یادداشت

راهکارهای تربیتی کودکان در نهج البلاغه

تنها باید توجه داشت که حضرت تاکید می کنند اگر ما به تربیت فرزندمان در کودکی و نوجوانی همت نکنیم و بذر ادب را در دلش نکاریم کسانی پیدا می شوند که به خواست و طبق منافع خودشان به تربیت او دست خواهند زد.
راهکارهای تربیتی کودکان در نهج البلاغه
1404/02/15 - 11:25
تاریخ و ساعت خبر:
215967
کد خبر:
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از استان مرکزی شهرستان ساوه؛ پروین فرد نوشت: از میان خطبه ها و حکمت ها نامه ۳۱ نهج البلاغه که خطاب به امام حسن (ع) نوشته شده یکی از برترین اسناد تربیتی است حضرت در ابتدای نامه و پیش از شروع هر نوع توصیه و سفارشی به ایجاد رابطه عاطفی با فرزند خود می پردازد« و دیدم که تو پاره تن منی و بلکه بیشتر از آنی ».
فرزندان ما در هر سن و سالی و در هر موقعیتی قبل از هر چیز نیاز دارند که بدانند و بشنوند که ما دوست شان داریم. و چقدر بی هیچ قید و شرطی برای مان ارزشمند هستند لذا کلید طلایی تربیت محبت است و انسان هم فطرتا نیازمند محبت است و با هیچ چیز چون محبت نمی توان آدمی را متحول ساخت و او به سوی کمال سیر داد.
محبت سرمنشاء تربیت نفس ها و نرم شدن دل های سخت است، زیرا با هیچ چیز دیگر مانند محبت نمی توان در دل ادمیان راه رفت و دل ایشان را به دست آورد و آنان را از سرکشی و نادرستی و پلیدی بازداشت و به بندگی و راستی و درستی واداشت.
بنابراین روش محبت کارسازترین روش اصلاح آدمی و متصل کردن او به صفات نیکوی انسانی است.
بسیاری از پدر و مادرها می گویند؛ من از صبح تا شب برای آسایش و آرامش چه کسی دارم می دوم؟ فرزندم باید بداند چقدر دوستش دارم و برایم مهم است.
در صورتی که بسیاری از نوجوانان هم هستند که در جلسات مشاوره عنوان می کنند؛ پدر و مادرم من را دوست ندارند.
فرزندان علاوه بر محبت عملی نیاز به محبت کلامی هم دارند. او باید بداند و بشنود که دوستش دارید. قلب جوان همچون زمین خالی است.
خیلی قبل از آن که روانشناسان بخواهند به اهمیت دوره نوجوانی و جوانی پی ببرند حضرت در این نامه به این نکات اشاره کرده اند: و «قلب جوان همچون زمین خالی ، سرشار از قابلیت و پذیرش است و من پیش ازآن که دلت سفت و سخت شود و بذر دیگری را بپذیرد به کشت ادب در وجودت همت گماشتم».
روشن است که حضرت معتقدند تربیت را نباید به تعویق انداخت. صحبت ایشان درباره آماده بودن زمین دل نوجوان و جوان آنقدر واضح است که نیاز به توضیحی ندارد.
تنها باید توجه داشت که حضرت تاکید می کنند اگر ما به تربیت فرزندمان در کودکی و نوجوانی همت نکنیم و بذر ادب را در دلش نکاریم کسانی پیدا می شوند که به خواست و طبق منافع خودشان به تربیت او دست خواهند زد.
بنابراین قبل از آن که مدرسه، همسالان، گروه دوستان، وسایل ارتباط جمعی، شبکه های اجتماعی که قبولشان نداریم دست به تربیت فرزندمان بزنند باید تربیت کردن و کشت یک محصول پربار را در این زمین مستعد شروع کنیم.
والدین می توانند محبت خود را به طرق مختلف به فرزندان بروز دهند؛ راه ها و شیوه هایی همچون احترام، مهربانی، بوسیدن، نوازش، هدیه، تواضع، عمل به وعده، همبازی شدن، خوب صدا زدن، خوش زبانی و خوش اخلاقی.
فرزندان در هر سنی برای خود شخصیت قائلند و دوست دارند در کانون توجه و عنایت باشند از همین روست که پیامبر اکرم (ص) فرموده است: «اکرِموا اولادکُم وَ احسِنوا ادَبَهُم».
همچنین در سخن دیگری فرموده است : «احِبُوا الصِّبیَان وَ ارحَمُوهُ».
در حدیث کسا نیز حضرت زهرا (س) فرزندان خود را این گونه مورد خطاب قرار می دهد: «یا ولدی و یا قره عینی و ثمره فوادی».

بازگشت به ابتدای صفحه بازگشت به ابتدای صفحه
برچسب ها:
نهج البلاغه، تربیت، کودکان،
ارسال نظر
مخاطبان گرامی، برای انتشار نظرتان لطفا نکات زیر را رعایت فرمایید:
1- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
2- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
3- نظرات بعد از بررسی و کنترل عدم مغایرت با موارد ذکر شده تایید و منتشر خواهد شد.
نام:
ایمیل:
* نظر:
باشگاه نویسندگان
V
آرشیو