خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از قزوین؛ زهرا رجبلو از شهرستان بوئین زهرا در طی یادداشتی نوشت: شهادت، مفهومی بلند و مقدس در فرهنگ اسلامی و ایرانی است؛ مفهومی که فراتر از مرگ است و زندگی آگاهانه در مسیر حقیقت را معنا می‌بخشد. در تاریخ معاصر ایران، شهدا همواره در خط مقدم دفاع از دین، وطن، مردم و ارزش‌ها بوده‌اند. از شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس تا شهدای امنیت، سلامت و مدافعان حرم، هر یک در شرایط خاصی به میدان آمدند و جان خود را نثار کردند. اما در میان این قافله نور، شهدای مدافع حرم ویژگی‌ها و امتیازاتی دارند که آن‌ها را از دیگر شهدا متمایز می‌سازد و جایگاه ویژه‌ای در وجدان دینی و ملی ما یافته‌اند.

جهاد فرامرزی برای دفاع از اسلام
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شهدای مدافع حرم، جهاد فرامرزی آن‌هاست. در حالی‌ که شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در خاک ایران و برای حفظ تمامیت ارضی کشور جنگیدند، شهدای مدافع حرم کیلومترها دورتر از مرزهای ایران، در کشورهایی چون سوریه و عراق و در برابر گروه‌های تکفیری چون داعش ایستادند. آنان به ندای «هل من ناصر» اهل بیت، خصوصاً حضرت زینب (س)، لبیک گفتند و با ایمان کامل، میدان جهاد را تنها محدود به مرزهای جغرافیایی کشور ندانستند.

این ویژگی، یادآور مکتب عاشوراست؛ جایی که یاران امام حسین (ع) در کربلا، مرز میان زندگی و مرگ را نه بر اساس خاک، بلکه بر پایه حق و باطل ترسیم کردند.

دفاع ترکیبی از حرم، انسانیت و امنیت ملی

شهدای مدافع حرم، در حقیقت از سه چیز دفاع کردند:
۱. حرم اهل بیت (ع): دفاع از حرم حضرت زینب (س) و امامین عسکریین (ع)، که برای شیعه ارزش نمادین و اعتقادی دارد.
۲. انسانیت: مقابله با تروریسم و خشونت کور داعش، که نه تنها شیعیان، بلکه اهل سنت، مسیحیان و حتی بی‌دینان را نیز قربانی می‌کرد.
۳. امنیت ایران: واقعیت این است که اگر جبهه مقاومت در سوریه و عراق فرو می‌پاشید، میدان جنگ به شهرهای ایران کشیده می‌شد. شهدای مدافع حرم با نثار جان خود، تهدید را در خارج از مرزها متوقف کردند.

در نتیجه، این شهدا در خط مقدم جهاد اعتقادی، انسانی و ملی ایستادند؛ و این چندبعدی بودن میدان نبرد، امتیازی بی‌نظیر به آن‌ها بخشیده است.

غربت مضاعف؛ جهاد در سکوت

یکی دیگر از ویژگی‌های خاص شهدای مدافع حرم، غربت و گمنامی آن‌هاست. بسیاری از این شهدا، بدون اطلاع عمومی به منطقه اعزام شدند، و حتی پس از شهادت، نام‌شان به دلایل امنیتی و رسانه‌ای پنهان ماند. برخلاف فضای پرشور و عمومی دوران دفاع مقدس، مدافعان حرم اغلب در سکوت خبری رفتند و در گمنامی برگشتند. این غربت مضاعف، اجر معنوی آن‌ها را افزون می‌کند؛ چرا که جهاد آن‌ها، خالصانه‌تر و بی‌ریاتر بود.

امام علی (ع) در نهج‌البلاغه می‌فرماید: «خَیْرُ العَمَلِ ما أُخْفِی» (بهترین عمل‌ها آن است که پنهان انجام گیرد). شهدای مدافع حرم، مصداق کامل این سخن هستند.

مواجهه با دشمنی پیچیده‌تر
دشمن امروز، نه تنها در میدان جنگ حضور دارد، بلکه در فضای مجازی، ذهن و قلب مردم را نیز هدف قرار داده است. داعش و گروه‌های تکفیری، تنها یک ارتش نیستند؛ بلکه پروژه‌ای فرهنگی و رسانه‌ای هم هستند. شهدای مدافع حرم، در چنین میدانی جنگیدند؛ جایی که دشمن با ترکیبی از سلاح، شایعه، عملیات روانی و تبلیغات پیش می‌رفت. بنابراین جهاد این شهدا، نه‌ تنها فیزیکی، بلکه فرهنگی و عقیدتی نیز بود.

ایستادگی در برابر دشمنی که نه تنها به جان، بلکه به دین، اخلاق، و باور مردم حمله می‌کند، نیازمند بصیرت، شجاعت، و ایمان مضاعف است. مدافعان حرم از این آزمون، سرافراز بیرون آمدند.

الگوی جهانی مقاومت
شهدای مدافع حرم، امروز تبدیل به الگوی بین‌المللی مقاومت شده‌اند. جوانان مسلمان در کشورهای مختلف، از لبنان و سوریه گرفته تا یمن، عراق و حتی نیجریه، با تأسی از این شهدا، در برابر ظلم و اشغالگری ایستاده‌اند. تفکر "حرم، خط قرمز ماست" به یک شعار جهانی تبدیل شده و محور مقاومت را به شبکه‌ای فراگیر تبدیل کرده است.

بنابراین این شهدا نه تنها برای ایران، بلکه برای امت اسلامی منشأ الهام و حرکت شده‌اند؛ و همین موضوع جایگاه آن‌ها را فراتر از یک قهرمان ملی، به سطح یک اسطوره جهانی رسانده است.


شهدای مدافع حرم، تداوم راه شهدای انقلاب اسلامی هستند، اما در شرایطی متفاوت، و با ویژگی‌هایی خاص وارد میدان شدند. آن‌ها جهاد را محدود به جغرافیا نکردند، در غربت جنگیدند، با دشمنی پیچیده و چندلایه مقابله کردند، و از حریم انسانیت و عقیده دفاع نمودند. شهادت آن‌ها، نه تنها حافظ امنیت امروز ماست، بلکه ضامن استمرار عزت و هویت اسلامی در آینده نیز هست.