خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - حمیده سادات ره کشای: قیام ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ ه.ش نه تنها سر آغازی برای یک مبارزه با حکومت پهلوی در ایران بود، بلکه نقطه عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی است که مردم را وارد صحنه دفاع از اسلام و مرجعیت تشیع کرد. به نحوی که زنان را از دهلیزهای تاریک به میدان آورد و زمینه ساز پیروزی و تحقق انقلاب اسلامی در سال ۵۷ شد.
با فراگیری ظلم و ستم نظام شاهنشاهی و طرح لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی از سوی دولت، انقلاب سفید و فاجعه مدرسه فیضیه، نهضت روحانیت برآن شد تا به آگاه سازی عمومی بپردازد و از هر فرصتی برای بازگو کردن حقیقت استفاده نماید. امام خمینی رحمت الله علیه نیز در روز عاشورا مصادف با ۱۲ خرداد ۱۳۴۲ در یک سخنرانی پرشور به مناسبت چهلم شهدای فیضیه به طور رسمی شاه را به محاکمه کشاند و ضمن اشاره به مخالفت شاه با اسلام و روحانیت، خطر رژیم اسرائیل را گوشزد کرد. این امر منجر به دستگیری ایشان، و متعاقب آن خروش مردم قم، تهران، مشهد، ورامین و سایر شهرها شد که با سرکوب شدید و وحشیانه حکومت پهلوی همراه گشت
زن مسلمان ایرانی که سال‌ها به‌خاطر سیاست‌های غرب‌گرایانه پهلوی منفعل و خانه نشین شده بود و همچون آتش زیر خاکستر منتظر فرصت بود تا همگام با مردان در جهاد و مبارزه با طاغوت به حرکت درآید؛ با جنبش ۱۵ خرداد شکل قطعی و جدي به خود گرفت و اولین حضور فعال را در سطحی وسیع رقم زد. صدها زن چادری که به چوب، کارد، تبر و حتی قندشکن و سیخ کباب مسلح بودند و کودکان خود را همراه آورده، در میان جمعیت حضور داشتند و با گریه و زاری هیجان و احساسات زیادی از خودشان نشان می‌دادند. کسانی که ناظر صحنه‌ها بوده‌اند، توصیفات جالبی از آنها دارند. حجةالاسلام ناظم زاده که ناظر این صحنه‌ها بوده است می‌گوید: «زنان مانند کسی که فرزندش مرده باشد، گریه می‌کردند». همچنین مورخ انقلاب اسلامی سیدحمید روحانی در این‌باره می نویسد: «نقش زنان غیور و مسلمان قم در جنبش و شورش ضد حاکم چشم‌گیرتر بود ... بسیاری از این زنان فداکار و انقلابی، کودکان شیرخوارشان را همراه آورده بودند ... ورود زنان به صف تظاهرکنندگان از جان گذشته، مردان را تکان داد و به خروش افکند.». بدین سان زنان با انگیزه الهی در راه حقیقت و دفاع از اسلام به پا خواستند و جزو اولین کسانی بودند که در صف شهدای دفاع از اسلام قرار گرفتند.
شرکت زنان در این تظاهرات، زمینه‌ساز نقش و حضور گسترده‌ آنان در مراحل بعدی انقلاب و تظاهرات‌های عظیم و گسترده‌ بعدی بود و رژیم متوجه شد که برنامه‌ها و طرح‌های او درباره‌ی زنان، به طور کامل بی‌نتیجه بوده است و زنان به پیروی از رهبر بزرگ نهضت و برای مقابله با برنامه و طرح‌های ضداسلامی آن به‌پا‌خاسته‌اند. شایان ذکر است زنان نه تنها در پیروزی انقلاب اسلامی سهم بزرگـی ایفـا کـردنـد، بلکه در تثبیت نظام جمهوری اسلامـی و تداوم انقلاب اسلامـی حرف نخست را زدند و همواره با حضـور در صحنه انقلاب اسلامی, تـوطئه های دشمنان را در عرصه های گوناگون فرهنگی، نظامی، اقتصادی، اجتماعی سیاسـی و ... نقـش بـر آب سـاختنـد.
به این ترتیب می توان گفت نقش زنان در این تظاهرات‌ها بی نظیر و حتی بیش از مردان بوده است. استاد مطهری نیز سهم بانوان را عظیم تر از سهم مردان برشمرده و می فرمایند: «به نظر می رسد این چنین نقش تاریخی برای زن در جهان بی سابقه است... و به همین جهت ایجاب می کند که تحقیق کنیم چه عواملی موجب گشت که زن بار دیگر ـ علاوه بر صدر اسلام ـ در صحنه تاریخ ظاهر شود و تاریخ را از «مذکر» بودن محض خارج کند و آن را «مؤنث» (مذکر ـ مؤنث) نماید. با این ا‌وصاف متاسفانه نقش زنان و شهدای قیام ۱۵ خرداد در تاریخ‌نگاری مغفول مانده است و پژوهش جدی در این رابطه صورت نگرفته است. امید است زمینه های مناسب فراهم گردد تا گوشه های مغفول این‌‌ ‌قیام و نقش زنان در آن، توسط دلسوزان این عرصه تدوین و انتشار یابد.
کارشناسی ارشد حقوق بین الملل
انتهای پیام/*