خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - «فیروزه روستا» روان درمان و پژوهشگر مادر و کودک روز پنج‌شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا تأکید کرد که کودکان در هر سنی نیازمند حمایت روانی متناسب با شرایط رشدی خود هستند.
به گفته وی، رفتار و احساس والدین، مهم‌ترین منبع امنیت روانی کودک در روزهای بحرانی است.
کودکان زیر سه سال؛ دریافت‌کننده‌ خالص احساسات والدین
روستا با اشاره به تفاوت درک کودکان بسته به سن‌شان، می‌گوید: کودک زیر سه سال توان درک مفهوم جنگ یا بحران را ندارد، اما کاملاً تحت تأثیر هیجانات اطرافیانش قرار می‌گیرد.
«در این سن نیمکره راست مغز فعال‌تر است و بچه‌ها مستقیماً انرژی احساسی محیط را جذب می‌کنند. بنابراین مراقبان اصلی، به‌ویژه پدر و مادر باید نقش پناهگاه روانی فرزند را ایفا کنند».
او ادامه داد: در شرایط بحرانی، کودک نیاز به تماس بدنی دارد، بغل شود، نوازش شود و مهم‌تر از همه اینکه مراقبان اصلی‌اش از او دور نشوند. پدر و مادر باید آرامش را از طریق حضور، آغوش و کلام به او منتقل کنند؛ نه با انکار ترس، بلکه با پذیرش و همدلی.
ثبات در روال روزانه؛ راهی برای حفظ سلامت روان
این پژوهشگر حوزه کودک توصیه می‌کند: تا حد امکان برنامه‌های ثابت کودک را حفظ کنیم، اگر همیشه ساعت ۸ شب مسواک می‌زده یا در ساعتی خاص کتاب خوانده، همان زمان را حفظ کنید. تکرار این رفتارها در ذهن کودک این پیام را ایجاد می‌کند که جهان هنوز هم قابل پیش‌بینی و امن است.
بچه‌ها را از صحنه‌های خشن دور کنید
روستا هشدار داد که تماشای تصاویر خشونت‌بار، حتی در پس‌زمینه‌ تلویزیون یا تلفن همراه، برای روان کودک آسیب‌زاست. نباید جلوی کودک مدام از حمله، انفجار یا تلفات حرف زد. ظرفیت روانی کودک برای چنین چیزهایی طراحی نشده است.
راهنمای حفظ سلامت روان در شرایط جنگی/ نشانه‌های شدید روانی جدی گرفته شود
مجروحیت حدود ۱۸۰۰ نفر در حملات رژیم صهیونی/ شهادت مادر باردار در حمله به تجریش
وی افزود: اگر بچه چیزی گفت، مثلاً پرسید چرا همه ناراحتند یا چرا صدای آژیر میاد، باید با زبان کودکانه پاسخ داد. نه دروغ گفت و نه جزئیات آزاردهنده را گفت. گفتن اینکه بعضی آدم‌ها با هم اختلاف پیدا می‌کنن و گاهی در بعضی کشورها دعواهایی میشه، اما تو در امانی و ما کنارت هستیم، کافی و اطمینان‌بخش است.
بازی، نقاشی و طبیعت؛ ابزارهایی برای تخلیه تنش کودک
این پژوهشگر معتقد است که بازی‌، به‌ویژه بازی‌های فیزیکی و لمسی مانند شن‌بازی، خمیربازی، نقاشی یا حتی دویدن و توپ‌بازی، می‌تواند به تخلیه هیجان کمک کند: کودک به کمک این ابزارها اضطراب درونی‌اش را تخلیه می‌کند. داشتن یک عروسک محبوب یا پتوی نرم هم می‌تواند نقش لنگر روانی ایفا کند.
وی می‌گوید: اگر امکانش هست خانواده‌ها بچه‌ها را به دل طبیعت ببرند. در غیر این صورت، همین که در خانه نقاشی کند، آزادانه بدود یا کنار والدین با خمیر بازی سرگرم شود، می‌تواند بسیار مؤثر باشد.
وقتی کودک بالای سه سال است…
به گفته روستا، بچه‌های بالای سه سال معمولاً بیشتر سؤال می‌پرسند. در این سن، بخش منطقی مغزشان در حال رشد است. باید سوال‌هایشان را پاسخ داد، اما با زبان ساده و بدون ایجاد اضطراب. گفتن جملاتی مثل «می‌دونم ترسیدی، من کنارت هستم و نمی‌ذارم تنها باشی یا اوضاع سخت شده ولی ما با همیم» کمک می‌کند تا کودک احساس امنیت کند.
وی تاکید کرد: والدین باید بدانند که آینه‌ی عاطفی بچه‌هایشان هستند. اضطراب خود را کمتر بروز دهند و بیشتر پناه و تکیه‌گاه باشند تا این دوره سخت، با کم‌ترین آسیب ممکن برای کودک سپری شود.
ایرنا
انتهای پیام/م