری این معنا در جان فرزندان خود بوده و هستند.
عجیب است که حتی فرزندانشان هم در این فجایع همچنان متوکل هستند و حاضرند جان خود را برای خاک و باورهای خود بدهند.
حتما مادران آنها سالها این باور عمیق خود را به اشکال مختلف به نسل بعد منتقل کرده اند که حاضر نیستند زمین را به بهای جان خود ببخشند.
اگر مادری خودش در باورهایش عمیق نباشد بی شک فرزندانی به مراتب متزلزل تر از خودش تربیت خواهد کرد.
انتهای پیام/*