این روزها برخی از سلبریتی هایی که در جشنواره های گذشته فیلم فجر با لباس های عجیب و غریب روی فرش قرمز حضور می یافتند
کسانی هستند که در دوره قبل در ستادهای انتخاباتی حسن روحانی حضوری فعال داشتند و عملکرد دولت مورد حمایت شان مشکلات عدیده ای با بی عملی مدیریتی در کشور بوجود آورد، حالا خود را معترض می نامند که در حالی که خود آنان مسبب وضعیت کنونی و بسیاری از مشکلات کشور هستند.
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - امیرحمزه نژاد: این روزها برخی از سلبریتی هایی که در جشنواره های گذشته فیلم فجر با لباس های عجیب و غریب روی فرش قرمز حضور می یافتند و جشنواره را به سالن مد و خودنمایی تبدیل می کردند، به‌اصطلاح دست به تحریم هنر زده اند تا اینبار به صورت دیگری خودنمایی کنند.
این افراد که خود را هم درد مردم نشان می دهند و ژست غصه دار بودن می خورند به وضوح نشان داده اند که هم پول خود را تمام و کمال گرفته اند و هم در مواقعی آشکارا از ترجیح منفعت خود در برابر مردم سخن گفته اند. نمونه جالب این رفتار دونبشی هم سخنان " حمید فرخ نژاد" با عنوان اینکه ۸۰ میلیون ایرانی برای او اهمیتی خصوصا در برابر پسرش ندارند، بوده است.
حالا این افراد که دستمزدهای کلان گرفته اند ژست همدردی با مردم می گیرند و تهیه کنندگان خود را در نشست های سینمایی کاخ جشنواره تنها می گذارند.
این افراد که در دوره قبل در ستادهای انتخاباتی حسن روحانی حضوری فعال داشتند و عملکرد دولت مورد حمایت شان مشکلات عدیده ای با بی عملی مدیریتی در کشور بوجود آورد، حالا خود را معترض می نامند که در حالی که خود آنان مسبب وضعیت کنونی و بسیاری از مشکلات کشور هستند.
البته ناگفته پیداست که همین افراد اگر در دولتی مانند دولت روحانی بودند بازهم در جشنواره شرکت می کردند و کارشناسان معتقدند که ژست های تحریم سینما از سوی سینماگران یک اقدام لجبازانه جناحی است. چه اینکه این افراد زینت المجالس و ستادهای انتخاباتی روحانی و اصلاح طلبان بودند.
از سوی دیگر این افراد که تمامی حقوق و دستمزد خود را از تهیه کنندگان با رقم بالا گرفته اند چطور می توانند امروز خود را همدرد مردم و حق به جانب معرفی کنند.
همچنین این افراد که می دانستند این فیلم ها در جشنواره فجر به نمایش در می آید، پس چرا از حضور کلی در این آثار امتناع نکردند؟!
از دگر سوی باید رفتار دو رو و دو نبشی این افراد در جشنواره های کاملا سیاسی غربی را نیز یادآور شد. درحالی که این افراد به خوبی می دانند که این جوایز سیاسی و برای ضربه به کشور است اما چنان از دریافت آن ذوق زده می شوند و خود را به حماقت و جهل مرکب می زنند که گویی جوایز واقعی را گرفته اند.
نمونه اخیر این نوع جوایز به جایزه من درآوردی فستیوال گرمی که مخصوص اشاعه موسیقی غربی است، آنهم به یک خواننده ایرانی اشاره کرد که توسط همسر رییس جمهوری آمریکا به وی اعطا شد. جایزه ای که برای تداوم آشوب ها و زنده نگه داشتن آن اعطا شده است
با این حال سلبریتی های ایرانی برای جلب توجه غربی ها حتی حاضرند خودشان را به حماقت بزنند و علیه کشورشان با سیاه نمایی و دریافت جایزه های سیاسی اقدام کنند. اما نکته اساسی دیگر عدم امکان تحریم هنر است که اصالت آن به آرمان های انسان است. هنری که در دل مردم راه می یابد و نیاز مردم را در حوزه معنوی برطرف می کند.
انتهای پیام/*