خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - امیرحمزه نژاد : نگاهی به آمار و ارقام آزار و کشتار زنان در غرب که اغلب از سوی مردان با نژاد غربی صورت می‌گیرد چند سؤال مهم را پیش روی افکارعمومی قرار می‌دهد. یکی از موارد مهم این است که آیا فمنیست و جنبش‌های زنانه توانسته‌اند در این کشور‌ها برای ارتقای سطح زندگی و کاهش آسیب‌های مختلف به سبب خشونت علیه زنان گره گشا باشند یا خیر؟ موضوع این است که آمار و ارقام به مسأله دیگری اشاره دارد.
در همین راستا، آمار و ارقام خطرناکی در این حوزه منتشر شده است. مثلاً در آمریکا در هر ۷۳ ثانیه یک زن قربانی تجاوز می‌شود. در فرانسه ۶۰۰ هزار زن قربانی خشونت خانگی در هر سال می‌شوند که این آمار به طور خطرناکی در حال رشد است. در سوئد که یکی از بالاترین نرخ‌های آزار جنسی در جهان است نرخ تجاوز جنسی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر ۷۹ نفر است. درواقع سوئد به ناامن‌ترین کشور‌های اتحادیه اروپا درباره زنان مبدل شده است.
جالب است که با وجود این آمار‌های اسف بار و نگران‌کننده اما این کشور‌ها سعی می‌کنند از خود تصویری رویایی و صلح جویانه به نمایش بگذارند. به گفته «اندرو براون»، از نویسندگان گاردین، در حالی که سوئد در تصویرسازی‌های متوهمانه از خود و معرفی این کشور به‌عنوان یک آرمان‎شهر تلاش می‌کند، واقعیت‌ها نشان می‌دهند که این کشور از جهات مختلفی به محیطی مرگ‌بار برای زندگی تبدیل شده است.
بحران تجاوز جنسی در سوئد، موضوعی است که طی سال‌های گذشته در سیر صعودی قرار گرفته و سبب شده این کشور به محلی ناامن برای زنان تبدیل شود؛ در میانه تشدید بحران تجاوز جنسی در سوئد، زنان سوئدی ناچار به تغییر شیوه‌های زندگی خود شده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان اجتناب از عبور از برخی از خیابان‌ها و کوچه‌ها یاد کرد.
در کشوری مانند فرانسه که مهد آزادی و لیبرالیسم نام گرفته است به شدت محیط‌های عمومی برای زنان خطرناک شده است. از جمله وسایل نقلیه عمومی چنان برای زنان خطرناک است و در مترو شاهد آزار و اذیت زنان در پاریس و شهر‌های مختلف این کشور هستیم که «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور این کشور لب به اعتراف نسبت به این موضوع گشوده و در توئیتی نوشت: «زنان بیشتر و بیشتر از ترس اینکه مورد حمله و تعرض قرار بگیرند، دیگر جرئت سوار شدن به وسایل نقلیه عمومی را ندارند. ما قصد داریم حضور پلیس در حمل و نقل را دو برابر کنیم، به ویژه در زمان‌هایی که حملات بیشتر رخ می‌دهد. »
درحالی که فمنیست در این کشور‌ها به شدت رشد کرده است و به صورت افراطی در آمده است شاهد آن هستیم که حقوق زنان به ویژه زمانی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند به شدت تضعیف شده و اغلب زنانی که آزار دیده‌اند نمی‌توانند طرح شکایتی در این حوزه ارائه دهند.
به گفته سازمان‌های مدافع حقوق زن، به بیش از ۴۰ درصد از زنان قربانی خشونت بین زوج‌ها که دست به اعتراض رسمی هم زده‌اند، هیچ حقوقی تعلق نمی‌گیرد و از مشکلات خود ر‌ها نمی‌شوند. در یک دهه گذشته تنها ۱۲ درصد از زنان قربانی خشونت خانگی توانسته‌اند از خانه‌های خود با کمک دولت نقل مکان کرده و به خانه‌های امن‌تر منتقل شوند.
در غرب شاهد دوگانه پررنگ تزویر و واقعیت در خصوص زنان هستیم. از یک سو آمار آزار و اذیت و قتل و کشتار بانوان در این کشور‌ها هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود اما از سوی دیگر این کشور‌ها سعی می‌کنند خود را مهد صلح و حقوق بشر و آزادی نشان دهند. جالب است که اخیراً در کشوری مثل آلمان علیه مهاجران اخبار منفی در خصوص آزار زنان پخش شده بود اما در واقعیت آمار نشان می‌دهد که اغلب تجاوز و خشونت خانگی و قتل زنان توسط خود آلمانی‌ها انجام می‌شود اما برای عدم بدنامی خود رسانه‌های این کشور‌ها که وابسته به احزاب نژادپرست افراطی هستند سعی می‌کنند اخبار جعلی علیه مهاجران منتشر کنند.این آمار نشان می دهد که در سال 2023 تعداد 360 زن در آلمان به قتل رسیده اند. یعنی هر روز یک زن در آلمان توسط شوهر خود به سبب مسائل خانوادگی به قتل رسیده است. روزی 420 زن در آلمان دچار خشونت خانگی می شوند و82 درصد جرم و جنایت در آلمان را خود آلمانی‌ها انجام می‌دهند. اما رسانه ها طوری عنوان می کنند که کشورهای غیر غربی و مردمان مهاجر آن عامل بسیاری از آسیب‌ها وجنایات و خلاف‌ها هستند!
نگاهی به اهداف فمنیست در این کشور‌ها به خوبی نشان می‌دهد که این جنبش به اصطلاح حق خواهی برای زنان بیشتر از اینکه به حقوق زنان توجه کند دچار انحرافات بسیار زیادی شده است و در صدد مردستیزی به هر وجهی است و حتی کار به جایی کشیده که همجنسبازی بیشتر مورد توجه فمنیست قرار گرفته تا از این طریق جنس مرد مورد آسیب قرار گیرد.

Amir Hamzenezhad, [08.03.25 21:08]
این درحالی است که همچنان در کشور‌های غربی خشونت علیه زنان نه تنها وجود دارد بلکه در حال ازدیاد است. با این شرایط غرب به نمادی از تزویر درباره زنان بدل شده است که بزرگترین این موارد نیز روز هشتم مارس است که با اینکه سعی دارد روزی برای زنان لقب بگیرد اما در عمل در غرب آمار و ارقام نشان می‌دهد که چنین نامگذاری‌هایی تنها یک نمایش جعلی است تا پشت پرده سیاه کشور‌های غربی درباره حقوق بانوان در مجامع عمومی عیان نشان و از سوی دیگر غرب بتواند با این ابزار فیک که به هیچ وجه در کشور خود به آن عمل نمی‌کند سلاحی برای تهدید علیه کشور‌های دیگر از جمله کشور‌های مسلمان بسازد.