خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - امیرحمزه نژاد : برخی از جریانات سیاسی سعی کردند در قبال انتخابات با گروکشی سیاسی عمل کنند اما ساختار جدید برگزاری انتخابات از جمله پیش ثبت نام انتخاباتی و سپس تایید صلاحیت عمده داوطلبین انتخابات بازی آنان را بهم ریخت. در این شرایط با توجه به اینکه سکه آنان دیگر ارزشی نداشت اقدام به تحریم تلویحی انتخابات کردند.
جریان اصلاح طلب در این حوزه در یک راهبردی کلی عنوان کرد که «اصلاح‌طلبان نمی‌توانند در انتخاباتی تهی از معنا، غیررقابتی، غیرمنصفانه و غیرمؤثر در اداره کشور شرکت کنند. این البته به معنای قهر آنان با صندوق رأی نیست، بلکه برعکس، اصلاح‌طلبان موظفند به‌رغم عدم مشارکت در چنین انتخاباتی تمامی مساعی خود را برای اقناع یا الزام حاکمیت به برگزاری انتخابات مطلوب مبذول دارند.»
اما هنوز سه هفته از این راهبرد نگذشته بود که 110 تن از اعضای این جریان بر خلاف این سیاست منفعلانه بیانیه ای صادر کردند و به قول خود خواستار روزنه گشایی انتخاباتی شدند. این افراد بر خلاف ادعاهای واهی اصلاح طلبان که مطرح می شد این جریان کاندیدایی ندارد، اعلام کردند که کاندیداهای اصلاح طلبی هستند که می توان به آنان اعتماد کرد و لیست واحدی و ائتلافی با اعتدالیون که قبلا هم این جریان با آن ها متحد شده بود نیز به مردم ارائه دهند.
این موضوع به زعم بسیاری از کارشناسان سیاسی شورش و انشعاب جریانی اصلاح طلبان مشارکت طلب علیه اصلاح طلبان تحریم طلب است که سعی کردند مرکزیت قدرت را در دست بگیرند. درواقع اگر بخواهیم به طور کاملا شفاف این دو شقه از اصلاح طلبان را از هم به طور شفاف تفکیک کنیم، اصلاح طلبانی که عملگرا هستند و در قالب احزاب قانونی اقدام می کنند خواهان مشارکت در انتخابات بودند اما اصلاح طلبانی که عملگرا نیستند و عموما در داخل حزبی فعالیت نمی کنند در اینجا تحریم طلب شده اند.
نکته اساسی اینجاست که اصلاح طلبان مشارکت طلب به طور عقلانی مطرح می کنند که به غیر از ساختار انتخاباتی و برگزاری انتخابات راه دیگری برای کنشگری سیاسی وجود ندارد و عدم مشارکت در انتخابات باعث انزوای سیاسی این جریان می شود. این جریان پیشتر نیز در انتخابات مجلس هفتم دچار این انزوای سیاسی شده بود. البته در آن انتخابات مردم به لیست رقیب سنتی این جریان رای دادند و این جریان چوب عملکرد منفی و بد خود را خورد. 110 فعال سیاسی اصلاح‎طلب که برخی از آنها از اعضای تشکل‎های عضو این جبهه بودند در بیانیه‎ تحلیلی خطاب به دغدغه‎مندان توسعه و مردم‌سالاری درباره انتخابات 1402 با عنوان «روزنه‌گشایی کنیم» نظر و راهکاری متفاوت و حضور در انتخابات 1402 را مطرح کردند.
در بخشی از بیانیه این 110 فعال سیاسی اصلاح طلب آمده است:‌« به‌رغم کاهش ثبت‌نام نامزدهای باکیفیت و متکثر و همه حذف‌های غیرعادلانه‌ استصوابی، هنوز در رقابت برای بیش از ده‌ها کرسی مجلس دوازدهم نامزدهای میانه‌رو، اصلاح‌جو و سالم حضور دارند که راهیابی تعداد هر چه بیشتری از آنها به مجلس می‌تواند بر امکانات توسعه‌گرایان و زندگی‌دوستان ایران بیفزاید و تفاوتی معنادار در مصوبات مجلس آینده ایجاد کند.»
تحریم طلبان اصلاح طلب را می تواند حامی یک سیاست ترسو نیز دانست. آنان در حال حاضر بیشتر از اینکه ادعای دموکراسی خواهی دارند دارای یک سویه و نگرش منفعت طلبانه به انتخابات نیز هستند. هر جا منفعت آنان حکم کند وارد جریان انتخابات می شوند اما وقتی می بینند که این جریان از سوی مردم پذیرش قبل را ندارد عقب نشینی می کنند وحتی در این سیاست انفعالی نگران پایه های دموکراسی خواهی که از آن همیشه و همواره دم می زنند، نیستند.
با این شرایط آنچه مشخص است انتخابات مجلس شورای اسلامی آنقدر قوی و مستحکم است که برخی از اعضای عاقل این جریان به تله تحریم طلبان نیفتند و مشارکت طلبی را شعار خود قرار دهند. این افراد دیروز با شعار«روزنه گشایی»‌ سعی کردند به طیف تندرو بقبولانند که با ساختارهای دموکراسی مثل انتخابات نمی توان شوخی کرد و در این راستا بازنده و برنده باید به دموکراسی تن داد.
در همین راستا، غلامعلی جعفرزاده ایمن آ‌بادی با بیان اینکه «معتقدم منفعل بودن در شأن اصلاح طلبی نیست» گفت: «در شرایط کنونی عده‌ای عنوان می‌کنند اگر اصلاح طلبان در انتخابات ثبت نام می‌کردند، تایید می شدند. به همین دلیل نیز من معتقدم اصلاح‌طلبان باید در انتخابات حضور پیدا می‌کردند و اگر تایید نمی شدند به مردم می گفتند که ما آمدیم اما تایید صلاحیت نشدیم و به همین دلیل شرایط حضور در انتخابات را نداریم.»