خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از اصفهان، مراسم تجليل و گراميداشت خانواده معظم شهدا مبني بر زنده نگه داشتن ياد و خاطره شهدا به مناسبت چهل و چهارمين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي و دهه مبارک فجر در امامزاده ستي فاطمه اصفهان برگزار شد.
در اين مراسم که به همت خواهران بسيجي و با حضور خانواده هاي معزز شهدا برگزار شد ، مادر شهيد حجت الاسلام والمسلمين قنبري شهيد روحاني مدافع حرم به جايگاه ويژه شهدا اشاره کرد وگفت : با کلام و سخن نمي شود از شهدا قدرداني کرد بلکه عملا بايد راهشان را ادامه دهيم و ما مادران شهدا پرچم دار فرزندانمان هستيم. شهدا پرچم را به خانواده هايشان تحويل دادند و ما مسئوليت مان بسيار سنگين تر و حساس تر شد بخصوص در اين زمان .
وي در ادامه با بيان يک خاطره اي از زمان دفاع مقدس افزود : سال ?? بود من باردار بودم براي اينکه خبر شهادت يک شهيد را به خانواده شهيد بدهيم با دو سه نفر از خواهران و برادران پاسدار به روستاي بسيار دور افتاده اي با جاده هاي خاکي رفتيم . به خانه کوچکي که با خشت و گل درست شده بود رسيديم وقتي در زديم گفتند مادر خانواده رفتند در مزرعه کار مي‌کنند و وقتي ما با اين مادر سالخورده مواجه شديم سر تا پاي آن پر از خاک بود يکي از خواهران از مادر پرسيد چند تا فرزند داريد گفت يک فرزند گفتند پدرش کجاست مادر شهيد گفت چندسالي است که به رحمت خدا رفته، خواهران پرسيدند مادر چرا فرزندتان که يکي هست فرستاديد جبهه مادر شهيد گفت براي دينم‌فرستادم برود .بعد دوباره پرسيدند اگر خبر شهادت فرزندت را بدهند چه واکنش و احساسي داري مادر شهيد چشمانش پر از اشک شد و گفت همين يکدونه گل را دارم اگر خدا قابل بداند تقديم درگاهش مي کنم.

مادر شهيد روحاني احمد قنبري افزود : ?? سال از اين ماجرا مي گذرد و من هنوز اين خاطره را فراموش نکردم .انقلاب و کشور ما را همين مادران عزيز شهدا نگه داشتند .
وي بيان داشت : بعد از دوسال مفقودالاثر بودن فرزندم به من خبر شهادتش را در جبهه سامرا دادند. فرزند من سه سال بود در نجف ساکن بود و در حوزه علميه نجف اشرف تحصيل مي کرد. خيلي ها از ارگان هاي مختلف بعد از شهادت فرزندم به ديدارم مي آمدند براي مصاحبه ولي من حاضر نمي‌شدم در مورد فرزندم صحبت کنم چون اون مادر شهيد هميشه جلوي چشمم بود مادري که فرزندش را در يک روستاي دور افتاده بزرگ و تقديم انقلاب کرد.خيلي دوست دارم از شهدايي که در کوچه هاي گمنام که هيچ آوازه اي ندارند و براي دفاع از کشورشان و دين شان جانشان را با خدا معامله کردند از آنها ياد شود و آنها گمنام نباشند و بيشتر سعي کنيم از اين شهدا و زندگينامه هاشون صحبت کنيم .
مادر شهيد قنبري گفت : همه ي مادران عزيز و عظيم شهدا مي دانند که فرزنداني که شهيد مي شوند و به مقام شهادت مي رسند از همان کودکي تفاوت دارند ولي ما چون در اين دنيا پرده جلوي چشمان مان است متوجه اين تفاوت تا زماني که شهيد مي شوند نمي شويم .در حقيقت اين شهدا را کسي ديگري تربيت مي کند .

وي در ادامه با بيان خاطرات فرزند شهيدش افزود: پسر من در دوران نوجواني و دبيرستان يک روز که من براي خريد بيرون رفته بودم و بيرون رفتن من همزمان با آمدن پسرم از دبيرستان شد در راه به يکديگر برخورد کرديم، او از کنار من بدون هيچ عکس العملي رد شد من خيلي ناراحت شدم و وقتي برگشتم به خانه به پسرم گفتم چرا وقتي از کنارت رد شدم به من بي اعتنايي کردي پسرم در جواب گفت من نميدونستم خانمي که از کنار من رد شد مادر من بود و من‌ شما را نديدم .
مادر شهيد گفت : در سال ?? عازم نجف شدبراي تحصيل بعد از ? ماه که برگشت همه ي خانواده را با هزينه خودش برد مشهد ؛ کار فرزندم آهنگري و جوشکاري بود .يک روز که نشسته بوديم در کنار ايوان حرم امام رضا يکدفعه پسرم بلند گفت السلام عليک يا اباعبدالله من تعجب کردم گفتم ما الان حرم امام رضا هستيم چرا به امام حسين سلام دادي گفت مادر نميدونيد مقام حضرت اباعبدالله الحسين را.


وي در ادامه گفت : شهدا وصف کردني نيستند، اين شهدا هستند که امام حسين ، امام علي را مي بينند تا به اين مقام مي رسند و ما هم وظيفه داريم که ادامه دهنده راهشان باشيم .هيچ مادر شهيدي فريب اين دنيا و ظواهر آن را نمي خورد و اين دنيا برايش ارزشي ندارد بخاطر اينکه اون چيزي که برايش با ارزش بوده را در راه خدا فدا کرده و ما خدا رو شکر مي کنيم که چنين سعادتي را داشتيم که چنين فرزندي را هديه کنيم و خداوند هديه ما را پذيرفت .
در پايان اين مراسم با اهداي هدايا از خانواده هاي معزز شهيدان قنبري، شيرازي ، منسوجي ، طباطبايي، اسماعيلي ، حجاريان، نادرالاصلي، حسين زاده قدرداني و تجليل به عمل آمد.
اجراي مداحي و مسابقه و توزيع رزق هاي معنوي از ديگر برنامه هاي اين مراسم بود.
انتهاي پيام/*