به بهانه زائر پذیری قصر شیرین در ایام اربعین حسینی / بخش سوم
کاخ خسرو که ساخته خسرو پرویز ساسانی برای همسرش شیرین بود، واقع در نخلستان‌های قصر شیرین است که اکنون از آن جز ویرانه‌‌‌‌ای باقی نمانده است. البته با وجود ویرانی‌های بسیار، هنوز در قسمت‌هایی از بنا ایوان‌های بازمانده از آن نمایان است.
به گزارش خبرگزاری زنان ایران -
آثار تاریخی قصرشیرین عبارتند از: کاخ خسرو - چهارقاپی - کاروانسرای عباسی قصر شیرین - بان قلعه -حوش کری
نهر شاه گدار - قلعه جوانمیر - حاجی قلعه
کاخ خسرو یا در اصطلاح محلی حوش کوری
کاخ خسرو که ساخته خسرو پرویز ساسانی برای همسرش شیرین بود، واقع در نخلستان‌های قصر شیرین است که اکنون از آن جز ویرانه‌‌‌‌ای باقی نمانده است. البته با وجود ویرانی‌های بسیار، هنوز در قسمت‌هایی از بنا ایوان‌های بازمانده از آن نمایان است. در این ایوان‌ها اتاق‌های مسقف طاقی قرار داشت که سه طاق آن، مدخل یک دهلیز طویل را تشکیل می‌داد. مدخل اصلی این عمارت، از وسط ایوان به یک سرازیری راه داشت و از آنجا به عمارت خصوصی شاه وارد می‌شد.
چهارقاپی
یا چهارقاپو یا آتشکده چهارقاپی به‌صورت چهارطاقی، از مصالحی مانند لاشه سنگ و ملات گچ ساخته شده است. این بنا مربوط به دوران ساسانی و جزو آثار ملی ثبت شده در ایران است. چهارقاپی به‌معنای چهار در و عنوانی برای آتشکده‌های عصر ساسانی است. این آتشکده، از آتشکده‌هایی است که دالان طواف داشته‌اند. به مرور زمان، رواق آتشکده تخریب شده؛ اما آثاری از این بنا هنوز هم قابل رؤیت است. این آتشکده مربعی شکل و سقف آن به‌صورت گنبدی است.
کاروانسرای عباسی قصر شیرین
قصرشیرین در مرز مبادلات اقتصادی قرار دارد. همین موضوع باعث شد که در دوران صفوی، مثل هر شهر مهم دیگر ایران، در قصر شیرین هم کاروانسرایی احداث شود. بخشی از این کاروانسرا در دوره پهلوی ترمیم و بازسازی شد. متأسفانه در زلزله۷/۳ریشتری سال ۱۳۹۶ بخش زیادی از کاروانسرا تخریب شد؛ اما هنوز هم می‌تواند جاذبه جالبی برای گردشگری باشد.
بان قلعه
محوطه بان قلعه از جاهای دیدنی قصرشیرین است که مربوط به دوره اشکانیان می باشد که در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۵۴۹۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.بنای معروف بان قلعه یا قلعه خسرو در داخل شهر قصرشیرین و در کنار خیابان مدرس این شهر قرار دارد. که اثری به جای مانده از دوران خسرو دوم ۶۲۸ – ۵۹۰ میلادی پادشاه ساسانی است. این بنا به صورت تپه نسبتا بزرگی دیده می شود که تنها بخشی از ساخت و سازهای ضلع غربی آن قابل رویت است.
انتهای پیام /*