فساد آنقدر در دوره پهلوی سیستماتیک بود که دربار پهلوی خود مروج آن بود و اسدالله اعلم که به عنوان وزیر دربار پهلوی دوم کار می کرد خود دلال جنسی محمدرضاشاه بود و برخی افراد برای پارتی های کثیف جنسی دربار دختران و زنان را به دام می انداختند. کار انقدر شدت گرفت که حتی محل نگهداری فرزندان نامشروع زنان روسپی آنهم به عنوان یک دستاورد در دوره پهلوی دوم تشکیل شد.
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - امیرحمزه نژاد: به نظر می رسد بازخوانی تاریخ یکی از راه های آگاهی افکار عمومی است. جامعه ای آگاه و هوشیار است که نه تنها گذشته خود را از یاد نبرد بلکه از آن درس های متعدد بگیرد و از این روست که گفته می شود گذشته چراغ راه آینده است.
فی المثل این روزها که برخی از افراد خاندان پهلوی خود را حامی زنان نشان می دهند و برخی از سلطنت طلبان و همچنین رسانه های معاندی چون شبکه های من و تو و ایران اینترنشنال "فرح پهلوی" را نمونه یک زن کامل و مدرن تصویرسازی می کنند باید با فلاش بکی به گذشته واقعیت را جایگزین این تصاویر فانتزی و دروغ کرد.
فقط کافی است نگاهی به سینمای دوران پهلوی دوم بیندازیم تا به وضوح ببینیم زن در در زمانه پهلوی حتی در جایی مانند هنر هفتم و مراکز فرهنگی چه جایگاهی داشته است؛ زنی که در اغلب فیلم های فارسی به عنوان ابزار جذابیت جنسی مورد استفاده قرار می گرفت و یا در جشن هنر شیراز اتفاقات ناگواری در حوزه مسایل جنسی که در غرب نیز نظیر نداشت، می افتاد چگونه حالا بعد از سال های نه چندان دور به نماد فرهنگ و هنر اصیل و والا تبدیل شده و اکنون عامل اصلی این ابتذال گرایی به نام هنر چون فرح پهلوی شعار "زن زندگی آزادی" سر می دهد.
کاباره های مختلف که در آن زنان به عنوان ابزار جذابیت برای خالی کردن جیب مردان دایر بودند و محل اشاعه فحشا، شراب خواری، اعتیاد و ... ابتذال انسان بودند از جمله شاخصه های جامعه شهری دوره پهلوی است. این درحالی است که حکومت باید در آن زمان در جهت رفاه و آموزش جامعه قدم می گذاشت اما مراکز قمار و فحشا به طور قارچ گونه دایر می شد.
آش آنقدر شور بود که رژیم پهلوی کارت تن فروشی و فحشا برای برخی زنان صادر می کرد. این درحالی بود که این رژیم به جای مقابله با این آسیب شدید اجتماعی به آن رسمیت می داد.
خانه های فساد متعددی در حاشیه ها و پایین شهر ها تشکیل شده بود و فقر و فساد و اعتیاد و ... در آن موج می زد که با پیروزی انقلاب اسلامی ایران این مراکز جمع شد و زنان آسیب دیده ساماندهی شدند.
فساد آنقدر در دوره پهلوی سیستماتیک بود که دربار پهلوی خود مروج آن بود و اسدالله اعلم که به عنوان وزیر دربار پهلوی دوم کار می کرد خود دلال جنسی محمدرضاشاه بود و برخی افراد برای پارتی های کثیف جنسی دربار دختران و زنان را به دام می انداختند. کار انقدر شدت گرفت که حتی محل نگهداری فرزندان نامشروع زنان روسپی آنهم به عنوان یک دستاورد در دوره پهلوی دوم تشکی
یل شد.
حالا همه این موارد همگی به فراموشی سپرده و تاریخ به صورت برعکس روایت می شود تا از فرح پهلوی یک الگو! و از این دوران به عنوان دوره طلایی زنان توسط فیک نیوز هایی مانند شبکه سلطنت طلب من و تو و شبکه سعودی ایران اینترنشنال یاد شود! تاریخ ریشه ماست و آگاهی از گذشته سواد و هوشیاری رسانه ای جامعه را نیز ارتقا می دهد.
انتهای پیام/*