خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از خوزستان، صغری محمدپور طی یادداشتی در خصوص نقش زنان و حضور آنها در واقعه 15 خرداد بیان کرد: قطعا زیربنای هر اجتماع زن است و اوست که می تواند یک جامعه ایده آل را پرورش دهد یا عقب مانده کند. علی رغم نقش زنان در تکوین تمدن ها و کشف حقایق اما وقتی صفحات تاریخ را ورق می زنیم با این واقعیت تلخ مواجه می شویم که به تاثیر زنان آنگونه که باید و شاید پرداخته نشده و این نقش مغفول مانده است.
قبل از دوران حکومت قاجار از حرکت های جمعی زنان در تحولات اجتماعی و سیاسی اطلاعاتی در دست نیست اما همان اسناد و شواهد اندک نشان می دهد که این دوره آغازگر جنبش های زنان بوده است. زن ها در این زمان به علت نارضایتی های سیاسی و اجتماعی ناشی از ضعف دولتمردان حاکمه در برابر دولت های استعمارگر خارج و نیز خود حکومت استبدادی قاجار زمینه هدایت مردان به پشتیبانی خودشان را فراهم کردند.
نخستین حرکت ملی بانوان در دوره معاصر، بعد از شکست ایران در جنگ روس بود که زن ها به صورت خودجوش در دفاع از بانوان مسلمان گرجی وارد صحنه شدند. در تحریم تنباکو نیز در تاریخ نقل شده که بعضی از زن های حرم سرا به تبعیت از مرجعیت دینی آن زمان وارد صحنه می شدند و مردان را تنها نمی گذاشتند. این نشان می دهد که بانوان هر کجا احساس کنند که به حاشیه برده می شوند و به آنها ارزان نگاه می کنند، پشت مرجعیت و تفکر دینی خود و البته عقبه ملی خودشان هستند. این بانوان، منفعل حرکت نکردند و در واقع می توان گفت که تاریخ بیداری زن ها از همین جا آغاز می شود.
نگاه امام خمینی (ره) به عنوان مرجع تقلید شیعیان و پرورش یافته مکتب اسلام به زن بر اساس همان نگرش اسلام به زن بوده است. اسلام برای زن ارزش، احترام، آزادی، شخصیت، کرامت انسانی و تاثیرگذاری در اجتماع را به ارمغان آورده بود. قاعدتا این نگاه، مخالف نگاهی است که بخواهد زن را ابزار تلقی کند.
امام خمینی(ره) بود که در سال 41 و بعد از آن متوجه شدند که دستگاه حاکم می خواهد از حق رای زن ها سواستفاده کند و آنها را به حاشیه انحرافی هدایت کنند ولی ایشان این انحراف فکری و منحط غربی را که به شاه دیکته می شد، گوشزد می کردند و از زن ها خواستند که در انجمن های ایالتی و ولایتی آگاهی خودشان را بالا ببرند. مخالفت ایشان باعث شد تا دستگاه حاکم به هدف خود نرسد و کار را از دستشان خارج کند.
گفتمان امامین انقلاب از همان ابتدا تا به حالا بر اساس ارزش گذاری ویژه به زن بوده و نتیجه ای که مخالفت امام خمینی(ره) با حق رای زن ها داشت به همین علت بود. ایشان با حرکت سیاسی زن و حق رای آنها مخالف نبود کما اینکه بعد از استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران همواره رکن اساسی تصمیم گیری را زنان می دانستند.
ایشان با به ابتذال کشیدن زنان ایرانی در هیاهویی که آن حاکمیت به نام زن به راه انداخته بود که قطعا چیزی جز انحطاط و تباهی آنها را در پی نداشت، مخالف بود و این برنامه را مورد شماتت قرار دادند. این حرکت های آگاهی بخشی که بنیانگذار کبیر انقلاب در راس مرجعیت دینی برای مردم به وجود آورده بود قطعا رژیم شاه را آشفته می کرد.
با افشاگری امام(ره) در مقابل حرکات غرب پسندانه، زن ها آگاه تر شده و متوجه شدند که این آزادی وام گرفته از فرهنگ غرب بر خلاف ارزش های اسلامی است و هدفشان قطعا متلاشی کردن تار و پود خانواده است لذا قیام 15 خرداد یکی از ناب ترین حرکات سیاسی اجتماعی زنان آن زمان بود که باعث شد آنها با علم و بصیرت وارد صحنه شوند.
در واقع مهمترین عامل ایجاد نهضت 15 خرداد احساس و باور عمیق توده های مردم در برابر دین ستیزی، ارزش ستیزی و به حاشیه راندن دین از یک طرف و حاکم کردن ارزش های مرده و منحط غربی و غیر دینی از طرف دیگر بوده است. درخواست عمومی مردم، اصلاح و دگرگونی در تمامی ناهنجاری ها و کج فکری ها چه در بعد اخلاقی و چه دینی بوده و از همین رو می توانیم بگوییم که این قیام یک یوم الله محسوب می شود.
انتهای پیام/*