خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - بوشهر- نقش زنان در عرصه‌های مبارزه و مقاومت، به‌ویژه در جوامعی که زیر فشار اشغال و تجاوز قرار دارند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. زنان نه تنها به عنوان پشتیبانان خانواده و جامعه، بلکه به عنوان نمادهای ایستادگی و امید، پیوندهای فرهنگی و معنوی را حفظ کرده و جریان‌های مقاومت را زنده نگه می‌دارند. حضور فعال آنان در صحنه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، به تداوم هویت و استقلال جوامع کمک شایانی می‌کند و نشان‌دهنده قدرت بی‌بدیل زنان در مقابله با ظلم و تجاوز است.
شناخت و تبیین این نقش‌ها، به ما کمک می‌کند تا ارزش‌های انسانی، اجتماعی و دینی را پاس بداریم و از تجربیات تاریخی برای تقویت همبستگی و مقاومت در برابر تهدیدات امروز بهره‌مند شویم. در واقع، بررسی جایگاه زنان در مبارزات تاریخی و معاصر، نه تنها به عنوان یک موضوع اجتماعی بلکه به عنوان یک ضرورت راهبردی، می‌تواند راهگشای سیاست‌ها و برنامه‌های آینده در جهت حمایت از زنان و ارتقای نقش آنان در جامعه باشد.
در این راستا، یادداشت تحلیلی پیش رو که توسط بنت الهدی خرم‌آبادی، دکترای ادبیات و دبیر مدارس جزیره خارگ، نگارش شده است، به بررسی دقیق و عمیق نقش زنان در مبارزه علیه جبهه دشمن می پردازد.
زنان در بحبوحه‌های خطرآفرین از دیرباز تا کنون دستخوش تغییر و تحول شده‌اند. در گذشته‌های بسیار دور که مردان قبیله با هدف نیروی کار، به افزایش نسل ذکور می‌اندیشیدند، دختران اما چندان که باید و شاید ارج و قربی نداشتند. یکی از مهم‌ترین دلایل آن هم این بود که دختران و زنان توانایی کار سنگین و حضور در میدان رزم را نداشتند و در بحبوحه جنگ نخستین گروه آسیب‌پذیر، ناموس مردان بودند. از آن روزها خاطراتش در لابه‌لای کتاب‌های تاریخ باقی مانده اما امروزه نقش پررنگ و تاثیرگذار زنان در عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و ... انکارناپذیر است.
مطالعات تاریخی نشان می‌دهد که در جوامع باستانی مانند مصر، بین‌النهرین و ایران کهن، زنان در نقش‌های متنوعی ظاهر شده‌اند؛ از فرماندهی نظامی گرفته تا حضور در مراسم مذهبی و فرهنگی. به عنوان مثال، در دوران هخامنشیان، زنانی مانند آتوسا، دختر کوروش بزرگ، نقش‌های مهم سیاسی و اجتماعی داشتند که نشان‌دهنده جایگاه زنان در آن دوره است. همچنین در تاریخ ایران باستان، زنان جنگجو و فرماندهانی مانند «آذرپاد مهرگان» وجود داشته‌اند که در نبردها شرکت فعال داشته‌اند.
زنان مبارز در سرزمین‌هایی که محل تاخت و تاز بیگانگان واقع می‌شود، مانند ایران، فلسطین، لبنان، سوریه و ... همپا و شانه به شانه مردان تلاش می‌کنند تا دست اجنبی را از میهن خود کوتاه کنند. این حضور فعال زنان در مقاومت‌های تاریخی، نه تنها محدود به میدان‌های جنگ نبوده، بلکه در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی نیز نمود یافته است.
از همان ابتدای حرکت‌های آزادی‌خواهانه، زنان در فلسطین و لبنان به عنوان نماد‌های مقاومت برآمده و در مقاومت‌های تاریخی‌شان استمراری بی‌پایان به وجود آورده‌اند. این نقش نه فقط یک پارادایم اسطوره‌ای، بلکه واقعیتی اجتماعی و بدیع است که راهش را از طریق روایت‌ها، شعر‌ها و حماسه‌ها گشوده است. زنان فلسطینی و لبنانی با خلق پیوند‌های فرهنگی و معنوی، جریان مقاومتی را زنده نگه‌داشته‌اند که هویتی دست‌نخورده و اصیل برای جوامعشان به ارمغان آورده است.
در فلسطین، زنان همواره به‌عنوان محور‌هایی برای پشتیبانی و حمایت اجتماعی عمل کرده‌اند و در تمامی انتفاضه‌ها، حضورشان به‌منزله نمادی از ایستادگی و چالش علیه اشغالگری تفسیر می‌شود. زنان فلسطینی به طور فعال در حمایت از خانواده‌ها و جوامع خود شرکت دارند و با هدایت و هماهنگی فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی، نقش بنیادینی در تداخل اجتماعی و فرهنگی ایفا می‌کنند. حضور زنان در مقاومتی که در فلسطین شکل گرفته است، به مانند نخ تسبیحی است که جامعه را به‌هم پیوسته و به یکدیگر نزدیک نگه می‌دارد.
لبنان نیز از این قافله عقب نمانده و زنانشان دوشادوش مردان در عرصه‌های زیستی مهم و حیاتی گام برداشته‌اند. گام‌هایی استوار و محکم که امروزه لبنان شالوده‌هایش را مدیون چنین زنانی است. زنان هرگز چراغ امید و روشنی را خاموش نکرده‌اند و همواره نور امید به فردا را در دل‌ها زنده نگه داشته‌اند.
اما ایران، ایران سترگ با تاریخی شکوهمند و افتخارآفرین همواره نگاه آزمندانه بیگانگان و سودجویان را به خود جلب کرده و محل تاخت و تاز آنان واقع شده و هر بار سربلندتر از پیش، به خود و مردان و زنان و فرزندان برومندش بالیده و نازیده است.
در دوران دفاع مقدس، زنان علاوه بر اینکه تکیه‌گاه و پشت‌گرمی بودند، در کسوت پرستار نیز بر بالین زخمی‌ها حاضر می‌شدند و تا جان در بدن داشتند به یاری مردان می‌شتافتند. بر اساس اسناد و خاطرات ثبت شده، بیش از ۲۰ هزار زن در جبهه‌های جنگ به عنوان پرستار، امدادگر و کادر پشتیبانی حضور داشتند که این خود گواهی بر نقش بی‌بدیل آنان در حفظ روحیه رزمندگان و پشتیبانی از جبهه‌هاست.
زنان با کمک‌های مالی، تهیه پوشاک، مواد غذایی و تجهیزات، به طور مستقیم در جبهه‌ها حضور نداشتند اما نقش مهمی در پشتیبانی از رزمندگان ایفا می‌کردند. این حمایت‌ها که گاه به شکل جمع‌آوری کمک‌های مردمی و گاه به صورت فعالیت‌های داوطلبانه در پشت جبهه‌ها انجام می‌شد، از عوامل مهم تداوم مقاومت و پیروزی در جنگ بود.
زنان وظیفه تربیت فرزندان مقاوم و پایبند به ارزش‌های اسلامی را بر عهده داشتند و این امر در حفظ روحیه جهادی جامعه بسیار مؤثر بود. تربیت نسلی که با ارزش‌های ایثار، فداکاری و مقاومت آشنا باشد، یکی از کلیدهای اصلی حفظ امنیت و استقلال کشور است که زنان در آن نقش بی‌بدیلی ایفا کرده‌اند.
زنان با بصیرت و آگاهی خود، توطئه‌های دشمن برای ایجاد تفرقه و ناامیدی را خنثی می‌کردند. در دوران جنگ روانی و فرهنگی، زنان با فعالیت‌های فرهنگی، آموزشی و تبلیغی، مانع نفوذ افکار مخرب دشمن در جامعه می‌شدند. این نقش در حفظ وحدت ملی و تقویت همبستگی اجتماعی بسیار حیاتی بوده است.
زنان با حضور فعال خود در صحنه‌های مختلف، از جمله حفظ ارزش‌های دینی و انقلابی، در تداوم انقلاب اسلامی نقش داشتند. حضور آنان در عرصه‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی، موجب تقویت بنیان‌های انقلاب و حفظ دستاوردهای آن شده است.
امید که با تکیه بر ارزش‌های والای دینی،‌ بر شمار زنان مومن و پاکدامن و متعهد روز به روز افزوده شود و جبهه‌های جنگ با وجود چنین زنانی همیشه غرق نور امید و سربلندی باشد.
انتهای پیام/*