خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - لرستان - روح انگیز جهان افروز : در ۲۱ ژوئن سال ۱۹۴۶ کمیسیون مقام زن با ۴۵ عضو از کشورهای مختلف جهان، به عنوان نهادی وابسته به شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل، در مقام ایفای نقش نظارتی و مشورتی با هدف برابری جنسیتی و کمک به پیشرفت زنان در سطح جهان تشکیل شد.و هر ساله به منظور بررسی مسائل زنان نشستی ده روزه در مقر اصلی سازمان ملل در نیویورک برگزار می کند.
این کمیسیون نقش تصمیم گیری با ضمانت اجرایی ندارد اما برخی آن را بالاترین مقام نظارتی و مشورتی حوزه زنان، در سازمان ملل به شمار می آوردند، جمهوری اسلامی ایران چهار سال پیش به عضویت این کمیسیون در آمد؛ و این عضویت بر مبنای قانونی و مبتنی بر حقوق بین الملل و با رای بالای اعضای اکو سوک صورت گرفت؛ گفتنی‌ است کشورهایی فرصت عضویت در این کمیسیون را می‌یابند که سطح قابل قبولی از شاخص های آموزشی، بهداشتی، مشارکت اجتماعی، اقتصادی و ... را داشته باشند، و ایران از این منظر برای رای دهندگان، در شاخص‌های مورد نظر شرایط قابل قبولی را داشته؛ وضعیت زنان در جمهوری اسلامی ایران به روایت آمار و ارقام در حوزه های مختلف، به ویژه سلامت، بهداشت، آموزش ارتقاء قابل توجهی یافته است؛ همچنین، سرمایه گذاری و برنامه ریزی های موثر جهت رشد و بهبود وضعیت تحصیلی، سلامت، رفاه وتوسعه اجتماعی و قانون گذاری های مرتبط با حوزه زنان، همگی گویای توجه ویژه جمهوری اسلامی ایران به جایگاه و مقام زن در ایران می باشد.
لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن یک رفتار خارج از قاعده، و اقدامی است که برای نخستین بار در تاریخ این کمیسیون،رخ داده است؛و وقوع این امر در حالی است که در قطعنامه تاسیسی کمیسیون، هیچ بند تصریحی در مورد تعلیق عضویت، و یا اخراج اعضاء وجود ندارد؛ و بوضوح روشن است که این بدعت با انگیزه کاملآ سیاسی و اعمال فشار حداکثری بر ملت ایران اسلامی، توسط آمریکا و کشورهای اروپایی که در واقع خود هیچ ارزشی برای مقام و جایگاه زن قائل نبوده و در عین حال جزء بزرگترین ناقضان حقوق زنان به شمار می‌روند و بر اساس آمار و ارقام موجود بیشترین نقش را در استثمار و کالایی نمودن زنان دارند.
عضویت ایران در این کمیسیون از طرف مدعیان دروغین مدافع حقوق زنان، در حالی لغو شده است، که طبق آمار، یک سوم زندانیان زن جهان در آمریکا زندانی هستند، در انگلیس، آلمان و دانمارک، حدود نیمی از زنان توسط مردان مورد آزار و اذیت جنسی قرار میگیرند، کلمبیا با ۸۲ درصد و فرانسه با ۷۵ درصد، رکورد دار «فرزندان نامشروع» در جهان بشمار می روند، ۴۰ درصد نوزادان امریکایی، در روابط خارج از چارچوب ازدواج بدنیا می آیند،همجنسگرایی در پارهای از کشورهای اروپایی و اخیراً در آمریکا قانونی شده، و مقام و جایگاه زن و خانواده به پایین ترین سطح تنزل یافته، برده داری مدرن با فروش زنان در ویترین فروشگاه ها، بازاریابی و تبلیغات کالا و فروش اجناس با استفاده از زنان عریان به اسم آزادی زن صورت می گیرد.
بخش عمده‌ای از علل حذف ایران از کمیسیون مقام زن علاوه بر مسائل سیاسی وضدیت با نظام جمهوری اسلامی، به تفاوت عمیق دیدگاه قرآن و اسلام نسبت به ارزش و جایگاه زن در خانه و خانواده و در محیط اجتماع برمیگردد؛
ارزش و جایگاه زن از دیدگاه غربی در حد یک کالای تبلیغاتی- تجاری و ابزاری جهت تولید ثروت و فروش بیشتر کالا و خدمات و خدمت به کارتل‌های نظام سرمایه داری، به شمار می رود.
شعارهای فریبنده تساوی زن و مرد که در اصل تشابه آنها مد نظر بوده، بدون توجه به تفاوت های طبیعی زن و مرد و لزوم حفظ فطرت زنانگی او، منجر به پیدایش نهضت هویت شخصی زن (فمینیسم) گردید؛ که در زمینه‌ی کنشگری زنان در عرصه اجتماعی، یک الگوی زنانه مردسالار را به دنیا معرفی کرد؛ واستاد شهید مرتضی مطهری، در بیان زیبایی به آن اشاره داشته: غرب در ابتدا با انسانیت زن مشکل داشت و الان با جنسیت و زنانگی او مشکل دارد.
لذا طبیعی است،در جمهوری اسلامی به تأسی از مکتب رهایی بخش اسلام، نگاه به انسان نگاه خلیفه اللهی است، و در مکتبی که ارزش و شخصیت وجودی یک زن، بهانه آفرینش نظام خلقت باشد، (لولا فاطمه لما خلقت الافلاک) هرگز برای چنین مقام و جایگاهی که غرب برای زن متصور است، ارزش و اعتباری قائل نیست و بطبع خصوصیات و ویژگی های زن غربی را هم قبول ندارد؛ زیرا نگاه اسلام با غرب در مورد جایگاه،ارزش و نقش زن، در خانواده و جامعه تفاوت ماهوی دارد.
بنابرین از نظر اسلام و جمهوری اسلامی ایران، جایگاه زن:
– مدیریت، سیادت و سروری در محیط خانه و خانواده
–مربی و پرورش دهنده نسل تمدن ساز،
– فرهنگ ساز، کنشگر، تعیین کننده و نقش آفرین در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی اقتصادی، فرهنگی، و ... با حفظ عفت زنانه و حجب وحیا مسلمانانه؛ با این مقایسه، منصفانه قضاوت کنیم، حقوق و آزادی زن در کجا بیشتر رعایت و محترم شمرده می شود.
انتهای پیام/*