روایتی از دلدادگی/ قسمت چهارم؛
در کربلا تعداد موکب داران ایرانی به مراتب بیشتر از مسیر پیاده روی بود و در هر خیابان حداقل دو موکب ایرانی جهت خدمت رسانی و اسکان به زوار تمام تلاششان را می کردند.
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - به گزارش زنان نیوز از کربلا؛ از لحظه ورود به کربلا موکب داران ایرانی را از نوای دلنشین مداحی کریمی و مطیعی میتوانست شناخت و پس از آن دل دادن به مداحی، بنر بالای موکب که به اسم شهرهای ایران بر آن نقش بسته بود، اطمینان ما را جلب میکرد.
موکب دارانی به نام های موکب یزد، فسا، قائم شهر و ..... که با شربت خنک آبلیمو، گلوی خشکیده زوار پیاده را تر می کردند از جمله زیبایی های این سرزمین بود.
آدرس موکب روستای روران را داشتم و به دلیل هم محله ای بودن با آن موکب و کشیدن کروکی دقیق آن، به آسانی خود را در هوای گرم ساعت ۲ بعداظهر به شارع بغداد، موکب اباعبدالله روستای روران رساندم.
خادمان به گرمی از من استقبال کردند و از همان لحظه از موکب صحبت های بسیاری کردند که گویای شادی بسیارشان از خدمت رسانی به زوار و اینکه بخش کوچکی در دستگاه امام حسین علیه السلام داشتند، بود.
موکبی که از دل روستای روران از توابع شهرستان اصفهان پدید آمده بود و همه اسبابش از طریق کمک های مردمی مهیا می شد.
این موکب درصدد خرید قطعه زمین بود ولی سرمایه چندانی نداشته و منتظر نذورات بودند تا بتوانند برای آسایش زوار به صورت دائمی حسینیه ای برپا کنند.
مکان اسکان برای زن و مرد در این موکب مهیا بود و هر سه وعده غذایی آماده خدمت رسانی بود به گونه ای که در هر وعده 1000 غذا طبح و در بین زوار پخش می شد.
گرمای هوای بالای ۴۸ درجه مانع حضور خادمان در آشپزخانه بدون سقف زیر آسمان گرم نمی شد و با جان و دل دیگ های غذا را جا به جا می کردند و مراقب بودند تا آخرین فرد زائر از سفره بهره مند باشد.
محمدرضا بهرامی از خادمان موکب روستای روران در گفتگو با خبرنگار زنان نیوز گفت: موکب روستا هفت سال است پابرجاست و از همان زمانی که پس از اربعین وارد ایران می شویم، برنام ریزی ها برای حضور در اربعین بعدی گرفته شده و ۳۶۵ روز موکب در حال تکاپو خواهد بود، برخی فکر میکنند، یک ماه قبل از سفر اربعین درصدد فراهم کردن مایحتاج موکبیم ولی اینچنین نیست، کسب تجربه در هر سال و بالا بردن کیفیت موکب، زمان زیادی را لازم داشته و نشستن در کار نخواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: امسال از ۷۰ شهر و دو کشور پذیرش زائر در موکب داشتیم و تا حدودی زوار با ما همکاری داشتند و طبق رصد دلنوشته آنها، به لطف خدا همه راضی از موکب بازمیگشتند.
محدودیت آب شرب از جمله نکات قابل توجه به شمار میرفت زیرا خادمان به سختی آب شرب فراهم می کردند و حتی تانکر کوچک آب نیز یک خادم داشت تا آب توسط زوار هدر نرود و این یعنی در اوج سختی کار کردن.
از فاصله موکب تا حرم بگویم که نزدیک ترین فاصله تا حرم را داشت و به محض خروج از موکب حرم ابالفضل علیه السلام به خوبی مشهود بود.
به گزارش زنان نیوز؛ این شکوه به هیچوجه قابل وصف نیست، هر چند عمر سفر کوتاه بوده و مجبور به ترک کربلا هستیم ولی لذت حضور در بین میلیون ها عاشق اهل بیت علیهم السلام از سراسر کشور، باعث شده تا دعای وداعمان نیز، صدور دعوت نامه در اربعین های بعدی از جانب امام حسین جانمان باشد.