خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - فارس : پرستاری، به عنوان یکی از شریف‌ترین حرفه‌ها، در طول تاریخ همواره مورد توجه و احترام بوده است. در فرهنگ ایرانی اسلامی، این حرفه نه تنها از اهمیت بالایی برخوردار بوده، بلکه با مفاهیم ارزشمندی همچون انسان‌دوستی، ایثار، گذشت و مهربانی گره خورده است.
ریشه‌های تاریخی پرستاری در فرهنگ ایرانی اسلامی
دوران باستان: در ایران باستان، مراقبت از بیماران و مجروحان به عنوان یک وظیفه انسانی شناخته می‌شد. در متون تاریخی، به ویژه در متون پزشکی، به اهمیت مراقبت از بیماران و نقش پرستاران اشاره شده است.
پرستاری در ایران باستان
مراقبت از مجروحان جنگ: در جنگ‌های ایران باستان، گروه‌هایی از افراد برای مراقبت از مجروحان در نظر گرفته می‌شدند. این افراد به صورت داوطلبانه یا اجباری به این کار مشغول می‌شدند و وظیفه پانسمان زخم‌ها، دادن دارو و مراقبت از بیماران را بر عهده داشتند.
مراقبت از بیماران در خانه: در خانه‌ها نیز افرادی برای مراقبت از بیماران خانواده مسئول بودند. این افراد معمولاً زنان باتجربه بودند که به خواص گیاهان دارویی و روش‌های درمان سنتی آشنا بودند.
مراقبت از سالمندان و کودکان: علاوه بر بیماران، از سالمندان و کودکان نیز مراقبت می‌شد. این مراقبت‌ها شامل تغذیه مناسب، بهداشت فردی و ایجاد محیطی آرام و امن بود.
نمونه‌هایی از مراقبت‌های پرستاری در ایران قدیم
استفاده از گیاهان دارویی: ایرانیان باستان و مسلمانان از گیاهان دارویی برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌کردند. پرستاران با شناخت خواص این گیاهان، داروهای گیاهی تهیه می‌کردند و به بیماران می‌دادند.
حجامت و فصد: حجامت و فصد از روش‌های درمانی رایج در ایران قدیم بود که توسط پرستاران انجام می‌شد.
ماساژ درمانی: ماساژ درمانی نیز یکی دیگر از روش‌های درمانی بود که توسط پرستاران انجام می‌شد.
تغذیه درمانی: پرستاران به اهمیت تغذیه مناسب برای بیماران پی برده بودند و برای هر بیمار رژیم غذایی خاصی تجویز می‌کردند.
دوران اسلامی: با ظهور اسلام، اهمیت خدمت به انسان‌ها و مراقبت از بیماران بیش از پیش مورد تاکید قرار گرفت. احادیث و روایات بسیاری در مورد اهمیت پرستاری و مراقبت از بیماران وجود دارد که نشان از جایگاه والای این حرفه در اسلام دارد.
تأثیر فرهنگ ایرانی اسلامی بر پرستاری: فرهنگ غنی ایرانی اسلامی با تاکید بر ارزش‌های انسانی، اخلاقی و معنوی، تأثیر بسزایی بر شکل‌گیری و توسعه حرفه پرستاری در ایران داشته است. مفاهیمی همچون مهربانی، صبر، شکیبایی و ایثار که در این فرهنگ ریشه دارند، به عنوان ویژگی‌های بارز یک پرستار ایده‌آل شناخته می‌شوند.
جایگاه پرستاری در فرهنگ ایرانی اسلامی
پرستار به عنوان فرشته زمینی: در فرهنگ ایرانی اسلامی، پرستاران به عنوان فرشتگانی زمینی شناخته می‌شوند که با مهربانی و دلسوزی به بیماران خدمت می‌کنند.
پرستاری؛ عبادتی بزرگ: در این فرهنگ، پرستاری از بیماران به عنوان عبادتی بزرگ و ارزشمند تلقی می‌شود.
اهمیت اخلاق حرفه‌ای: اخلاق حرفه‌ای در پرستاری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و پرستاران موظف هستند به اصول اخلاقی پایبند باشند.
توجه به ابعاد روحی و روانی بیمار: علاوه بر مراقبت‌های جسمی، پرستاران در فرهنگ ایرانی اسلامی به ابعاد روحی و روانی بیمار نیز توجه دارند و سعی می‌کنند با ایجاد محیطی آرام و صمیمی، به بهبود حال بیمار کمک کنند.در ادامه به برخی از این احادیث و روایات اشاره می‌شود:
امام صادق (ع): «نشستن تو نزد بیمار (و مراقبت از او)، بهتر و بالاتر از نماز خواندنت در مسجد است.»
امام علی (ع): «بهترین مردم کسی است که به مردم نفع برساند.»
پیامبر اکرم (ص): «کسی که نیازمند را یاری کند، گویی خداوند را یاری کرده است.»
اهمیت پرستاری در جامعه امروز
در دنیای امروز، نقش پرستاران بیش از پیش برجسته شده است. پرستاران با ایثار و فداکاری خود، در خط مقدم مبارزه با بیماری‌ها قرار دارند و به حفظ سلامت جامعه کمک می‌کنند. فرهنگ ایرانی اسلامی با تاکید بر ارزش‌های انسانی و اهمیت خدمت به همنوع، همچنان الگوی مناسبی برای پرستاران است.
چالش‌ها و فرصت‌ها
با وجود اهمیت و جایگاه والای پرستاری، پرستاران با چالش‌های مختلفی از جمله کمبود نیروی انسانی، کمبود تجهیزات، فشار کاری زیاد و عدم پرداخت حقوق مناسب مواجه هستند. با این حال، با توجه به پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیکی، فرصت‌های جدیدی برای توسعه حرفه پرستاری ایجاد شده است.
درپایان باید گفت:پرستاری، میراثی ارزشمند از فرهنگ ایرانی اسلامی است که با ارزش‌های انسانی و اخلاقی گره خورده است. پرستاران با ایثار و فداکاری خود، نقش مهمی در حفظ سلامت جامعه ایفا می‌کنند. با توجه به اهمیت این حرفه، باید تلاش کنیم تا شرایط کاری پرستاران بهبود یابد و از این قشر زحمتکش به نحو شایسته‌ای تقدیر شود.
انتهای پیام/*