خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - در طول تاریخ، حضور پرشور زنان ایرانی در صحنه های متعدد سیاسی و اجتماعی به اثبات رسیده است. آنها با مشارکت متعهدانه و در لحظات سرنوشت ساز، حماسه های بی بدیل و تحسین برانگیزی از خود به نمایش گذاشته اند.بانوان ایرانی پس از فرمان میرزای شیرازی مبنی بر تحریم تنباکو، قلیان ها را شکستند.[1] در نهضت جنگل به رهبری «میرزا کوچک خان جنگلی، زنان گیلانی با کمک های مادی و معنوی خود مبارزان را یاری رساندند. همچنین زنان با برپاکردن تظاهرات بزرگ در مشهد به توطئه کشف حجاب اعتراض کردند.دامنه حرکت های زنان مسلمان ایران و نقش مؤثر آنها در پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، از هر زمان دیگر قوی تر بود. آنها با تشویق کردن همسران و فرزندانشان به مبارزه علیه رژیم شاه، سعی در سرنگونی حکومت طاغوت داشتند که این از جمله عوامل مؤثر در روند رو به تکامل انقلاب بوده است.
جلوتر که می آییم در بحبوحه ی تظاهرات و به پیروزی رسیدن انقلاب اسلامی، اگر همکاری خالصانه زنان با همسرانشان در میادین مبارزه نبود، شاید این مقاومت ها در راه پیروزی به ثمر نمی رسید و ریشه های سازنده و شکل دهنده انقلاب پا نمی گرفت، شهادت تعداد زیادی از زنان چه در زندان ها و چه در تظاهرات از جمله واقعه 17 شهریور و ندای لبیک به رهبر انقلاب در راهپیمایی های گسترده ای چون تاسوعا و عاشورای سال 57 نشانه روحیه بالا و وفاداری زنان به اسلام و انقلاب است.
امام خمینی (ره) با اندیشه هایی در حوزه آشنایی داشت که زن را جز برای مطبخ و تربیت فرزند و فاقد حق تحصیل و فعالیت اجتماعی و سیاسی می دانستند و هم با بینش های مبتذل و ابزارانگارانه و هوس آلود حکومت جور آن زمان یعنی پهلوی و قشر دنباله روی حکومت شاهنشاهی به وجود زن در جامعه آشنایی کامل داشت. امام راحل، این بزرگمرد بی بدیل عصر، با بینشی درست و صحیح از جایگاه زن در اسلام، بانوان را قشر پیشتاز و مقدم در شکل گیری انقلاب اسلامی عنوان کردند و حتی برای شرکت در فعالیت ها و تجمعات سیاسی و اعتقادی، شرط اجازه پدر یا همسر را رد کرد. برداشته شدن شرط اجازه همسر یا پدر توسط کسی که برترین فقهای زمان خویش بود و چون باغبانی با درایت می دانست برای نهال انقلاب، مهم ترین عامل برای رشد و نمو آن، غرس کردن در بستری گیرا و آماده است تا ریشه های نهال را در آغوش بگیرد و بتواند آن را تغذیه کند. همین بستری گیرا و آماده برای انقلاب اسلامی، بانوانی بودند که ابتدا با پذیرش و یقین به اهداف و آرمان های امام امت، پدران، همسران و فرزندان خویش را بدون چشم داشتی، لباس مبارزه به تن آنها کرده و رهسپار میدانی می کردند که می دانستند که شاید بازگشتی در آن نباشد.
ایشان در سخنانی اینچنین نقش زنان در وقوع انقلاب را بیان می کنند:
در تظاهرات خیابانی زنان ما، بچه‏ های خردسال خود را به سینه فشرده، بدون ترس از تانک و توپ و مسلسل، به میدان مبارزه آمده‏ اند. جلسات سیاسی ‏ای که زنان در شهرهای مختلف ایران، برپا می‏کنند کم نیست، آنان نقش بسیار ارزنده‏ ای را در مبارزات ما ایفا کرده ‏اند. مادران شجاع فرزندان اسلام، خاطره جانبازی و رشادت زنان قهرمان را در طول تاریخ زنده کرده‏ اند. در چه تاریخی این چنین زنانی را سراغ دارید و در چه کشوری؟ " (صحیفه امام،ج4،ص440)
با اینکه حضور بانوان مسلمان همانطور که در ابتدای سخن آمد، برای نخستین بار در عرصه های سیاسی و اجتماعی صورت نمی گرفت، ولی حساسیت زمان و دورانی که در انقلاب اسلامی ایران شکل می گرفت و هم چنین پشتیبانی و حمایت مرجع عالیقدری چون امام خمینی (ره) از حضور اجتماعی آنها که بی سابقه بود، باعث شد نقش بانوان در نگارش و چاپ اعلامیه های امام و در انتشار آن ها با استتار حجاب وچادر، کار را برای رساندن پیام امام به مردم، تا میزان قابل توجهی آسان می کرد و روند این مشارکت ها به جایی انجامید که حتی بانوان شاخصی چون مرحوم مرضیه حدیدچی که هم در زندان های ساواک به همراه دخترش تحت شکنجه های قساوت آمیز قرار بگیرد و هم در دورانی از تبعید 15 ساله امام از وطن، از افراد نزدیک به ایشان باشد.
اکنون که با نگاهی عمیق و موشکافانه، صفحات کتاب نقش آفرینی بانوان در پیروزی انقلاب اسلامی ایران را ورق می زنیم، بی تردید تصویری که از بانوی نقش آفرین در پیروزی انقلاب اسلامی در ذهن انسان به وجود می آید،بی جایگزین، بی بدیل، مبارز آفرین و تربیت کننده کودکان در گهواره هایی است که امام راحل برای تحقق انقلاب اسلامی ایران به آنها امید بسته بود.
زینب وکیل زاده-کارشناسی ارشد تاریخ تشیع دانشگاه تبریز