مشاور خانواده گفت : والدین مهمترین نقش را در سلامت و رشد جسمی و روحی داشته و مهمترین عامل سعادت و یا شقاوت فرزندان خود هستند.
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - سیستان و بلوچستان، شیخی کارشناس مشاوره ، در رابطه با نقش خانواده در تربیت و پرورش فرزندان در عصر حاضر گفت : نقش و جایگاه خانواده و والدین درامر تربیت فرزندان مقوله ای بسیار پیچیده و حساس و تاثیر گذاری مستقیم وقوی در تربیت فرزندان دارد . زمانی که والدین تصمیم به فرزند آوری می گیرند ، باید قبل از آماده کردن سیسمونی و محیا کردن شرایط اقتصادی و ....خودشان را آماده کنند برای تربیت موجودی که اشرف مخلوقات می باشد .که به نحو احسن و درست این مسوولیت خطیر را انجام دهند و به اکمال واتمام برسانند .نقش پدرو مادر در خانواده در هر رده سنی فرزند فرق دارد .والدین مسئول سلامت و رشد جسمی و روحی و مهمترین عامل سعادت و یا شقاوت فرزندان خود هستند، هر چه آنها در این زمینه سرمایه‌گذاری و تلاش بیشتری داشته باشند نتیجه و ثمره ی آن را در آینده بیشتر خواهند دید.
وی گفت : دین اسلام نیز تاکید زیادی در مورد نقش والدین در تربیت فرزندان کرده است (حق فرزندت آن است که بدانی او از توست و خیر و شر او در همین دنیا به تو نسبت داده میشود و تو نسبت به تربیت شایسته او و راهنمایی‌اش به سمت و سوی خدا و کمک به خداپرستی‌اش مسئولی و در این مورد) ، پس والدین در کار تربیت فرزندان باید، چنان رفتار کنند فرزندان صالح ونیکویی پرورش دهند ،تا در نتیجه مایه آراستگی و سرفرازی والدین شوند .
وی اظهار کرد : نقش والدین و خانواده در تربیت فرزندان از لحظه که نطفه شکل می گیردمهم است.زیرا اویک موجود زنده است و بسیاری از رفتارهای والدین در او تأثیر گذار خواهد بود، حتی آن لقمه ای که مادر از آن تغذیه می کند باید حلال باشد. پرورش صحیح فرزندان بدون توجه به ایجاد فضای سالم و مناسب در خانواده میسر نمی‌شود: محیطی که فرزند در آن متولد میشود در کودک از بدو تولد نقش بسزایی دارد زیرا کودکان از بدو تولد درحال یادگیری هستند وبیشترین یادگیری نیز از محیط کودک نشأت میگیرد و بیشتر رفتار را او از کسانی یاد می گیرد که بیشترین ارتباط را با آنها دارد و در اینجا این سوال مطرح می شود که کدام محیط و چه افرادی بیشتربا او در ارتباط مستقیم هستند ؟ و به خوبی واضح و روشن است که محیط خانه والدین با کودک سر و کار بیشتری دارند و قطع به یقین محیط خانواده و والدین بیشترین تاثیر را در نقشبندی رفتار و کردار یک کودک دارند و بعد از آن محیط بیرون و همسالان تاثیر گذار می باشند.
این کارشناس مشاوره با بیان اینکه طبق تجربه ۲۶ ساله ام در حیطه مشاوره و توفیق همکاری وخدمت به فرزندان سرزمینم متوجه شدم فرزندانی که خانواده آنان در امر تربیت و اهمیت دادن به نوع رفتار فرزندان برایشان از اهمیت بالایی برخوردار بوده و در امر تربیت کوتاهی نکردن و فرزندان آنان خلاء های عاطفی و ارتباطی نداشته اند ،بندرت دیدم چنین فرزندانی برخلاف عرف و شرع جامعه قدم بردارند و اگر جایی خطای رخ داده سریعا پشیمان و به دنبال راه حل آن خطا هستند تصریح کرد: اما فرزندانی که والدین ودر کانون گرم خانواده به جای کاشت بذر مهر و محبت به دنبال تنش وکشمکش های خانوادگی بوده و بی تفاوت نسبت به تربیت فرزند بودند ودر واقع او را دست تربیت عوامل بیرونی سپردند ،هرگز فرزندان خوب و صالح تربیت نشده اند.
شیخی با توصیه به والدین « در تربیت فرزندان در دوران کودکی و نوجوانی زمانیکه که شخصیت کودک شکل می گیرد بسیار مهم و حساس است . و والدین بدانند آنقدری که ارتباط عاطفی والدین در تربیت فرزند تاثیر مستقیم دارد ،مسایل اقتصادی و اجتماعی تاثیر گذار نیست .» و افزود: همه ما بارها در جامعه بچه هایی را دیده ایم که از لحاظ اقتصادی خیلی ضعیف اما از لحاظ رفتارهای اجتماعی و انسانی و پایبندی به عرف وجامعه فوق العاده می باشند چرا که در خانواده آنان به تربیت فرزند اهمیت داده شده و ارتباط عاطفی حاکم بر جو خانواده بوده است ، و برعکس این موارد را هم به کرات دیده ایم بچه‌هایی که نابسامانی خانواده، اختلاف و درگیری بین والدین، عدم رابطه صمیمی میان اعضای خانواده به ویژه والدین، در نتیجه فقدان امنیت و آرامش در خانواده، تربیت صحیح فرزند را تهدید و به مخاطره می‌اندازد و باعث می شود که فرزندان این خلآها را در بیرون از خانواده در جستجو باشند، بیرونی که هیچ تعهد و نگرانی در قبال انحراف آن فرزند ندارد .
این مشاور خانواده تأکید کرد : والدین در درجه اول باید محیط سالم عاطفی و به دور از تنش ونزاع را در کانون گرم خانواده برای فرزند محیا نمایند تا کودک در محیطی که متعلق به خودش می باشد ، احساس امنیت کند و در سیطره اشخاصی رشد کند که نگرانش هستند و او را یک تیکه از وجود خودشان می دانند.
وی با بیان اینکه بهترین دوران و عالی ترین فرصت برای تربیت و فراگرفتن راه صحیح زندگی همان ایام طفولیت می باشد گفت : در دوران طفولیت قدرت تقلید بسیار زیاد است. اکثر خانواده‌ها همه شاهد و ناظر این حرکت در کودکان اطرافشان بوده اند،در این دوران هر رفتاری که کودکان می بینند تقلید و انجام می دهند و خودشان را مقایسه می کنند. بارها مشاهده کرده ایم که کودک از همان کودکی نقش بازی می کند و در حال خیال پردازی هستند اینکه دختران همواره در حال عروسک بازی و مهمانداری کردن و پسران در حال انجام بازیهای هیجانی و ماشین سواری و غیره می باشند و این یعنی ذات کودکان آماده برای نقش پذیری است.
شیخی در رابطه با پرورش فرزندان در عصر حاضر که عصر ارتباطات است ،گفت : باتوجه به عصر حاضر که می توان از آن به عنوان عصر ارتباطات،عصر فضای مجازی ،و عصرتک فرزندی نام برد تربیت فرزندان حساس تر وسخت تر می باشد ،زیرا کودکان از بدو تولد غرق در وسایل و امکانات رفاهی و اقتصادی هستند. اما باید گفت از آنجایی که کودکان تک فرزندی و یا دو فرزندی هستند، از بدو تولد در اتاق های جداگانه ومجهز و از نظر ما اولیاء در اتاق های مجهز شده به امکانات رفاهی بزرگ می شوند به دلیل خلاء عاطفی و نداشتن هم بازی و فرانگرفتن مهارت های اجتماعی که کودکان با بازی کردن یاد می گیرند محروم هستند. و از آن طرف والدین به بهای محبت کردن و احساسات عاطفی عمیق و شدید کودکان وابسته ای تربیت می کنند که اینگونه کودکان هرگز نمی تواند فردا در جامعه ارتباط یا تعامل ایجاد کنند و یا
کودکان در عصر حاضر با داشتن تبلت و بازی های رایانه ای بیشترین زمانشان را با این بازی ها سپری می کنند.
حال این سوال پیش می آید که والدین با توجه به این عصر و امکانات و شرایط موجود چه روش تربیتی را پیش رو قرار دهند ؟؟
باید گفت والدین باید از بدو تولد فرزندان یا حتی قبل از آن ، نحوه مهارت های ارتباطی و تربیتی را جستجو و فرا بگیرند و برای بزرگ کردن فرزندان حساسیت بیشتری به خرج دهند وسعی کنند محبت حساب شده و سنجیده به فرزند خود انتقال دهند و استقلال و رشد و بالندگی فرزند را از او نگیرند ، باید والدین تصمیم گیرنده اول و آخر برای فرزند نباشند ، بلکه به فرزند آموزش تصمیم گیری و مشاوره دهند .والدین نباید به بهانه فراهم کردن امکانات رفاهی، غافل از مسائل عاطفی و محبت به فرزند خود شوند چرا که هیچ یک از امکانات رفاهی نمی تواند جای محبت و عاطفه را برای فرزند پر نماید.
باتوجه به عصر حاضر که اکثر خانواده ها دارای یک یا دو فرزند بوده و فرزندان تنها هستند والدین اوقات بیشتری را در کنار فرزندان بگذرانند و وقتی که فرزند راهی مدرسه و وارد اجتماع میشود والدین باید دقت داشته باشند که کنترل و نظارت مستقیم در انتخاب دوست و رصد کردن بی چون و چرا بر روی فرزند( دارند یا ندارند ،که هر دو صورت) بر فرزند ناخوشایند می باشد .چرا که بچه تک فرزند به محض وارد شدن به اجتماع در جستجو دوست هستش و این درجستجوی پر کردن این تنهایی امکان دارد با هر شخصی ارتباط بگیرد ، پس وظیفه والدین است که نظارت منطقی و آگاهی درست به فرزند در انتخاب دوست بدهند نه اینکه خودشان مستقیما انتخاب و دخالتکنند زیرا این دخالت باعث می شود فرزند پنهانکاری کند.
وی تاکید کرد : مقوله مهم دیگر در عصر حاضر فضای مجازی می باشد که نمی شود فرزندان را محدود و محصور و یا کاملا آزاد گذاشت ، بلکه باید والدین آموزش و اطلاعات و آگاهی لازم و به روز فضای مجازی را داشته باشند تا بتوانند فرزندانی با توجه به عرف و شرع و فرهنگ جامعه تربیت و تحویل دهند .
این مشاور خانواده در پایان با بیان اینکه والدین ما قبل از محیا کردن و مجهز نمودن وسایل و امکانات رفاهی باید خودشان آگاهیهای لازم جهت تربیت و نحوه برقراری ارتباط با کودک را فرا بگیرند، گفت: البته در این امر نه آنچنان خشک و سخت ونه آنچنان آزاد و رها بلکه معتدل و میانه رو باشند تا فرزند پدر و مادر را همواره بعنوان یک راهنما و مشاور درهمه مراحل زندگیدر کنار خود حس کند نه اینکه آنان را بعنوان یک کنترل کننده ومچ گیرنده ببیند.
انتهای پیام/*