خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از استان مرکزی شهرستان ساوه؛ سید رقیه موسوی مسئول بسیج طلاب ریحانه الرسول ساوه نوشت: در فقه اسلامي جهاد براي دفاع از سرزمين اسلام، بر زن و مرد مسلمان واجب شده است. در جهاد ابتدايي نيز، زنان مي توانند شرکت کنند و تنها از نبرد رو در رو با دشمن منع شده اند که آن هم علت خاصي دارد. رسول خدا (ص) نه تنها زنان را در جنگ‌ها شرکت مي داد و به آنها نقش واگذار مي کرد؛ بلکه از غنايم به دست آمده، براي آنان سهمي منظور مي کرد؛ چنان که در غزوه خيبر (سال هفتم)، بخشي از غنايم را ميان ايشان تقسيم کرد.
در غزوه بني قريظه (سال پنجم) نيز، زني به نام «نسيبه» حضور داشت و از غنايم سهمي برد. از کنار هم گذاشتن گزارش‌ها در خصوص حضور زنان در جبهه هاي نبرد، چنين برمي آيد که پيامبر به آن دسته از زناني که داوطلب اعزام مي شدند و مهارت لازم را براي کارهاي جبهه، مثل مداواي مجروحان، آشپزي، دوختن مشک‌ها و... داشتند و از شجاعت لازم نيز براي حضور در صحنه جنگ برخوردار بودند، اجازه حضور مي داد.
تجربه از ديگر ملاک هاي شرکت در نبردها بود. با نگاهي به نام زنان حاضر در غزوات، اين مطلب ثابت مي شود که برخي زنان در چندين نبرد حضور داشته اند. باري، زنان صدر اسلام با تأييد شخص رسول خدا (ص) ؛ به ويژه براي مداواي مصدومان و مجروحان جنگ، به طور داوطلبانه رهسپار جبهه‌ها مي شدند.
غير از نبرد بدر که گزارشي از حضور زنان در آن نشده و در ابتدا بناي بر نبرد با قريش نيز نبوده است، در غزوات ديگر بسته به اهميت غزوه، گزارش هايي از شرکت زنان، و ايفاي نقش مؤثر آنان، ارائه شده است. در منابع، دست کم نام ٣۴ زن در صحنه هاي نظامي ديده مي شود.
پس از اثبات حضور زنان در صحنه هاي نظامي، به مواردي از نقش‌ها و وظايف آنان در جبهه‌ها اشاره مي شود: ۱_ مداوا و پرستاري مجروحان مطابق گزارشي، برخي زنان در صحنه نبرد حاضر شده و به پانسمان کردن جراحت رزمندگان مي پرداختند. ۲_آشپزي ۳_رساندن تير و سلاح به خطّ مقدم ۴_ نبرد در وقت ضرورت ۵_تشويق و ترغيب رزمندگان به جنگ.
افتخار اين که بانوان و زنان در صحنه‌هاي فرهنگي و اقتصادي و نظامي حاضر و همدوش مردان در راه تعالي اسلام و مقاصد قرآن کريم است. از دهه ۱۳۴۰ تا پیروزی انقلاب اسلامی، این زنان حضور گسترده تر و مستمرتری از خود نشان دادند، علت آن، اولا: خودباوری بیشتری بوده که امام خمینی(ره) در زنان پدید آورد. ثانیا: لبیک آنان به دعوت امام برای حضور سیاسی اجتماعی بوده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، زنان هنوز نیاسوده و خستگی یک مبارزه طولانی علیه رژیم پهلوی را از تن بیرون نکرده بودند که بار دیگر بر خود تکلیف دیدند برای دفاع از انقلاب، به ایفای نقش های تازه تر و مؤثرتر در عرصه های جدیدتر بپردازند، از این رو، شرکت در بحران هایی را که در گوشه و کنار کشور، بویژه در کردستان بر پا شد، جزء وظیفه خود دانستند، ولی آنچه بعد از حدود ۵/۱ سال پس از پیروزی، زنان را به کمک و مساعدت بیشتر طلبید، دفاع مقدس است که هشت سال نظاره گر رشادت های زنان و مردان این مرز و بوم بود.
بنابراین، و به علت گستردگی فداکاری زنان در عرصه دفاع مقدس وجوب شرعي کمک به مردم و مخصوصا همدردی با کودکان فلسطين ما مردم ايران و مسلمانان انقلابي ايران، بعد از آني که توانسته ايم نظر دنياي اسلام را به سوي خودمان جلب کنيم و توانسته ايم اين مشت محکم را به دهان امپرياليزم امريکا وارد بياوريم، حالا بايد در اين راه هم اين قدم بزرگ را برداريم، ما بايد به ملت هايِ عرب درس مبارزه يِ در راه فلسطين و فداکاري براي فلسطين را بدهيم.
براي ما مسأله يِ فلسطين همانطوري که گفتم يک مسأله يِ انساني و يک مسأله يِ اسلامي است. مسأله يِ انساني است، براي خاطر اين که يک مشت جنايتکار ضدِّ بشر در اين منطقه جمع شده اند و جز جنايت و جز تجاوز و جز سلطه گري هيچ کاري ندارند، جز توطئه چيني بر عليه ملتها و دولت هايِ انقلابي. امروز هم به دشمنان ما دارند کمک مي‌کنند، امروز هم دارند به آن کساني که مرزهايشان با ما مشترک است و عليه ما توطئه مي‌چنيند، آنها دارند کمک مي‌کنند، آنها پايگاه توطئه گري امريکايند عليه ايران و انقلاب ايران در اين منطقه، به علاوه مسأله يِ فلسطين، برادران و خواهران! براي ما يک مسأله يِ اسلامي است.
اسلام بر ما لازم کرده است که ما از سرزمين هايِ مسلمان نشين دفاع کنيم. بر ما واجب کرده است که ما به حقوق مظلومان و ستمديدگان و مستضعفان برسيم، براي ما لازم کرده است که ما به مال و به جان، از مردمي که سي سال است فرياد مي‌کشند «يا لَلْمُسلِمين» و کسي به آنها جواب نمي دهد، به کمک اينها بشتابيم.